روسفیدی چهل دزد بغداد

داستان لوت باکس و پرداخت‌های درون برنامه‌ای چند وقتی است که بر سر زبان‌ها افتاده و بازیسازان در تلاش‌ هستند به هر روشی که می‌توانند از گیمرها پول بگیرند. برخی استودیوها مانند بلیزارد با فروش لوت باکس در «اورواچ» (Overwatch) ، لباس‌های جدید و فایل صوتی در اختیار کاربران می‌گذارند، آیتم‌هایی که تاثیری بر گیم پلی نداشته و تنها ظاهر کاراکترها را تغییر می‌دهند. برخی دیگر هم مانند ولو تسلیحات قدرتمند در بازی کانتر استرایک (Counter Strike) را با پرداخت پول در اختیار کاربران می‌گذارند. ولی هر کدام از استودیوها و کمپانی‌های بازیسازی، هرچه قدر هم در تلکه کردن گیمرها مهارت کسب کنند و به هوشمندانه‌ترین روش‌ها سیستم پرداخت درون برنامه‌ای را درون بازی‌های خود بگنجانند، باز هم باید در مقابل یک کمپانی کمر خم کنند. کمپانی‌ای به نام الکترونیک آرتز که در جدیدترین شاهکار خود تنها چند قدم تا نابود کردن برند «جنگ ستارگان» فاصله داشت.

برپایه دزدی

تلکه کردن گیمرها از سوی الکترونیک آرتز چیز جدیدی نیست. برخلاف بسیاری از افراد که تصور می‌کنند لوت باکس اختراع بازیسازان در نسل هشتم است، الکترونیک آرتز سال‌هاست که مشغول پول گرفتن از گیمرهاست. از همان زمانی که این کمپانی با عرضه ده‌ها بسته‌ الحاقی کوچک و بزرگ برای افزودن دانشگاه، محیط کار و آیتم‌های مسافرت به سری «سیمز» (Sims) از طرفداران سری، ده‌ها دلار پول می‌گرفت و در کمال وقاحت در نسخه‌های بعدی این محتویات را در بازی قرار نمی‌داد و بازهم با عرضه چندین بسته‌الحاقی گیمرها را تلکه می‌کرد. سال‌هاست که پول گرفتن و تلکه کردن گیمرها سیاست اصلی الکترونیک آرتز است. با این حال تمامی دزدی‌های این کمپانی در برابر شاهکار آن‌ها در ساخت و عرضه سری «بتل فرانت» (Battlefront) را می‌توان با تخم مرغ دزدی و شترمرغ دزدی مقایسه کرد.

سرمایه‌ای به نام زمان

قسمت نخست سری، فاقد بخش داستانی و تک‌‌نفره بود، لذا تمامی جذابیت و تمرکز سازندگان بر بخش چند‌‌نفره متمرکز شده بود. پیشرفت در بازی و آزاد‌‌سازی تسلیحات و کاراکترهای جدید کاری زمانبر بود. به‌عنوان مثال گیمرها برای آزادسازی کاراکترهای دارت ویدر و لوک اسکای واکر نیاز به شصت هزار واحد اعتبار داشتند. واحد اعتبار با کشتار رقبا و پیروزی در مسابقات آنلاین به‌دست می‌آمد و همان طور که حدس می‌زنید، به‌دست آوردن آن‌ها چندان راحت نبود. برای کسب چنین امتیازی باید شصت ساعت زمان پای بازی صرف می‌کردید. شصت ساعت تنها برای آزاد‌‌سازی یک کاراکتر. پس اگر دوست داشتید با کاراکتر دارت ویدر بازی کنید و همزمان خود را از سر راه نیاورده بودید چه راه حلی داشتید؟ باید پول واقعی خرج می‌کردید. قسمت نخست چندان نتوانست نظر مساعد گیمرها را به واسطه سیستم پرداخت درون برنامه‌ای غیرمنطقی بازی جلب کند.

لذا الکترونیک آرتز بارها و بارها به گیمرها قول داد تا اشتباهات خود در قسمت نخست را جبران کند. آن‌ها در قدم اول عنوان کردند بخش داستانی و تک‌‌نفره را به بازی خواهند افزود. بخش داستانی روایتگر ماموریت نیروی ویژه امپراطوری ایدن ورسیو پس‌از نابودی دومین ستاره مرگ است. با این که به گفته منتقدان بخش داستانی دارای برخی نقاط قوت است اما برای به پایان رساندن آن تنها چهار الی پنج ساعت زمان نیاز است. پس خرید بازی تنها برای تجربه بخش داستانی یک اشتباه بزرگ است.

