بازمانده های ایران و پرتغال در جام جهانی ۲۰۰۶؛ انتقام با طعم صعود

به گزارش شما نیوز ، تیم های ملی ایران و پرتغال با هم در یک گروه قرار گرفتند و به مصاف هم رفتند. ۲۷ خرداد سال ۱۳۸۵، تیم ملی کشورمان با هدایت برانکو ایوانکوویچ به مصاف پرتغال و ستاره های بزرگ این تیم رفت. حالا پس از ۱۲ سال از نبرد دو تیم در فرانکفورت آلمان، این بار پرتغال و ایران در روسیه به مصاف هم می روند؛ این در حالیست که چهره دو تیم کاملاً دگرگون شده و به جز یک بازیکن از هر تیم، سایر نفرات آنها تغییر کرده و نسل جدیدی از بازیکنان دو کشور در تیم ملی بازی می کنند.

کریستیانو رونالدو ۲۱ ساله، در روزهایی که هنوز به عنوان یک فوق ستاره در دنیای فوتبال مطرح نشده بود، به عنوان یکی از جوانان پرتغال در ترکیب این تیم قرار گرفت. در آن روزها تردیدی وجود نداشت که آینده از آن کریس خواهد بود و او روزهای درخشانی را پیش رو دارد. رونالدو در دقیقه ۸۰ بازی با ایران، پشت ضربه پنالتی ایستاد و گل دوم تیمش را به ثمر رساند تا تیم ملی کشورمان بازی را با نتیجه دو بر صفر واگذار کند. این بازیکن ۳۳ ساله، که پیراهن شماره ۱۷ تیمش را بر تن می کرد، بعدها وارث پیراهن ستاره بزرگ پرتغالی، یعنی لوئیز فیگو، شد و حالا به عنوان کاپیتان تیم ملی پرتغال برای صعود تیمش از مرحله گروهی به مصاف ایرانی ها می رود.

در تیم ملی ایران هم تنها یک بازیکن از جام جهانی ۲۰۰۶ را در ترکیب خود دارد، بازیکنی که او هم شماره ۷ تیم ملی را بر تن کرده و مثل رونالدو، بازوبند کاپیتانی را بر بازو می بنندد. مسعود شجاعی جوان اول تیم سایپا، که با نمایش فوق العاده در لیگ برتر ایران، توانست در فهرست نهایی تیم ملی در جام جهانی ۲۰۰۶ قرار گیرد، در این سالها ۷۶ بار پیراهن تیم ملی را بر تن کرد و امشب در مهم ترین بازی دوران فوتبالش، و بسیار مهم در تاریخ فوتبال ایران، برابر حریفی به میدان می رود که یک بار برابر کاپیتان این تیم در شهر فرانکفورت مغلوب شده و در کنار سایر بازیکنان تیم ملی تمام تلاش خود را به کار خواهد بست تا انتقام شکست ۱۲ سال پیش را از پرتغال و رونالدو بگیرد؛ انتقامی که با طعم صعود به مرحله بعدی جام جهانی، در تاریخ فوتبال و ورزش ایران ماندگار خواهد شد.