شمانیوز
شما نیوز

بازیگران سینما همراه کودکان کار در خیابان +عکس

شبکه مردمی اطلاع رسانی(شمانیوز):جشن 'شاپرکهای شهر آرزو' با شعار 'شاپرکها مشغول کارند' که از بخش های جنبی جشنواره فیلم شاپرکهای شهر است پنجشنبه 9 آبان مصادف با روز خانواده در فرهنگسرای اندیشه برگزار شد.

به گزارش خبرنگار شبکه مردمی اطلاع رسانی(شمانیوز)،پنجشنبه 9 آبان ماه سر خیابان دکتر قندی نرسیده به پل سیدخندان و جنب پارک هلال احمر که فرهنگسرای اندیشه را در میان دارد، شاپرک ها مشغول کارند.

وقتی می رسم که مریم سرمدی بازیگر و از دست اندرکاران جشن "شاپرک های شهر" کاورهای زردی در دست دارد و آنها را بین کودکان کار تقسیم می کند. حامد جوادزاده کارگردان برنامه هم بی سیم به دست اینجا است و با حسین رفیعی که اجرای برنامه را برعهده دارد، همه چیز را چک می کند. در همین لحظه بهاره رهنما وارد می شود. مثل شخصیتی که در سریال در حال پخش "پژمان" بازی می کند، هدفن تلفن همراهش را در گوش دارد و تلفنی با کسی حرف می زند؛ "تا دوشنبه نمایش ما اجرا داره، نمی دونم تا حالا به سالن اکو اومدین یا نه، خوشحال می شم تشریف بیارین..."

از دیدن کاورهای زردی که تن بچه ها است ذوق زده می شود و با آنها خوش و بش می کند به او یک کاور نارنجی می رسد. برای اینکه دل بچه ها از کاور رنگ او نخواهد می گوید: "کاور شما قشنگ تر است"

بچه های روابط عمومی و هماهنگی هم همگی اینجا هستند و شال قرمزی که دور گردنشان انداخته اند آنها را قابل شناسایی می کند. محسن حاجیلو مجری تلویزیون به تازگی به گروه اضافه شده و از همین حالا مشغول شیطنت و حرف های بامزه زدن است. مهران رنجبر که این روزها در "آوای باران" حسین سهیلی زاده بازی می کند هم کلاه به سر در میان جمعیت ایستاده است. ابوالفضل جلیلی را هم می توان این گوشه و کنار پیدا کرد؛ کسی که بیشتر عمر فیلمسازی اش را به کودکان کار اختصاص داده است و حالا این روزها سفیر شاپرکها شده است.

حالا که جمع همه جمع است، سه تن از بچه هایی که در خیابان های شهر با طبل و سازهای بادی امرار معاش می کنند، با همراهی هنرمندان وسط خیابان می روند. بهاره رهنما دسته گل های زرد را در دستش گرفته و به مسافران متعجب خودروها هدیه می کند. رفیعی از او درباره حس و حالش می پرسد که می گوید: اولش که اینجا آمدم هیجان زده شدم. اما بعد حالم بد شد از فکر به اینکه این کودکان باید در چهارراه ها به راننده های بی حوصله رو بیندازند و گل و فال هایشان را بفروشند. کار ما تایید این حرکت یعنی دستفروشی سر خیابان ها نیست بلکه ما می خواهیم بگوییم نباید بچه ها را از یاد برد و باید برای آموزش و پیشرفت آنها کوشید.

حاجیلو هم میکروفن به دست مزه پرانی می کند و رفیعی از او به عنوان آقای دلواپس یاد می کند؛ شخصیتی که گزارش های فراوانش از شبکه سه روی آنتن رفته است. صدای ساز بچه ها خیابان را پر کرده است. این طرف هم ترانه های احسان خواجه امیری پخش می شود. از لابلای درختان پارک، سیروس میمنت به چشم می خورد که به سمت جمعیت می آید. او می گوید برای حمایت از کودکان کار اینجا است و هنرمندان باید هر کاری از دستشان برمی آید انجام دهند و همین حضور مشخص می کند که موضوع کودکان کار با ارزش و قابل توجه است.

رفیعی از جلیلی هم می خواهد اظهارنظر کند که او می گوید: جشنواره "شاپرک های شهر" به مسائل تعلیم و تربیت کودکانی می پردازد که بخشی از جامعه هستند و مشکلات تربیتی و روحی دارند.

علیرضا اولیا بازیگر و گوینده رادیو نیز به جمع پیوسته است. رفیعی سروقت سه نوجوانی می رود که ساز می زنند. بامزه اینجا است که هر سه پسرعمو هستند و چهار سالی می شود در خیابان ها کار می کنند. پسرعموی بزرگتر می گوید: "اکثرا از کار ما خوششان می آید و اکثرا هم خوششان نمی آید!" منظورش این است که یا مردم خیلی از کارشان استقبال می کنند و یا اصلا علاقه ای به کارشان ندارند. پسرعموها کرد کرمانشاه هستند. پسر بزرگتر دلش می خواهد کارمند بانک شود، دومی مهندسی ساختمان شغل مورد علاقه اش است و آخری دلش می خواهد دکتر شود. دکتر قلب!

