علی نصیریان:
دوست داشتن داریوش مودبیان یعنی دوست داشتن هنر
علی نصیریان هنرمند پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزیون ایران به مناسبت برگزاری مراسم نکوداشت سالها فعالیت داریوش مودبیان در ششمین جشنواره تئاتر شهر، در یادداشتی از شکلگیری گروه تئاتر مردم و همکاری با این هنرمند شناخته شده تئاتر گفت.
به گزارش باشگاه خبرنگاران پویا ، در یادداشت علی نصیریان آمده است: «داریوش مودبیان را از سالهای پیش از انقلاب که به اداره تئاتر آمد میشناسم. از همان آغاز به گروه ما یعنی «گروه تئاتر مردم» پیوست. گروهی که من و عزتالله انتظامی به عنوان اعضاء آن از حضور داریوش مودبیان و ایرج راد بسیار استقبال کردیم و هر دو این عزیزان امروز از چهرههای برجسته هنر ما هستند. داریوش از همان آغاز با روحیه و روح پرشور و خلاق خود نشان داد که یک هنرمند جستجوگر است. جستجوگر در تحقیق و ترجمه و در ارتباط با دانش و تئاتر روز دنیاکه برای هنر ما بسیار ضروری است.
من با داریوش مودبیان سالهای زیادی کار کردم. ما در همه این سالها با هم همکار و دوست بودیم. در نمایش «بازرس» اثر نیکلای گوگول به کارگردانی عزتالله انتظامی به همراه من بازی کرد و در آن نمایش حضور بسیار موثری داشت. بعد از این نمایش حشر و نشر ما بیشتر شد و ما در رفاقت و دوستی به هم نزدیک شدیم. خصوصیات مشترک ما زیاد است. من در وجود این هنرمند نازنین نوعی رفتار و فرهنگ و دلسپردگی به تئاتر را احساس کردم که همیشه با او همراه است.
همکاری ما در تئاتر با چند نمایش تا زمان انقلاب ادامه داشت و بعد از انقلاب داریوش به سراغ کارگردانی و بخصوص کار تلهتئاتر رفت و من با او به عنوان بازیگر همکاری کردم. نمایش «سوزنبانان» حاصل این همکاری بود. در چند کار تلهتئاتر که داریوش مودبیان کار کرد من پیشرفت را در هنر و نگاه او شاهد بودم. برای همین همیشه این روحیه و تلاش او را دوست دارم. میتوانم بگویم داریوش مودبیان از اشخاص ویژه است. من در رابطه شخصی شاید زیاد اهل مراوده اجتماعی نباشم ولی آن اندازه به داریوش مودبیان علاقه دارم که در دوستی به هم وابسته شدهایم. میتوانم بگویم دوستی او در قلب من جا دارد. و این دوستی در حق یک انسان هنرمند و شریف است که به درستی به کارش عشق و ایمان دارد. دوست داشتن داریوش مودبیان یعنی دوست داشتن هنر. هنوز هم مثل گذشته زمان زیادی را با هم صحبت میکنیم و درباره موضوعات مختلف و بخصوص هنر حرف میزنیم. هنوز همان خصلت و روحیه آغاز کارش را دارد. بسیار اهل مباحث علمی و ارزش به کار آموزش است. اهل تحقیق و پژوهش و تحلیل است. این خصلت واقعی هنرمندان به آنها اعتبار میدهد. من به وجود هنرمندانی چون داریوش مودبیان و ایرج راد افتخار میکنم. این تعریف و ستایش را غیر از من هنرمندانی چون عزتالله انتظامی در حق این عزیزان بارها ابراز کردهاند.
