انتشار یک توئیت کفایت نمی کند
زمانی که اصل «دفاع از ملت ـ دولتهای مظلوم» باشد نباید تنها به انتشار یک توئیت قناعت کرد و انتظار این است که دستگاه سیاست خارجه به جای محافظهکاری در حمایت از جنبشهای آزادیبخش ملی به اتخاذ مواضع انقلابی به صورت گسترده در قبال حمایت از مسلمانان روی آورد
به گزارش شمانیوز:
حال پرسش اساسي اينجاست؛ در شرايطي كه سازمانهاي بينالمللي نظير سازمان ملل يا شوراي امنيت و سازمانهايي مانند سازمان همكاري كشورهاي اسلامي نسبت به اوضاع تأسفبار مسلمانان روهينگيا سكوت كردهاند، كشورهاي مسلمان نظير جمهوري اسلامي ايران نيز بايد رويكردي توأم با سكوت اتخاذ و به صرف پيامهاي توئيتي بسنده كند؟ آيا وظايف مصرح در قانون اساسي وزارت امور خارجه با آنچه امروز در قبال كشتار بيرحمانه مسلمانان روهينگيا اين وزارتخانه اتخاذ ميشود تناسب و همخواني دارد و نبايد انتظار داشت كه محمدجواد ظريف موضعي متفاوتتر از آنچه امروز شاهد آن هستيم اتخاذ كند؟
2 ـ بهجز آنچه در قالب وظايف «معين - مشخص» دستگاه سياست خارجه در قوانين كشور آمده است ميتوان به اصولي از قانون اساسي كشور اشاره كرد كه بر اساس آن وزارت امور خارجه كشور موظف است از حقوق ساير مسلمانان در كشورهاي ديگر دفاع كرده و چنانچه حقوق بديهي آنها را كه مثل حق حيات سلب شده باشد، دادخواهي كند. قانونگذار در بند 16 اصل سوم قانون اساسي اشعار ميدارد: « تنظيم سياست خارجي كشور بر اساس معيارهاي اسلام، تعهد برادرانه نسبت به همه مسلمانان و حمايت بي دريغ از مستضعفان جهان است» و همچنين در اصل يازدهم به حكم آيه كريمه «إِنَّ هذِهِ أُمَّتُكُم أُمَّهً واحِدَهً وَأَنا رَبُّكُم فَاعبُدونِ» بيان ميكند: همه مسلمانان يك امتند و دولت جمهوري اسلامي ايران موظف است سياست كلي خود را بر پايه ائتلاف و اتحاد ملل اسلامي قرار دهد و كوشش پيگير به عمل آورد تا وحدت سياسي، اقتصادي و فرهنگي جهان اسلام را تحقق بخشد.
اصل 154 نيز با ادبياتي مشابه نه تنها «حمايت از مظلوميت وحقوق آنها» را از وظايف دستگاه سياست خارجه ميداند بلكه حمايت از«مبارزات مسلمانان در هر نقطه از جهان» را نيز به آن ميافزايد. «بنابراين در عين خودداري كامل از هر گونه دخالت در امور داخلي ملتهاي ديگر، از مبارزه حقطلبانه مستضعفان در برابر مستكبران در هر نقطه از جهان حمايت ميكند.»
3 ـ با نيم نگاهي به سخنان مقام معظم رهبري در ديدار با مسئولان دستگاه سياست خارجه در سال 93 ميتوان يكي از ضعفهاي عمده دستگاه ديپلماسي كشور را درچهارسال گذشته بي توجهي به اقداماتي كه عليه مسلمانان كشورهاي مختلف ازجمله سوريه، بحرين، نيجريه، ميانمار و كشمير صورت ميگيرد، دانست.
4 ـ زماني كه اصل «دفاع از ملت ـ دولتهاي مظلوم» باشد نبايد تنها به انتشار يك توئيت قناعت كرد و انتظار اين است كه دستگاه سياست خارجه به جاي محافظهكاري در حمايت از جنبشهاي آزاديبخش ملي به اتخاذ مواضع انقلابي به صورت گسترده در قبال حمايت از مسلمانان روي آورد و اقداماتي را در حمايت از مسلمانان روهينگيا در دستور كار قرار دهد كه «قدرت اثرگذاري قطعي»داشته باشد.
دستگاه سياست خارجه كشورمان همچنين ميتواند از ظرفيتهاي كشورهاي عضو جنبش غيرمتعهدها استفاده و سازمان غيرمتعهدها را ملزم به اتخاذ موضع عليه كشور ميانمار كند.
مكاتبه رسمي با رئيس مجمع عمومي سازمان ملل و حتي شوراي امنيت سازمان ملل نيز ميتواند مؤثر واقع شود و هزينههاي اقدامات غيرانساني دولت ميانمار را افزايش دهد. مهمتر آنكه وزير امور خارجه كشورمان در قالب يك تيم سياسي-حقوقي مجرب ميتواند به كشور ميانمار سفر كرده و بدون واسطه مسئله مسلمانان اين كشور را به صورت يك پرونده مجزا مورد رسيدگي قرار دهد. اين درحالي است كه مسير اقدامات حقوقي در نظام حقوق بينالملل نيز براي وادار كردن دولت ميانمار به تغيير رفتار ميتواند حاوي دستاورد باشد، كما اينكه هيچ كدام از اقدامات فوق توسط وزارتخانهاي كه به طور قانوني مكلف به پيگيري وضعيت مسلمانان روهينگيا است صورت نگرفته است. 5ـ حمايت صريح از مسلمانان مظلوم ساير كشورها و موضعگيري در مقابل تعدي كشورها يا حاكميتهاي سياسي، ضمن آنكه «شخصيت و هويت جمهوري اسلامي ايران را حفظ كرده» ميتواند تماميت ارضي جمهوري اسلامي ايران و منافع برآمده از آن را فرسنگها دورتر از مرزهاي جغرافيايي ما قرار دهد كه اين اقدام ميتواند اقتدار روزافزون را با خود به همراه داشته باشد. منبع:جهان نیوز