شرکت چینى عامل ورشکستگى شرکت نفتى ایرانى مى شود؟

ماجرا از سال ١٣٩٠ شروع شد. شرکت عملیات اکتشاف قراردادى با شرکت ساینوپک منعقد میکند تا در حوزه نفتى یاران به حفارى بپردازد. پس از مدتى شرکت عملیات اکتشاف به دلیل نداشتن دکل حفارى انصراف خود را اعلام و با رضایت شرکت کارفرما یعنى شرکت ساینوپک ، این قرارداد به شرکت زدپک واگذار میشود. از این واگذارى تنها درصدى ناچیز به شرکت عملیات اکتشاف داده می شود. از نظر حقوقى کنار رفتن شرکت عملیات اکتشاف به معناى عدم داشتن مسئولیت در فرایند عمل تجارى و مالیات است. زدپک در نامه اى از ساینوپک درخواست میکند که کد مالیاتى اش به سامانه مالیاتى ارسال شودتا شرکت عملیات اکتشاف متحمل زیان نشود. اما شرکت ساینوپک هرساله صورت حساب مالیاتى این قرارداد را با برگ و نشان شرکت عملیات اکتشاف به سازمان مالیاتى ارسال مى کند.

هشدارهاى اولیه شرکت عملیات اکتشاف کارگر نمى افتد و مدیران شرکت ملى نفت نیز به این دعوى به دیده امر ناچیز نگریسته و دخالت نمى کنند. وقتى برگه مالیات هنگفت ٢٨ میلیارد تومانى به دفتر رییس شرکت عملیات اکتشاف ارسال مى شود اه از نهاد انان برامده و در اولین گام از راه مذاکره قصد حل و فصل می کنند و به دیدار مدیران شرکت ساینوپک مى روند.

علیرغم قول شفاهى مدیران شرکت ساینوپک دوباره صورتحساب با برگ و نشان شرکت ایرانى به سازمان مالیاتى ارسال مى شود. سال بعد و دوباره سال بعد تکرار مى شود. حالا نابودى شرکت ایرانى دیگر به دلیل غفلت نیست بلکه عمدى در کار است.

اکنون پرسش اول این است آیا اخبارى که از بازار نفت ایران دریافت میکنیم که چند شرکت عمده چینى قصد تصرف کامل بازار ایران را دارند و از هر عملى براى به انزوا کشانیدن شرکتهاى ایرانى فروگذار نمى کنند به واقعیت تلخ بدل مى شود؟ پرسش دوم از مدیران نفت و سازمان مالیاتى است که در زمانى که بایستى همگى به شعارهاى اقتصاد مقاومتى در دفاع از شرکتهاى ایرانى پایبند باشیم چرا از برداشتن موانع و سنگ ریزه ها دریغ مى ورزند؟

منیع:شریان