یکی از کارهای ارزنده داریوش مودبیان ترجمههای او و معرفی نمایشنامهنویسان خارجی است. او به پاس ترجمههای درخشان که از نمایشنامههای فرانسوی انجام داد نشان فرهنگی را از دولت فرانسه دریافت کرد و من در مراسم اهدای این جایزه با رضایت و افتخار درباره او صحبت کردم. نمایشنامه «پرده عجایب» نوشته سروانتس که داریوش مودبیان ترجمه کرده یکی از آثار درخشان ما است. ترجمههای او در ادبیات نمایشی ما برای همیشه ماندگار خواهد بود چون مترجم آن زبان و ادبیات و نمایش را خوب میشناسد.
اعتقاد دارم تجلیل از هنرمندان که برای مردم و این سرزمین زحمت کشیدهاند کاری شایسته است. این نکوداشت که در حق یک هنرمند فرهیخته و باشعور انجام میشود جای سپاس دارد و من از این آئین خجسته بسیار سپاس دارم. وظیفه دارم به سهم خود به این دوست و هنرمند یعنی داریوش مودبیان برای زحمات و هنرش با احترام و عزت زیاد ادای دین کنم.»
مراسم نکوداشت داریوش مودبیان در آیین اختتامیه ششمین جشنواره تئاتر شهر روز پنجشنبه 7 دی ماه ساعت 14 و در سالن اصلی پردیس تئاتر تهران برگزار میشود.
«من شاه ریچارد بودم» با بازی افشین هاشمی به روی صحنه میرود
نمایش «من شاه ریچارد بودم» با بازی افشین هاشمی و به کارگردانی محمد عاقبتی و با همکاری تماشاخانه دا اجرا میشود. «من شاه ریچارد بودم»برداشتی آزاد از ریچادر دوم ویلیام شکسپیر، به نویسندگی کیوان سررشته و با مشاوره رضا سرور پس از ٢ سال از 10 دی ماه در تماشاخانه دا روی صحنه میرود.
«من شاه ریچارد بودم» پیش از این در جشنواره بینالمللی تئاتر فجر اجرا شده بود. محمد عاقبتی در مورد اجرای این نمایش در تماشاخانه گفت: «من شاه ریچارد بودم»را بعد از اجرای «هملت شاهزاده اندوه» قسمت دوم یک سهگانه است و به دلیل نیاز قصه متناسب اجرا در تماشاخانه دا است. بنابراین نمایش با میزبانی این سالن و با حمایت مدیر جشنواره فجر، تمرین و اجرا شد.
همچنین در خلاصه داستان نمایش آمده است: شاه ریچارد در بازگشت به کشور رودرروی بالنینبروک، پسرعموی خود، قرار گرفته و بازداشت میشود. ریچارد تحت فشار اعلام میکند که خودخواسته از قدرت کناره خواهد گرفت و در دادگاهی نمایشی سیاههای از گناهان خود را قرائت میکند. مجلس رای به خلع ریچارد میدهد و او به دخمهای در قلعه فرستاده می شود، تا از خاطره ها محو شود. اما در تنهایی، خاطراتش به او هجوم میآورند.
از دیگر عوامل این نمایش میتوان به حضور مهرنوش علیا مدیر پروژه، رها جهانشاهی مشاور پروژه، امید اکبری طراح صحنه، رُودریک بیِر اِستِکر طراح ویدیو، پیتر پیرحسین لو طراح صدا، رضا بهجت طراح نور، جعفر پوینده جانشین طراح نور، جلیله هیبتان طراح آکسسوار، نادر مقدم دستیار کارگردان، رضا سامانی مدیر صحنه، مجتبی ادیبی طراح گرافیک، نگار حسن زاده عکاس، ایلیا شمس روابط عمومی، مریم حیدری مشاور اسناد عربی اشاره کرد.
علاقمندان میتوانند بلیت این نمایش را از سایت تیوال خریداری کنند. نمایش«من شاه ریچارد بودم» از 10 دی ماه ساعت 18:30 در تماشاخانه دا (واقع در میدان فاطمی، ابتدای خیابان گمنام، خیابان جوانمهر، پلاک 26) به مدت 15 اجرا به روی صحنه میرود.