نفیسه روشن بازیگر مشهور سینما و تلویزیون ایران است. او با سریال اغما به شهرت رسید. نفیسه روشن در یک مصاحبه درباره پیشنهادهای غیراخلاقی در سینمای ایران صحبت می کند.
خانم روشن، برخی هنرمندان معتقدند تبعیض‌هایی میان بازیگران تلویزیونی و فضای پلتفرم‌ها وجود دارد. آیا شما هم مشابه چنین تجربه‌ای داشته‌اید؟
متأسفانه بله. بسیاری از پلتفرم‌ها به‌صراحت اعلام می‌کنند: «شما بازیگر تلویزیونی هستید؛ ما با شما همکاری نمی‌کنیم!»
این رویکرد برای من بسیار عجیب است. تلویزیون زمانی جایگاهی بود که بسیاری از بازیگران امروز پلتفرم‌ها آرزو داشتند در آن فعالیت کنند.
من در کنار بزرگانی همچون استاد علی نصیریان، خانم زنگنه، خانم توسلی و دیگر عزیزان در سریال‌هایی حضور داشتم که وقتی پخش می‌شدند، خیابان‌ها خلوت می‌شدند. مخاطبان با خانواده‌هایشان در پارک ملت جمع می‌شدند تا سریال‌هایی مثل «نرگس» یا «میوه ممنوعه» را دنبال کنند. اما چرا حالا بازیگر تلویزیونی به چشم درجه دو دیده می‌شود؟ این نگاه نه تنها بی‌احترامی به هنرمندان تلویزیونی است، بلکه توهین به حافظه جمعی مخاطبان است.
حلقه‌های بسته و تکرارهای خسته‌کننده
حلقه ثابتی از بازیگران وجود دارد که در پروژه‌های پلتفرمی دیده می‌شوند و مدام تکرار می‌شوند؛ از برنامه‌هایی مثل شب‌های مافیا، زودیاک یا شام ایرانی گرفته تا سایر آثار. گویا قراردادی نانوشته میانشان وجود دارد و چهره‌های خارج از این حلقه، فرصت حضور ندارند.
حتی بعضاً به‌صراحت گفته می‌شود: «اگر اسپانسر بیاوری، نقش می‌گیری!» روزی یکی از کارگردان‌های سرشناس به من گفت: «23 میلیارد بیاوری، تو را به جشنواره کن می‌برم!» من که با 23 میلیون اجاره خانه درگیرم، چگونه توان تهیه 23 میلیارد را داشته باشم؟
روابط مشکوک و پیشنهادهای غیراخلاقی
در مصاحبه‌ای اشاره کردید برخی بازیگران با استفاده از پول یا روابط خاص وارد پروژه‌ها می‌شوند. آیا چنین اتفاقی وجود دارد؟
بله. متأسفانه این مسأله واقعیت دارد و من اهل تعارف نیستم. روزی توسط یک گریمور و همسرش به مهمانی‌ای دعوت شدم و در آنجا به چشم خود دیدم که چگونه دستیاران پروژه‌ها، بازیگران را میان پروژه‌ها تبادل می‌کنند.
گفته می‌شد: «اگر با فلان فرد کار کنی، او برایت نقش می‌سازد.» بازیگرانی هستند که کسی حتی نمی‌داند از کجا آمده‌اند، اما به‌یکباره وارد پلتفرم‌ها می‌شوند و دستمزدهای ماهیانه 800 میلیون دریافت می‌کنند.
در این میان، من که 22 سال سابقه فعالیت دارم، باید از این واقعیت تلخ خجالت بکشم که به صاحب‌خانه‌ام بگویم هنوز کار ندارم. این شرایط واقعاً دردآور است.
1 دیدگاه