رکوردهایی که برای ایرانیان خوشنامی ندارد!

متوليان سلامت از ركوردشكني ايراني‌ها در حوزه تغذيه و غذا نگرانند؛ ركوردهايي كه نه تنها براي ايران خوشنامي ندارد بلكه فقط به هزينه‌هاي بيشتر براي نظام سلامت منجر مي‌شود. مصرف نوشابه در ايران ٤ برابر دنيا است. مصرف نمك در ايران ٣ برابر دنيا است. ايراني‌ها سالانه ١١ هزار ميليارد تومان فست‌فود مي‌خورند. اين اعداد و ركورد زني‌ها ربطي به سياست ندارد. اين اعداد فقط محصول تمايل داوطلبانه ايراني‌ها به تغيير سبك زندگي به سمت بدتر و بدتر است. يك مدل‌سازي كور و ناآگاهانه از آنچه درباره غرب مي‌بينند و مي‌شنوند. اما كاش به جاي مدل‌سازي از مصرف فست‌فود در غرب، ياد مي‌گرفتند كه بيش از ٧٠درصد جمعيت آلمان عضو باشگاه‌هاي ورزشي هستند و ورزش روزانه دارند در حالي كه اين رقم در ايران (با تجميع ورزش حرفه‌اي و قهرماني) به ٢٥ درصد هم نمي‌رسد. ٥٠ درصد مردم ايران گرفتار چاقي هستند ابوالقاسم جزايري، عضو هيات علمي گروه تغذيه دانشگاه علوم پزشكي تهران روز گذشته در نشست خبري با هشدار نسبت به چاقي و اضافه‌وزن نيمي از مردم ايران، تناقض پيش روي اين عدد را مورد اشاره قرار داد و گفت: «امنيت غذايي شامل دسترسي به غذاي سالم و جامع است و ۷ استان كشور با ناامني شديد غذايي روبه‌رو هستند. سيستان و بلوچستان، كرمان، خوزستان و خراسان جنوبي از جمله اين استان‌ها هستند و ناامني غذايي به آن معنا است كه گروه‌هايي از جامعه امنيت غذايي ندارند و اگر از واژه گرسنگي براي اين افراد استفاده مي‌شود، بايد مشخص شود كه منظور گرسنگي معده است يا گرسنگي سلولي.» دكتركوروش جعفريان، عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران هم در اين نشست از دور ريز سالانه ١١ هزار ميليارد تومان از درآمد ايراني‌ها بابت خريد فست‌فود خبر داد و با انتقاد از افت شديد مصرف غذاي خانوادگي در ايران نسبت به كيفيت ناسالم نان هشدار داد و گفت: «يكي از معضلات امروز ما در زمينه تغذيه، نان است كه نان‌هاي پخته شده در كشور سالم و استاندارد نيستند؛ ميزان نمك در نان‌ها بسيار بالا است. جوش شيرين و مواد ديگري - كه از آنها اسم نمي‌برم- نيز به ميزان غيراستاندارد در نان استفاده مي‌شود. ما در كشور چندين هزار نانوايي داريم كه بالاترين سيستم‌هاي نظارتي هم نمي‌تواند نانوايي‌هاي ما را كنترل كند و از آنجا كه تغذيه مي‌تواند تشديد‌كننده يا كاهش‌دهنده آلرژي باشد و بسياري از محصولات از نگهدارنده‌ها، رنگ‌ها، طعم‌دهنده‌ها و اسانس‌ها استفاده مي‌كنند كه هركدام مي‌تواند يك آلرژن باشد، توصيه مي‌شود كه كودكان كمتر از يكسال در معرض مواد آلرژي‌زا مانند نان، عسل و... قرار نگيرند.» جعفريان، مشكل عمده حوزه تغذيه كشور را نبود همكاري بين بخش‌هاي مختلف دانست و گفت: «در ايران تعيين نوع واردات مواد غذايي دست چه كسي است؟ چه كسي در كشور مي‌تواند اعلام كند كه ماده غذايي كه مورد مصرف قرار مي‌گيرد به طور اطمينان زياد سالم است؟ در كشور امريكا ١٦ سازمان بر اين موضوع نظارت مي‌كنند. ١٠ سال است كه مي‌گوييم ٣٠ درصد مردم، كم خوني و حدود ٨٠ درصد، كمبود ويتامين D و ٤١ ميليون نفر، كمبود ويتامين B٢ دارند. اين موضوع با مكمل حل نمي‌شود. ما به دختران نوجوان در مدارس براي پيشگيري از فقر آهن، قرص سولفات مي‌دهيم كه معده را منفجر مي‌كند و بنابراين، آنها هم اين قرص را دور مي‌ريزند در حالي كه اروپا تمام لبنيات با ويتامينD غني‌سازي شده و با اين كار مشكل كمبود ويتامينD مردم را رفع كرده‌اند.»