واکنش احتمالی ایران به حمله رژیم صهیونیستی
هر گونه تصمیم و اقدام جمهوری اسلامی علیه رژیم اسرائیل، چون به مساله سوریه مربوط میشود، قاعدتا باید با توجه وضعیت خاص سوریه و در چهارچوب معادلات و ملاحظات بازیگران این کشور دیده شود. البته این سخن به معنای دست بسته و ضعیف بودن ایران نیست
به گزارش شمانیوز، بامداد دوشنبه بیستم فروردین ۹۷ چند موشک به فرودگاه نظامی تیفور (T۴) در استان حمص سوریه شلیک شد. به دنبال این حمله وزارت دفاع روسیه اعلام کرد که دو فروند جنگنده اف ۱۵ اسرائیلی به فرودگاه نظامی تیفور حمله و هشت فروند موشک به سمت این فرودگاه شلیک کردند که سه موشک به هدف اصابت کرده و پنج موشک توسط سامانه پدافند سوریه رهگیری و منهدم شدند. در این حمله هوایی ۷ تن از مستشاران سپاه پاسداران به شهادت رسیدند. این پایگاه نظامی حدود دو ماه پیش نیز از سوی رژیم صهیونیستی و در پاسخ به حملهای از سوی یک پهپاد ایرانی مورد هدف قرار گرفته بود. شبکه آمریکایی «ان بی سی» نیز به نقل از مسئولان آمریکایی اعلام کرد که این حمله توسط جنگندههای اسرائیل صورت گرفته و صهیونیستها قبل از حمله به پایگاه نظامی تیفور در سوریه به واشنگتن اطلاع داده بود. نکته قابل توجه آن است که این حمله پس از آن روی داد که دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا مدعی حملات شیمیایی دولت سوریه به شهر دوما شده و عاملان آن را تهدید به پرداخت هزینه سنگین کرده بود. دو روز پیش از حمله رژیم اسرائیل، رسانههای غربی و عربی ادعا کردند شهر دوما در غوطه شرقی
دمشق، مورد حمله شیمیایی قرار گرفته و در اثر آن دهها نفر کشته و صدها نفر دیگر مصدوم شدهاند. سوریه دست داشتن در هر گونه حمله شیمیایی را تکذیب کرده و اعلام کرده است گروههای تروریستی مقادیر زیادی گازهای سمّی در اختیاز دارند که در مواقعی که دچار بن بست میشوند از آن استفاده کرده و در مقابل، دولت دمشق را متهم میکنند. در فروردین ماه سال گذشته نیز همین اتفاق در خان شیخون در استان ادلب رخ داد و پس از آن آمریکا به بهانه شیمیایی، پایگاه هوایی شعیرات را در استان حمص هدف حملات موشکی قرار داد. این بار، اما به نظر میرسد آمریکا به شکل زودهنگام و البته از طریق نیابتی، سوریه و نیز جمهوری اسلامی ایران را مورد حمله قرار داده است. این در حالی است که پس از مناقشه بحث شیمیایی در شورای امنیت و وتوی پیش نویس مربوطه توسط روسیه، ترامپ تهدید به اقدام نظامی علیه سوریه کرده است. حمله اسرائیل که گفته میشود از آسمان لبنان صورت گرفته است، تنها نقض حاکمیت سوریه محسوب نمیشود، بلکه مستقیما پایگاهی را هدف قرار داده است که مستشاران ایرانی در آن حضور داشتهاند. پیش از این رژیم صهیونیستی بارها نسبت به حضور ایران در سوریه و ایجاد
