امنیت شبکه چیست؟ + معرفی انواع آسیب پذیری ها و حملات هکری

امنیت شبکه چگونه کار می کند؟

امنیت شبکه چندین لایه دفاعی را در لبه و شبکه ترکیب می کند. هر لایه امنیت شبکه سیاست ها و دستورالعمل های خاصی را پیاده سازی می کند و در نهایت فقط کاربران مجاز اجازه دسترسی به منابع شبکه را دارند. به طور کلی در فرآیند امنیت شبکه تمامی عوامل مخرب و تهدید آمیز حذف شده و امنیت کامل برقرار می شود.

فواید امنیت شبکه چیست؟

دیجیتالی شدن، دنیای ما را متحول کرده است. نحوه زندگی، کار، بازی و یادگیری ما تغییر کرده اند. هر سازمانی که می خواهد خدمات مورد نیاز مشتریان و کاربران را ارائه دهد، باید ابتدا امنیت شبکه ارائه خدمات خود را ایمن کند. امنیت شبکه همچنین به شما کمک می کند تا از اطلاعات مهم و حیاتی کاربران در برابر حملات خاصی مثل بروت فورث محافظت کنید.

چطور متخصص امنیت شبکه شویم؟

شما برای تبدیل شدن به یک متخصص امنیت شبکه ابتدا باید با برنامه نویسی آشنایی کافی داشته باشید. زبان هایی مثل جاوا، جاوا اسکریپت، PHP و پایتون و همچنین SQL در امنیت بسیار پرکاربرد و مهم هستند و باید با آنها آشنایی کافی داشته باشید. می توانید برای یادگیری سریع برنامه نویسی به سایت های آموزش آنلاین مثل داناپ Danup.ir مراجعه کنید و از دسته بندی دوره های آموزش برنامه نویسی در این سایت یادگیری برنامه نویسی را شروع کنید.

پس از آشنایی و تسلط کافی بر برنامه نویسی حالا شما آماده هستید تا به سراغ یادگیری امنیت شبکه بروید. برای یادگیری این حوزه نیز می توانید در همان سایت Danup به دسته بندی دوره های آموزش امنیت شبکه مراجعه کرده و دوره های آموزشی مورد نظر خود را تهیه و مشاهده کنید.

انواع آسیب پذیری های شبکه

قبل از بررسی انواع حملات سایبری و اینکه چگونه امنیت شبکه به جلوگیری از آنها کمک می‌کند، درک مفهوم آسیب‌پذیری شبکه بسیار مهم است. هر آسیب‌پذیری در شبکه به هکرها این امکان را می‌دهد که به زیرساخت آن دسترسی داشته باشند، بدافزارهای مورد نظر خود را بر روی آن نصب کنند و حتی داده‌ها را سرقت کنند و یا آنها را تغییر دهند. در ادامه تعدادی از مهم ترین آسیب پذیری ها را به شما معرفی خواهیم کرد:

رمزگذاری داده از دست رفته (Missing data encryption): گاهی اوقات، یک نرم افزار اطلاعات حساس را قبل از انتقال یا ذخیره آن ها رمزگذاری یا ایمن نمی کند که این منجبر به سوء استفاده هکرها می شود.

تزریق فرمان سیستم عامل (command injection): از طریق تزریق فرمان سیستم عامل، یک هکر می تواند یک سیستم عامل رندوم را اجرا کند، سروری که یک برنامه را اجرا می کند خراب کرده و عملکرد آن را به طور کامل به خطر بی اندازد.

تزریق SQL یا SQL injection:  یک هکر از تزریق SQL برای ردیابی درخواست هایی که یک اپلیکیشن یا سایت به سرور خود ارسال می کند استفاده می کند.

عدم احراز هویت (Missing authentication): گاهی اوقات، یک نرم افزار هیچ گونه احراز هویت کاربر یا منابع مورد استفاده را انجام نمی دهد.

آپلود نامحدود فایل های خطرناک (Unrestricted upload of dangerous file): یکی دیگر از انواع رایج آسیب پذیری های امنیت شبکه، آپلود نامحدود انواع فایل های خطرناک است که در آن یک نرم افزار به هکر اجازه می دهد فایل های خطرناک را آپلود کند و آنها را در محیط نرم افزار اجرا کند.