در همین لحظه امیرحسین رستمی از راه می رسد. او قبلا برای هدیه نوروزی یکی از مجلات حاجی فیروز شده بود و اصلا عجیب نیست که حالا او را به عنوان فال و گل فروش سرچهارراه ببینیم. یکی از پسرعموها می گوید: إ من شما را توی تلویزیون دیده بودم!

حاجیلو مقابل دوربین هنرنمایی می کند: سرزمین مادری من ایران. تعظیم می کند و به سمت رفیعی برمی گردد که خطاب به هنرمندان می گوید به آنها که لبخند می زنند دو تا گل هدیه بدهند. حالا دیگر بوق های از سر عصبانیت مردم برای ترافیک به کنجکاوی آنها و لبخند شگفت زدگی شان بعد از گرفتن گل تبدیل شده و همه چیز مرتب است. جوادزاده ندا می دهد که دیگر وقت رفتن داخل فرهنگسرا است تا به برنامه های بعدی امروز برسند.

گروه کم کم راهی فرهنگسرای اندیشه می شوند و سالن فرهنگسرا در چشم به هم زدنی پر می شود. رفیعی پشت تریبون قرار می گیرد: هدف ما فقط کودکان کار نیست، اوضاع همه کودکان سرزمین ما آنهایی که بی سرپرست هستند یا بدسرپرست، یا کودکانی که خانواده هایشان توان اقتصادی پایینی دارند باید بهتر شود و دیگر چنین افرادی در سرزمین ما نباشند. از همین رو دوستان ما امروز هر کاری داشتند، سر فیلمبرداری بودند یا... رها کردند و اینجا آمدند تا در روز جهانی خانواده از این کودکان حمایت کنند.

مجری برنامه از ابوالفضل جلیلی می خواهد روی سن بیاید و او کوله دردل هایش را باز می کند: امیدوارم به بچه ها خوش گذشته باشد و بگذرد. مسئولان کشور باید چشمشان را روی موضوع کودکان کار باز کنند. من سال 65 در دارالتأدیب با بچه های کار آشنا شدم و از 14 فیلمی که ساخته ام 12 فیلم مربوط به این کودکان است. اما متاسفانه هیچ کدام در کشور امکان نمایش پیدا نکرده اند در حالی که در سراسر جهان نمایش داده شده اند.

وی افزود: این جشنواره شبیه جشنواره هایی که به بهانه کودک صرفا فیلم نمایش می دهند نیست و با آنها فرق دارد. ما باید کودکان نیازمند را درک کنیم. آنها نیاز به کمک دارند. رضاداد مشاور رییس سازمان سینمایی و دبیر جشنواره فجر امسال در مصاحبه رادیویی که با شبکه فرهنگ داشتیم گفت هر کاری از دستش بربیاید برای این جشنواره می کند اما متاسفانه حالا که تماس می گیرم جواب من را نمی دهد.

حالا گروه موسیقی خانه هنر شوش روی صحنه می آیند و فلوت می زنند و بعد این بار سه پسرعمو روی سن هنرنمایی می کنند.

حالا میکروفن را می دهند دست علی صالحی بازیگر و او از همان ردیف اول شروع به صحبت می کند و بعد یادش می آید باید روی سن بیاید: در تمام سال هایی که کار هنری کردم دوست داشتم در امور خیریه شرکت کنم. به قول معروف زکات بازوی توانا گرفتن دست ناتوان است. حسن انسانیت ما که با آن زندگی می کنیم امر می کرد امروز اینجا حاضر باشیم.

شاهین آرین خواننده، خیر دیگری است که حالا او روی سن حاضر می شود: چه سخته، گم بشی و ندونی، بی راهه نرفته مسیر پیش روته/ چه سخته دلهره همیشه، باور اینکه شاید تقدیر تو سقوطه...

بعد نوبت به گروه تئاتر بچه های کار می رسد که یک نمایش جالب اجرا می کنند. تئاتری به شیوه کاربردی با تکنیک مجسمه. آنها آنچه را هستند به نمایش می کشند و در بخش بعدی را آنچه ایده آلشان هست بازی می کنند. حالا دو تن از دختران کار ترانه ای را اجرا می کنند.

حالا نوبت تمام هنرمندان دستفروش و دیگر هنرمندان است که روی سن بیایند.

نمک پرانی های حاجیلو ادامه دارد: من سه ساله که بودم در بغل مادرم شیر و کیک می خوردم و عاشق بازی مجید مشیری بودم.