پایگاههای نظامی در این کشور ابراز نگرانی کرده و هشدار داده بود. آویگدور لیبرمن وزیر جنگ رژیم صهیونیستی هم اخیرا گفته است حضور ایران در سوریه راه تنفس اسرائیل را بسته است. حمله اخیر را میتوان یک اقدام شتابزده و ناشیانه رژیم صهیونیستی جهت تحقق هشدارهای قبلی اش تلقی کرد. واکنش رسمی جمهوری اسلامی ایران به این حمله شدید اللحن بود. وزارت خارجه ایران قویا این اقدام را از طرف اسرائیل محکوم کرده و آن را تجاوز و نقض حاکمیت و تمامیت ارضی سوریه، و بر خلاف تمام قوانین و مقررات بین المللی نامید. از طرفی، علی اکبر ولایتی مشاور امور بین الملل رهبر معظم انقلاب اسلامی با بیان این که ایران با تمام وجود از تمامیت ارضی و حاکمیت دولت سوریه حمایت میکند، خاطرنشان کرده، قطعا جنایت صهیونیستها علیه نیروهای سوریه و مدافعان حرم در فرودگاه تیفورحمص، بدون پاسخ نخواهد ماند. البته این که پاسخ ایران چگونه و در چه سطحی خواهد بود هنوز معلوم نیست. سوال دوست و دشمن آن است که جمهوری اسلامی چه خواهد کرد؟ آیا خویشتنداری میکند؟ آیا واکنشی سریع و قاطع انجام میدهد و یا این که با تأنی و دوراندیشی در انتظار فرصتی مناسب برای ضربه به اسراییل یا
منافع آن خواهد بود؟ آیا چنین پاسخی مستقیم خواهد بود و یا به شکل نیابتی توسط سایر نیروهای محور مقاومت (مانند حزب الله) صورت خواهد گرفت؟ درست است که پاسخ به تجاوز و جنایت رژیم صهیونیستی یک مطالبه ملی و قانونی است، اما با توجه به شرایط پیچیده سوریه و منطقه، هر گونه حمله و واکنش باید توام با دقت و محاسبات لازم باشد. شرایط فعلی سوریه کاملا متشنج است. گروههای تروریستی به ویژه جیش الاسلام در غوطه شرقی متحمل شکست سختی شدهاند و حامیان آنها بسیاری از آمال خود را در سوریه برباد رفته میبینند. ترامپ که در حمایت از اسرائیل سنگ تمام گذاشته است، با تمسک به مساله شیمیایی ـ. حداقل از جنبه عملیات روانی ـ. به شدت سوریه را تهدید به حمله نظامی کرده است. بازیگران دیگر خصوصا روسیه نیز هر چند در برابر اتهام شیمیایی و تهدیدات ترامپ با قدرت ایستاده است، اما ملاحظات سیاسی و تعاملات فیما بین مسکو و واشنگتن، به نوعی موجب قاعدهمند شدن بازی در سوریه شده است. این در حالی است که روسیه هر چند حملات اسرائیل را محکوم کرده است، اما در عین حال معمولا دغدغههای امنیتی این رژیم را مد نظر دارد. این وضعیت بدان معناست که هر گونه تصمیم و اقدام
جمهوری اسلامی علیه رژیم اسرائیل، چون به مساله سوریه مربوط میشود، قاعدتا باید با توجه وضعیت خاص سوریه و در چهارچوب معادلات و ملاحظات بازیگران این کشور دیده شود. البته این سخن به معنای دست بسته و ضعیف بودن ایران نیست، بلکه به مفهوم پرهیز از پیامدهایی است که ممکن است خسارتهای آن بیش از منافع آن باشد. در مجموع صرف نظر از مسایل پشت پرده، نکته قابل توجه آن است که عدم پاسخگویی و یا تاخیر در پاسخ به حمله اسرائیل، نباید موجب ارائه چهرهای منفعل از جمهوری اسلامی ایران و نیز جری شدن رژیم غاصب در ادامه حملات خود شود، بلکه مسئله کاملا برعکس است. اکنون صهیونیستها از این حمله ناشیانه و نامشروعبه پایگاه تیفور، خود به وحشت افتادهاند. در این زمینه ژنرال «عاموس یادلین» رئیس پیشین اطلاعات ارتش رژیم صهیونیستی تاکید کرد تلآویو باید خود را برای پاسخ ایران به حملات علیه سوریه آماده کند. وی احتمال داد که به هر نحوی شده ایران به حمله دو روز پیش رژیم صهیونیستی به پایگاه هوایی سوریه واکنش نشان خواهد داد: «نه ضرورتا بلافاصله و از سرزمین خودشان. بلکه حتی در طولانی مدت و از طریق خاک سوریه، لبنان یا هرجای دیگری از جهان.»
منبع: پایگاه بصیرت