آیدین ختلان کیست؟

به گزارش خبرنگار شبکه مردمی اطلاع رسانی(شمانیوز): در حالی که بحث رفتن گروهبان ها و آمدن ژنرال ها به عنوان استعاره ای از سیاست تغییر مدیران نفتی در دولت یازدهم هنوز در محافل نفتی شنیده می شود این روزها منشی مخصوص تازه وارد وزیر نفت به عنوان "گروهبانی از دسته دیگر" در اکثر لحظات حساس مذاکرات نفتی با مقامات خارجی درست کنار دست آقای وزیر دیده می شود و این پرسش مطرح شده است که آیا این جوان 36 ساله بدون یک روز سابقه حضور در صنعت نفت و با تخصص فعالیت های تونل سازی و امور معدنی ، صلاحیت حضور دائم در حساس ترین ملاقات های اقتصادی تاریخ توسعه ملی ایران را دارد؟

آیدین ختلان که برخی از نفتی ها او را مشایی نفت ایران می خوانند مدتی قبل و پس از استقرار کامل تیم مدیریتی اقای زنگنه وارد وزارت نفت شد با این حال برخی شایعات حکایت از این دارد که سابقه آشنایی ختلان و آقای زنگنه به دوره ریاست هیات مدیره شرکت هپکو توسط آقای زنگنه از ابتدای سال 86 به بعد بازمی گردد که در همان ایام آیدین ختلان نیز به عضویت در هیات بررسی کارگروه بخش معدن درآمده بود و هپکو هم از جدی ترین اعضای این تشکل غیردولتی بوده است ، گفته می شود در طی این مدت، ختلان برخی کارهای دفتر آقای زنگنه را پیگیری می کرده است و اعتماد آقای زنگنه به وی از همان ایام شکل گرفته است.

وی سال های دهه 80 شمسی با همکاری دو نفر از دوستان فارغ التحصیل خود در رشته معدن ، یک شرکت انتشاراتی به نام نشر فن آریا راه اندازی می کند که مدتی بعد و با ارتقای شرکت به موسسه فرهنگی مدیرعامل این موسسه فرهنگی انتشاراتی می شود، این انتشاراتی البته حضور جدی در بازار نشر نداشت و کتاب سد و تونل سازی درایران که ویراستاری آن را خود آقای ختلان بر عهده داشته است جزو اصلی ترین محصولات این شرکت محسوب می شود.

با این حال در شرح فعالیت ها و اهداف تغییر شرکت انتشاراتی به موسسه فرهنگی ، عناوینی همچون مشارکت در برگزاری همایش ها و سمینارها و نیز ایجاد سیستم های اطلاع رسانی و سایت ها دیده می شود، محمدصادق احمدیانی و سروش فولادچی دیگر اعضای موسس این مجموعه هم سوابقی معدنی دارند، احمدیانی به عنوان مدیرعامل شرکت سی پی سی ونچرز که در کانادا ثبت شده است در زمینه مشاوره و سرمایه گذاری در حوزه های معدنی در بورس ایران و جهان فعالیت دارد و سروش فولادچی هم به عنوان مدیر شبکه معدن ایران مسئولیت تهیه بانک های اطلاعاتی و انتشاراتی بخش معدن را با همکاری خانه معدن ایران بر عهده دارد، در حقیقت همه 3 عضو اصلی موسس شرکت نشرفن آریا را جوان هایی علاقمند و فعال در حوزه صنایع معدنی تشکیل می دهند که از این میان با تغییر دولت و حضور آقای زنگنه در وزارت نفت ، همای سعادت ناگهان بر شانه آیدین ختلان می نشیند.

با این حال ختلان بخش قابل توجهی از رزومه خود را مدیون حضورش در انتخابات شورای کانون مهندسین فارغ التحصیل دانشگاه تهران است ، وی که خود از این دانشگاه فارغ التحصیل شده است در سال 1390 برای حضور در این شورا کاندید می شود.

بابا دکتر ، عمو مهندس!

حضور ختلان در دفتر وزیر در سکوت و بی حاشیه اتفاق می افتد ، گویی یک جابجایی خیلی ساده در نفت رخ داده است ، حمایت های دائم وزیر از این جوان غیرنفتی نیز با تاکید همیشگی وزیر بر حضور ختلان در جلسات مهم جای پرسشی برای مدیران دیگر باقی نمی گذارد.

ختلان خود در یادداشتی که در پنجم اسفندماه 1393 منتشر شد ، حضور دائمی اش را در جلسات مهم به رخ می کشد انجا که می نویسد: "به دفعات در جلساتی که با حضور وزیر نفت و مدیران عامل چهار شرکت اصلی وزارت نفت برگزارشد، شاهد بوده ام که اگر این افراد به مسائل فنی اشراف نداشتند، قطعا تصمیمها به دقت لازم اخذ نمی شد "، همین یک جمله کافی است تا سطح دسترسی او به تصمیم ها و اطلاعات دست اول صنعت نفت مشخص شود.

