آخرین شاهد خودکشی هیتلر درگذشت

به گزارش خبرنگار شبکه مردمی اطلاع رسانی(شمانیوز)،روخوس میش، افسر اس اس آلمان به مدت پنج سال از اعضای حلقه درونی آدولف هیتلر به شمار می رفت و در این زمان محافظ، قاصد و تلفنچی آدولف هیتلر بود. او همیشه با افتخار از خدمات خود به "پیشوا" یاد می کرد. روخوس میش آخرین بازمانده پناهگاه هیتلر در برلین و آخرین شاهد خودکشی هیتلر و اوا براون در روز ۳۰ آوریل ۱۹۴۵ بود. او فقط چند ساعت پیش از آنکه ارتش سرخ شوروی پناهگاه هیتلر را به تصرف خود در آورد از آنجا گریخت. او خیلی زود دستگیر شد و ۹ سال را در اردوگاه های کار اجباری شوروی به سر برد. تصرف پناهگاه هیتلر، سمبل پیروزی متفقین در جنگ جهانی دوم بود. بر اساس گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس او هیتلر را مردی خیلی معمولی توصیف می کرد و می گفت که هیتلر آدم خشن یا یک هیولا نبوده است. آقای میش حدود چهار سال پیش در یک مصاحبه با بی بی سی درباره هولوکاست گفته بود: "من از بازداشتگاه داخائو و اردوگاه های مرگ باخبر بودم اما از حجم آنچه اتفاق افتاده بود خبری نداشتم." او همچنین گفته بود: "این مسائل جزئی از بحث های ما نبود. دادگاه نورنبرگ به جنایاتی که آلمانی ها مرتکب شده بودند، رسیدگی کرد اما باید بدانید که هیچ جنگی در تاریخ وجود ندارد که بدون ارتکاب جنایات باشد و در آینده نیز چنین نخواهد بود." روخوس میش در سال ۱۹۱۷ در روستایی که امروز در لهستان قرار دارد، به دنیا آمد. در بچگی یتیم شد و با پدر بزرگ و مادربزرگش بزرگ شد. قبل از آن که در سن ۲۰ سالگی به نیروهای اس اس (گروه نظامی حزب نازی) بپیوندد، نقاش ساختمان بود. او در باره کارهایش برای هیتلر گفته بود: "ما همه محافظ هیتلر بودیم. وقتی هیتلر سفر می کرد، چهار یا شش نفر از ما با خودروی دیگری او را همراهی می کردیم. وقتی به آپارتمان هیتلر در محل کار او می رفتیم، وظایف دیگری هم داشتیم. دو نفر از ما همیشه به عنوان تلفنچی عمل می کردیم. با رئیسی مثل هیتلر، باید تلفن های زیادی را جواب می دادیم." با پیشرفت نیروهای متفقین در جنگ و شکست های نیروهای هیتلر، او به پناهنگاه خود در برلین عقب نشینی کرد. روخوس میش، تلفنچی این پناهگاه بود. او گفته بود لحظه ای که هیتلر خودش را کشت، او با تلفن صحبت می کرده و صدای گلوله را نشنیده است. اما بقیه صدای گلوله را شنیده بودند و منشی خصوصی هیتلر از همه خواسته بود که سکوت کنند، سپس دستور داده بود که در اتاق پیشوا را باز کنند. روخوس میش گفته بود: "من هیتلر را دیدم که سرش را روی میز گذاشته بود. اوا براون روی مبل دراز کشیده بود و چهره اش به طرف هیتلر بود. زانوهایش را توی سینه جمع کرده بود. او لباس آبی تیره رنگی با چین های سفید به تن داشت. هرگز آن صحنه را فراموش نمی کنم." در دوم مه ۱۹۴۵ میش فرار کرد اما کمی بعد توسط نیروهای شوروی دستگیر شد و نزدیک به ۹ سال را در اردوگاه اسرای جنگی در شوروی گذارند. او سرانجام در آخرین روز سال ۱۹۵۳ به خانواده اش در برلین پیوست. میش در آلمان کاری برای خودش راه انداخت و کار دکوراسیون خانه ها را پیشه کرد؛ شغلی که تا بازنشستگی اش در اواسط دهه ۱۹۸۰ ادامه داد. همسرش که در سال ۱۹۴۲ با هم ازدواج کرده بودند در سال ۱۹۹۷ درگذشت. آنها فقط یک دختر به نام بریگیتا یاکوب-انگلکن داشتند که در سال ۲۰۰۹ گفت که از سوی مادر ریشه یهودی دارد، ادعایی که میش آن را رد می کرد. خانم یاکوب-انگلکن در جوانی عبری آموخت و مدتی را در یکی از کیبوتص های اسرائیل به سر برد. او که معمار است بر روی طرحی برای مرمت کنیسه های آلمان کار می کرد. او درباره فعالیت پدرش در حزب نازی و همراهی با هیتلر گفت: "او را برای کارهایی که کرده سرزنش نمی کنم چون کارهایی که کرده بی ضرر بوده است." اما می گوید که هیچگاه نفهمیده که چرا پدرش تا آخر به هیتلر وفادار بوده و فعالیت های حزب نازی را بیشتر زیر سئوال نبرد.