نقد فیلم

  • دومین نشست پاتوق فیلم کوتاه کیش با هدف اکران و نقد فیلم های "گناه و کپسول" با حضور امیر رضا مافی متنقد فیلم های یاد شده برگزار شد.

  • معکوس، به فضای اجتماعی امروز اشاره می‌کند، حتی به شکلی خفیف و ظریف نقد قدرت کرده است. این ویژگی‌ها فیلم را از یک درام تجاری و قهرمان‌محور صرف دور کرده و به آن بعد می‌دهد.

  • فیلم The Irishman «مرد ایرلندی»، تازه‌ترین ساخته مارتین اسکورسیزی، روایتیست شخصی از تربیت و پر و بال یافتن یک شهروند مطیع در ساختار مافیا، از نقطه نظر فیلمسازی که به خوبی تاریخ کشورش را می‌شناسد.

  • «کوئنتین تارانتینو»، کارگردانی مؤلف است که در آثار خود نیم‌نگاهی به سینمای کلاسیک و فیلم‌هایی که پایه‌گذار فرم کنونی هستند، داشته و همیشه سعی کرده که با شیوه‌ای نوین آن‌ها را مورد ارجاع قرار دهد.او بارها نشان داده که به زمان حاضر تعلق ندارد؛ از ساختار روایی فیلم‌ها و ریشه جنون‌آمیز آن‌ها گرفته تا رفتارهای خودش در مراسم‌های گوناگون. اما اگر می‌خواهید درونیات یک کارگردان را بشناسید، بهترین مکان آثار اوست.

  • سال دوم دانشکده من محصول ۱۳۹۶ تازه‌ترین فیلم رسول صدرعاملی در مقام کارگردان بعد از ۹ سال پس از ساخت فیلم در انتظار معجزه است.

  • «وارش» به تهیه کنندگی محمودرضا تخشید و نویسندگی جابر قاسمعلی، یک درام پرفراز و نشیب تاریخی و عاشقانه است این روزها آخرین مراحل فنی را سپری می کند و به زودی روی آنتن شبکه سه سیما می رود.

  • The Lion King اثر جان فاورو از لحاظ کیفی در مقامی پایین‌تر از انیمیشن کلاسیک «شیرشاه» قرار می‌گیرد. اما در پایان اصلی‌ترین عنصر سازنده‌ی قضاوت بیننده از آن، احساس او نسبت به تصویرسازی‌های CGIمحور و پرجزئیاتش است.

  • فیلم ترسناک کوسه‌ای (یا در نگاه کلی‌تر فیلم‌های ترسناک جانور محور!) از سالها پیش تبدیل به یک زیرشاخه جذاب از فیلم‌های ژانر وحشت شد؛ یعنی دقیقا از همان زمانی که اسپیلبرگ جوان در دوران تازه‌وارد بودن خود در عالم سینما، توانست فیلمی جذاب و هیجان‌انگیز و البته کم‌خرج به اسم آرواره‌ها بسازد و گیشه را به تسخیر خود در بیاورد.

  • جمله معروفی وجود دارد که می‌گوید: «همه قصه‌ها و داستان‌ها قبلا گفته شده‌اند». این جمله تا حدی درست است. انسان‌ها به خاطرِ عواطف و احساساتِ مشترکشان تا به حال داستان‌های زیادی درباره حرص، حسد، انتقام، تنفر، عشق و ایثار تعریف کرده‌اند...

  • در میان آثاری که با محوریت بچه دزدی و یا آدم ربایی ساخته شده‌اند، به سختی می‌توان فیلم بدی را پیدا کرد. شاید دلیل آن نوع جذابیت موضوع فیلمنامه باشد، به هرحال امیرحسین ترابی در مقام کارگردان دست به ساخت فیلمی با چنین مضمونی زده است.