آرین از حضور در جمع بچه های کار خوشحال بود و افسوس می خورد چرا در شرایط زندگی فعلی بچه ها به چنین معضلاتی دچار می شوند.

مهدی ماهانی خودش را کوچکترین عضو جمع می دانست و خوشحال بود چنین حمایتی از بچه های کار می شود.

حامد تهرانی که با خنده بازار به یک چهره پرطرفدار تبدیل شده است نیز اظهار امیدواری می کرد که این مراسم ها سالی یک بار برگزار نشوند و در طول سال ادامه پیدا کنند و به شوخی می گفت پرسپولیسی ها باحالتر هستند و حاجیلوی استقلالی حساب شاکی شده بود.

تهرانی استدلال می آورد: می گویند در یک صحرا که استقلالی ها و پرسپولیسی ها در آن بودند طوفان شد و تمام پرسپولیسی ها را باد برد. استقلالی ها خوشحال شدند اما ندا آمد باد از شما به خاطر 6 سوراختان رد می شود. ماهانی هم به شوخی پاسخ داد: باد آورده را باد نمی برد بعد هم میکروفون را سریع به یزدان فتوحی دیگر بازیگر خنده بازار داد تا تهرانی نتواند با استقلالی ها کل کل کند.

فتوحی معتقد بود باید بچه های کار از آنهایی که عضو باندهای کاسبکارانه هستند جدا کرده و تا جایی که می توانیم به آنها کمک کنیم. علی صالحی هم از بی اعتنایی و بی احترامی هایی که به بچه های کار می شود ناراحت بود و می گفت: در کشوری که "قلاده های طلا" مورد استقبال قرار می گیرد نباید هم آثار ابوالفضل جلیلی اکران شود.

نفر بعدی سیروس میمنت بود که بچه های کار را جزو آینده سازان مملکت می دانست و در این باره گفت: مادر و فرزندی با هم به مرکز خرید می روند و بچه مدام بی تابی می کند و پای بر زمین می کوبد مادر از او می پرسد اینجا که به این زیبایی است چه چیزی تو را ناراحت کرده که اینقدر گریه می کنی اما بچه آنقدر پاهایش را به زمین می کوبد که بند کفشش باز می شود، مادر دولا می شود تا بندهای کفش او را ببندد و همان جا از زاویه دید او فضا را تماشا می کند و می فهمد کودکش چیزی جز سیاهی و کفش های مردم نمی بیند. بنابراین ما باید زاویه دیدمان را با کودکان یکی کنیم.

جلیلی هنرمند دیگری بود که روی سن ایستاده بود و از نمایشی که بچه ها اجرا کرده بودند شگفت زده شده بود. او گفت: کار این بچه را خیلی دوست داشتم و دست همه شان را می بوسم.

امیر حسین رستمی هم از اینکه به تعبیر خودش کنار برادر و خواهرهای کوچکترش قرار گرفته خوشحال بود و آرزو می کرد روزی پول نفت سر سفره این بچه ها بیاید.

مهران رنجبر که می گفت در سریال "آوای باران" به کارگردانی حسین سهیلی زاده نقش یکی از همین بچه های کار را ایفا می کند تنها پشتیبان این بچه ها را خدا و امیرالمومنین می دانست و می گفت جز این دو کسی نمی تواند برای آنها کاری کند.

مجید مشیری در پاسخ به شوخی های حاجیلو تنها حرف هایش را با سلام به او آغاز کرد و گفت: خوشحالم در جمع هنرمندان و بچه های کار هستم، تنتان سالم و دلتان خوش.

اولیا گوینده رادیو هم آرزو کرد این جمع ها همیشه تکرار شود و متنی را که ماهایا پطروسیان در اختیار او قرار داده بود برای بچه های کار خواند.

گیل آبادی رئیس شورای سیاست گذاری جشنواره آخرین کسی بود که از وقتی که هنرمندان برای حضور در این مراسم گذاشتند تشکر کرد و گفت: امیدوارم سیاست گذاران زد و بندها را کنار بگذارند و واقعیت های جامعه را ببینند. کودکانی که خودشان را وقف ایران زمین کرده اند و حالا 35 هنرمند که دغدغه مشترکی دارند جمع شده اند تا کاری کنند. مطمئن باشید این صادقانه ترین جشنواره ای است که در ایران برگزار می شود.

در پایان این مراسم از بچه های کاری که اکنون در مراسم مختلف ورزشی، درسی و هنری موفقیت هایی کسب کرده بودند تقدیر شد.

این مراسم ساعت 18:45 با گرفتن عکس یادگاری و امضا از هنرمندان به پایان رسید

آیا این خبر مفید بود؟
بر اساس رای ۰ نفر از بازدیدکنندگان
جهت مشاهده نظرات دیگران اینجا کلیک کنید
copied