واکنشی به اظهارات صدرعاملی درباره داوری جشنواره فجر

به گزارش شمانیوز: صدرعاملی درباره لاتاری گفته بود: «رک بگویم؟ لاتاری آزارمان داد. همه هیئت داوران را به خاطر قصه و تمش آزار داد. در «لاتاری» وقتی قصه به اینجا می‌رسد که منجی فرض می‌کند ریشه مشکلات بیرون از کشور است، اشتباه است. اول از همه فیلم باید به دل بنشیند. من در درجه اول مثل یک کودک فیلم را می‌بینم و فیلمی که تأثیر گذاشت بعد می‌بینم فیلمبرداری‌اش چطور بود و جدی می‌شوم.» محمدرضا فروتن یکی دیگر از اعضای هیئت داوران جشنواره نیز درباره فیلم حسین مهدویان اینگونه اظهارنظر کرده است: لاتاری مروج خشونت بود و ما مذاکره را می‌پسندیم. برای همین کل فیلم را در نظر نگرفتیم. واکنش اکبر نبوی به این استدلال‌های محتوایی جالب است. او می‌نویسد: رسول‌جان! من فیلم لاتاری را ندیده‌ام، بنابراین هیچ قضاوتی درباره‌اش ندارم و باز طبیعی است که قضاوت‌های دیگران هم برای من مبنا و ملاک نیست. اما درباره این سخنانت (اگر به راستی سخنان شما باشد) حرف دارم، بدون آنکه بخواهم در رأی داوران گرامی و ارجمند چون و چرا کنم. او می‌افزاید: دوست عزیز و دیرین! اگر فیلمی از نظر تم و قصه دارای مشکل باشد، اما در سایر بخش‌های هنری، فنی و تکنیکی، از قوت و شایستگی‌های لازم برخوردار باشد، منطقاً و بر پایه قواعد داوری، هیئت داوران نمی‌توانند، به دلیل ضعف اول، سایر ارزش‌های آن را نادیده بگیرند. دو؛ دیگر آنکه، اگر برای هیئت داوران محترم، محتوا و مضمون و چگونگی تحلیل و نگرش فیلم لاتاری، نسبت به موضوعی که برگزیده است، آنقدر مهم بوده که در سایر رشته‌ها نیز کنار گذاشته شده، پس چگونه در همین دوره از جشنواره، آثاری که مضامینی نامناسب داشتند، نه تنها مورد بی‌مهری قرار نگرفتند، بلکه در رشته‌هایی که مستحق بودند، دیده شده و حتی جایزه هم گرفتند؟ سربلند باشی و پیروز. اینکه اعضای هیئت داوران جشنواره فجر نسبت به محتوای یک فیلم این گونه اظهارنظر کنند و با این صراحت عنوان کنند که به دلیل محتوای فیلم باقی توانمندی‌های فیلم را نادیده گرفته‌اند، بی‌سابقه است. این حرف‌ها از زبان افرادی بیان می‌شود که تمایل زیادی به تئوری هنر برای هنر دارند.