ساموئل بکت به آلمان علاقه زیادی داشت
ساموئل بکت در جوانی علاقهای وافر به آلمان، فرهنگ و ادبیات آن داشت.
به گزارش شما نیوز ، به نقل از دویچه وله، ساموئل بکت درامنویس بزرگ به آلمان کششی غریب داشت. در جوانی بارها به آلمان سفر کرده و زبان آلمانی را فرا گرفته بود. با نزدیک شدن خطر فاشیسم علاقه او به آلمان فروکش کرد. یک نمایشگاه ادبی در مارباخ این سیر و سلوک را نشان داده است .
ساموئل بکت ( ۱۹۰۶ - ۱۹۸۹) اهل ایرلند بود و بعدها فرانسه را موطن خود ساخت و فرانسوی را به عنوان زبان ادبی خود برگزید. هیچ بعید نبود که آلمان را به جای فرانسه وطن دوم خود بسازد، اما سرنوشت به راهی دیگر رفت .
ساموئل بکت در جوانی علاقهای وافر به آلمان، فرهنگ و ادبیات آن داشت. زمانی که حدودا ۳۰ ساله بود، برای دیدار دخترعموی جوانی که در شهر کاسل زندگی میکرد، هر کریسمس به آلمان سفر میکرد .
به علاوه او از اکتبر ۱۹۳۶ شش ماه در آلمان به سیر و سیاحت پرداخت و تجارب خود را که بیشتر جنبه ادبی و فرهنگی داشت، در کتابچهای به عنوان «یادداشتهای آلمانی» ثبت کرد .
یادداشتهای مفصل بکت از عشق و علاقه او به هنر و فرهنگ آلمان حکایت دارد. او به نویسندگان و شاعران بزرگ آلمان مانند گوته و شیلر و بوشنر عشق میورزید و نزد خود به فراگیری زبان آلمانی پرداخته بود .
او به ویژه به هنرهای تجسمی آلمان علاقهمند بود. همان تابلوها و پیکرههایی که از سوی مأموران نادان رژیم نازی هنر منحط خوانده شدند .
او با حیرت و تأسف شاهد بود که کارگزاران فرهنگی رژیم نازی که از سال ۱۹۳۳ قدرت را به دست گرفته بودند، بهترین دستاوردهای هنر مدرن را از موزهها جمعآوری و در بهترین حالت آنها را در انبارهای مخفی از انظار دور میکنند .
بازدید از نمایشگاهها و موزههای هنری هدف اصلی سفرهای بکت است و در این تکاپوی پرشور است که او با بهترین آثار هنرمندان مدرنیست مانند ماکس بکمان، زیدلر، اتو دیکس و امیل نولده آشنا میشود .
ساموئل بکت ناظر حساس و دقیق تحولات جامعه است و از رشد هولناک فاشیسم غافل نیست. او از اظهارنظرهای سیاسی مستقیم خودداری میکند، اما به ویژه از اوایل سال ۱۹۳۷ وحشت و دلهره از رشد وحشیگری در لابلای سخنان او محسوس است .
او شاهد است که اونیفورمهای قهوهای روز به روز حضور آشکارتری در جامعه پیدا میکنند. مردم در کوچه و خیابان به جای سلام و علیک، با بالا گرفتن بازوی راست، به هم سلام هیتلری میدهند .
از آن پس ساموئل بکت به خوبی درمییابد در نظامی که قصد دارد برتری نژادی را با قهر و خشونت به جامعه تحمیل کند، برای مسافران کنجکاوی مانند او جایی وجود ندارد .