هر چند به نظر می رسد او این یادداشت را با هدف شرح دلایل حضور پرتعداد مهندسان در صنعت نفت نگاشته است اما ادبیات بخش های پایانی این یادداشت واقعا تکان دهنده است و گویی مدیری برجسته قرار است برای آتیه این صنعت برنامه هایش را معرفی کند؛ می نویسد: " این به آن معنا نیست که باید همه مدیران ارشد صنعت نفت مهندس باشند، حتماً می توان و باید مدیران ارشد را از رشته های دیگری هم پرورش داد و از آنها بهره گرفت. صنعت نفت باید به نحوی عمل کند که افراد باهوش بیشتری در رشته های غیرمهندسی جذب شوند. برای این طرح ریزی مجدد و کاستن از نفوذ و قدرت مهندسان باید مدلهای منابع انسانی و آموزش شرکتهای پیشرفته نفتی را بررسی کرد ولی تا آن زمان، محوریت نهاد مدیریت همچنان در سیطره فارغ التحصیلان رشته های مهندسی باقی می ماند. " تکرار مکرر واژه " باید" در شرح فعالیت های امروز و آینده صنعت نفت ، آن هم درادبیات نوشتاری گروهبانی که یک شبه تصور موهوم ژنرالی پیدا کرده نشان از پروبال دادن زیادتر از " اندازه " به یک منشی دفتری است.

در همین یادداشت جملاتی لطیف نیز در قلم ناشیانه ایدین ختلان دیده می شود ، آنجا که برای شرح اهمیت و بزرگی مقام مهندس می نویسد: به خاطر دارید تا اوایل دهه هفتاد که مهندس اینقدر زیاد نبود، عناوین بابا دکتر و عمو مهندس مشتری خاص خود را داشت( جالب اینجاست که در اوایل دهه 70 آقای ختلان نوجوانی یازده ساله بوده است!)

مرد همیشه حاضر در ملاقات های مهم

با ورود آقای ختلان به وزارت نفت ، او به مرد همیشه حاضر در کنار دست آقای زنگنه تبدیل می شود، تقریبا در هیچ ملاقات مهمی نیست که در جوار وزیر نفت ایران ننشسته باشد، حتی در موارد بسیار ، مدیران قدیمی و متخصص نفت هم در رده بندی تشریفات مذاکرات رسمی ، جایگاهی پایین تر از وی و دورتر از وزیر کسب می کنند، با این که همه می دانند ترتیب نشستن ها در پروتکل های تشریفاتی قواعد و آدابی دارد که با این شرایط در تعارض است.

حضور فعال او در ملاقات وزیر نفت با فیلیپ هاموند ، لوران فابیوس، و سایر مدیران تراز اول نفتی و سیاسی جهان که پس از توافق ژنو راهی کشورمان شدند مشهود بود.

در نشست وزیر نفت با خبرنگاران رسانه ها

در ملاقات وزیر نفت با فیلیپ هموند وزیر خارجه بریتانیا

در نشست وزیرنفت با لوران فابیوس وزیر خارجه فرانسه

در ملاقات وزیر نفت با هیات اسپانیایی

در ملاقات وزیر نفت با هیات ژاپنی

در ملاقات اقای زنگنه با وزیر زیرساخت و حمل و نقل کره جنوبی

در یک جلسه داخلی وزارت نفت( شورای عالی اکتشاف)

حضور دائمی ایشان در عرصه ملاقات های مهم نفتی ایران اولا در مفهوم " رفتن گروهبان ها و آمدن ژنرال ها" که مکرر در مکرر مورد تاکید وزیر نفت بود شبهه ایجاد می کند و دوم اینکه این پرسش مطرح می گردد که فردی فاقد سابقه حضور و بدون اشراف بر مباحث کلان بالادست و پایین دست صنعت نفت آیا صلاحیت دسترسی به این حجم از اطلاعات مهم و کلیدی انرژی ایران را دارد؟

اینکه مسئول دفتر یک مقام عالیرتبه ایران در ملاقات های مهم و کلیدی حضوری پررنگ داشته باشد تقریبا از دولت دوم آقای احمدی نژاد و با حضور چشمگیر آقای اسفندیار رحیم مشایی آغاز شد و البته این روال در دولت آقای دکتر روحانی هم با حضور چشمگیر آقای نهاوندیان در ملاقات ها و رخدادهای مهم ادامه یافت ، و اکنون گویا این روند در سطح وزارت خانه های کلیدی نیز در حال اجراست، با این حال و گرچه برخی افراد معتقدند حضور آقای ختلان صرفا جهت ثبت مذاکرات است اما این احتمال هم وجود دارد که برنامه ای نامرئی برای حضور وی در سمت های مدیریتی دیگر صنعت نفت تدارک دیده شده باشد، باید دید وزیر نفت ایران در ماه ها و هفته های دیگر آیا دست به تغییر مدیرانی از بدنه وزارت خواهد زد یا خیر؟ منبع: پیک نفت