قاتلان واقعی ۱۷۵ غواص را بهتر بشناسید

3دی ماه سال ۱۳۶۵؛ عملیاتی با عنوان کربلای ۴ برای تهدید بصره از شرق از سوی ایران طراحی شده و قرار است تکاوران و غواصان به عنوان خط شکن از اروند رود عبور کرده و خطوط دفاعی دشمن را منهدم کنند. همه چیز آماده یک عملیات بزرگ است؛ اما در آنسوی شط (اروند رود) نیروهای دشمن در انتظار به آب زدن غواصان ایرانی اند. تنها ثانیه هایی پس از آغاز عملیات دیگر همه نیروهای عمل کننده ایرانی از غواصان خط اول گرفته تا فرماندهان ارشد متوجه لو رفتن عملیات شده بودند. ایران که پس از عملیات موفق والفجر ۸ (فتح فاو) ترس و دلهره را در دل حامیان صدام انداخته بود، از کمک های لجستیکی و اطلاعاتی دوستان غربی صدام به متحد خود، اطلاع دقیقی نداشت. درست زمانی که نیروهای ایرانی با بهره گیری از اقدامات تامینی مختلف سعی داشتند جا به جایی نیروها در خط مقدم را از نظر دیده بان های عراقی دور نگه دارند، هواپیماهای جاسوسی برای فراز خطوط اول جبهه ایران به پرواز در آمده و عکس های روزانه و حتی ساعتی از این مواضع را برای نیروهای عراقی می فرستادند. سوالی که پاسخ به آن تا حدودی می تواند زوایای پنهان عامل اصلی کشتار جوانان ایران در عملیات کربلای ۴ را نمایان کند، این است که هواپیماهای جاسوسی که اطلاعات جبهه ایران را مستقیم به کاخ صدام و اتاق جنگ وی می فرستاد متعلق به کدام کشور بود. عدنان خیرالله وزیر دفاع وقت دولت بعثی یک هفته پس از عملیات کربلای ۴ حرف های مهمی درباره دلایل عدم موفقیت این عملیات ایران می زند؛ «علت شکست کنونی این است که ما آماده بودیم و نقشه‌های لازم را طرح کردیم ... و از درس‌های فاو استفاده نمودیم.» عدنان خیرالله سپس در پاسخ به سوال خبرنگاری درباره نقش آمریکا در ارسال این اطلاعات به عراقی ها می گوید «ما بخاطر این اطلاعات از آنها [آمریکایی ها] تشکر می کنیم» پس از این عملیات نیز مقامات مختلف عراقی و حتی آمریکایی به نقش موثر آواکس های (هواپیمایی جاسوسی فوق پیشرفته) آمریکایی در لو رفتن اطلاعات عملیات کربلای ۴ اعتراف کردند. منبع: فارس