وقتی داستان بدترین قسمت نیست

با این که کوتاهی بخش داستانی باعث ناراحتی بسیاری از طرفداران سری شد، با این حال باور کنید بخش داستانی نقطه ضعف این بازی محسوب نمی‌شود. الکترونیک آرتز چهار سال پیش اعلام کرده بود دو بازی مختلف «جنگ ستارگان» را در دست ساخت دارد. عنوان نخست که در مورد آن صحبت کردیم و بازی دوم که قرار بود توسط استودیو Visceral ساخته شود. بازی دوم قرار بود سبکی مانند سری آنچارتد داشته باشد و بیش از آن که بر مبارزات تمرکز کند، توجه ویژه‌ای به گشت و گذار در محیط کهکشان داشته باشد. با این حال الکترونیک آرتز به کلی این استودیو را منحل کرد و پروژه آن‌ها را به شعبه ونکور خود سپرد. به‌نوعی می‌توان گفت بیش از هرچیز بازی شبیه دستنی باشد تا آنچارتد.

دزدی در روز روشن

اطلاعاتی که درخصوص سیستم پرداخت‌های درون برنامه‌ای بازی به بیرون درز کرد موجب خشم بی‌اندازه طرفداران شد. برای آزادسازی کاراکترها، باز کردن مهارت‌ها و ارتقای تسلیحات باید اعتبار خرج کنید، این اعتبارات از کجا به دست می‌آیند؟ بازی کردن و خرج کردن پول واقعی. اگر بخواهید با بازی کردن اعتبار لازم برای آزادسازی تمام محتویات را به‌دست آورید، باید ۴۵۰۰‌ساعت پای بازی صرف کنید. بله درست خواندید ۴۵۰۰‌ساعت زمان لازم دارید. اگر همین حالا پای دستگاه بنشینید و حتی یک ثانیه هم بازی را متوقف نکنید، ۱۸۸ روز دیگر می‌توانید تمامی محتویات را آزاد کنید. ولی اگر چنین زمانی را در اختیار ندارید با پرداخت ۲۱۰۰‌دلار می‌توانید در یک ساعت راه دویست روزه را طی کنید. این اقدام به قدری در نظر طرفداران و گیمرها توهین‌کننده و تحقیرآمیز بود که سیلی از انتقادات و حملات را به سمت الکترونیک آرتز روانه کرد.

خشم بی‌نهایت گیمرها

سایت متاکریتیک محلی است که به‌خوبی می‌توانید خشم گیمرها را لمس کنید. بیش از پنج هزار کاربر این بازی را نقد کرده‌اند و «بتل فرانت۲» موفق به کسب متوسط نمره ۰,۸ از ۱۰ شده است، رکوردی جدید در سایت متاکریتیک. اقدامات الکترونیک آرتز را تنها با یک جمله می‌توان توصیف کرد: دزدی در روز روشن. این رسوایی به قدری بزرگ بود که این کمپانی پیش‌از عرضه اعلام کرد که سیستم پرداخت درون برنامه‌ای را به‌طور موقت غیرفعال می‌کند. احتمالا به این دلیل که روشی تازه برای تلکه کردن گیمرها بیابند. با این حال تصور نکنید الکترونیک آرتز خود به تنهایی تصمیم گرفت برای جلوگیری از گسترش بیشتر این رسوایی، سیستم پرداخت درون برنامه‌ای را متوقف کند. کمپانی دیزنی به‌عنوان صاحب حقوق «جنگ ستارگان» از شکست این سری در هر حوزه‌ای ضربه دید و هنگامی که مدیران دیزنی دریافتند ادامه دزدی‌های الکترونیک آرتز علاوه بر تحت الشعاع قرار دادن بازی می‌تواند فروش فیلم جدید و برند «جنگ ستارگان» را به خطر بیندازد، تصمیم گرفتند وارد عمل شوند. جیمی پیتارو مدیرعامل دیزنی در تماس تلفنی خود با اندرو ویلسون، مدیر الکترونیک آرتز از او خواست که بیش از این به نام جنگ ستارگان ضربه وارد نکند. الکترونیک آرتز که تصور می‌کرد قرار است با عرضه این عنوان به سود هنگفتی برسد، با حمله‌ای همه جانبه مواجه شد که موجب سقوط هفت درصدی سهام این کمپانی شد. با سابقه‌ای که از الکترونیک آرتز در ذهن داریم، احتمال این که آن‌ها روش خود را تغییر دهند بسیار بعید است اما کمپانی دیزنی که صاحب یکی از بزرگ‌ترین نام‌ها در دنیای سرگرمی است، نمی‌تواند چشم خود را بر نابودی محصولاتش ببندد.

دانیال کریمی طار