آسیب‌پذیری‌های دیگر : از دیگر آسیب پذیری های مهم می توان به رمزهای عبور ضعیف، سرریز بافر (buffer overflow )، مجوز از دست رفته (missing authorization )، اسکریپت بین سایتی و جعلی، دانلود کدها بدون بررسی یکپارچگی، استفاده از الگوریتم‌های مخرب، تغییر مسیر URL به سایت‌های غیرقابل اعتماد و برخی باگ ها اشاره کرد.

انواع حملات به شبکه

از رایج ترین حملات به شبکه که می تواند امنیت شما را به طور جدی تهدید کند، می توان به موارد زیر اشاره کرد:

ویروس (Virus): یک ویروس نمی تواند خودش را اجرا کند و به تعامل کاربر نیاز دارد که ساده ترین راه آن یک ایمیل با یک لینک یا پیوست مخرب است. باز کردن لینک یا پیوست این ایمیل ها، یک کد مخرب را فعال می کند که می تواند از لایه های امنیتی سیستم گذشته و همه آنها را غیرقابل اجرا کند. در نهایت امنیت شبکه به طور کامل از بین رفته و آماده نفوذ می شود.

بدافزار (Malware): بدافزار یکی از سریع‌ترین راه‌های حملات مخرب است. از این روش به طور خاص برای از بین بردن هدف و دسترسی غیرمجاز به یک سیستم استفاده می شود. بدافزارها عمدتاً خود را تکثیر می‌کنند و از آنجایی که در اینترنت جابه جا می شوند، به تمام رایانه‌های شبکه دسترسی پیدا می‌کنند. حتی دستگاه های خارجی متصل به شبکه نیز می توانند مورد هدف بدافزارها قرار گیرند.

کرم (Worm): یک شبکه آسیب پذیر می تواند بدون درگیر شدن کاربر از طریق کرم ها مورد حمله قرار گیرد. یک مهاجم به سادگی باید از همان اتصال اینترنتی کاربر استفاده کند، بدافزار را به شبکه ارسال کند و آن را اجرا کند.

فیشینگ (Phishing): فیشینگ اغلب با حملات شبکه همراه است. در حملات فیشینگ، کاربر ایمیل هایی را دریافت می کند که خود را به عنوان منابع شناخته شده و قابل اعتماد معرفی می کنند. در صورت تعامل با هرگونه لینک یا پیوست مخرب در این ایمیل ها می تواند منجر به از دست رفتن داده های محرمانه شود.

بات نت (Botnet): در این روش، مجموعه ای از کامپیوترهای خصوصی یک شبکه نرم افزارهای مخرب مورد نظر هکر را دریافت می کنند. پس از آن کامپیوترها به چیزی مثل زامبی تبدیل شده و هکر کنترل کامل آنها را در دست می گیرد. سپس مهاجم از این کنترل برای آلوده کردن دستگاه های بیشتر یا ایجاد آسیب استفاده می کند.

حملات DOS و DDOS: در حملات DOS یک شبکه منفرد یا حتی یک زیرساخت کامل می تواند توسط یک DoS به طور جزئی یا کامل از بین برود. حملات DDOS نیز یک نسخه پیشرفته از DoS هستند که تشخیص و مقابله با آن بسیار دشوار است. در این حملات، هکر با ارسال درخواست های متعدد و انبوه زیرساخت یا سرور هدف را از کار می اندازد و سرویس دهی سایت یا اپلیکیشن با مشکل مواجه می شود.

حملات Man-in-the-middle: در این شکل از حمله، شخص مکالمات بین دو نفر را در یک شبکه شنود می کند و از آن سوء استفاده می کند.

حملاتDNS and IP spoofing : هکرها داده های DNS را خراب کرده و کش (Cache) مهاجم را وارد سرورمی کنند. در نتیجه، سرور در حین جستجو آدرس IP اشتباهی را وارد می کند.

کلید در معرض خطر Compromised key: یک مهاجم می تواند با کمک یک کلید در معرض خطر به ارتباطات ایمن دسترسی پیدا کند. این کلید معمولا کد مخفی یا شماره ای است که برای دسترسی 

***

این مطلب رپرتاژ بوده و پایگاه خبری شمانیوز صحت و یا عدم صحت مطلب فوق را تایید نمیکند و مسیولیت حقوقی آن هیچ ارتباطی با شمانیوز ندارد.