خرید رای برای انتخابات 96/چرا دولت در مسیر قانون حرکت نمی کند؟

پیش از این در اواسط سال گذشته وزیر اقتصاد و امور دارایی در مراسمی که به مناسبت بزرگداشت روز خبرنگار از سوی وزارت امور اقتصاد دارایی برگزار شده بود، گفته بود: «دولت ماهانه 3 هزار و چند میلیارد تومان یارانه می‌پردازد و شبهایی که قرار است یارانه بپردازیم، شب مصیبت عظمای دولت است». اینک اما در حالی که مجلس، دولت را مکلف به حذف یارانه 10 تا 15 میلیون نفر یارانه‌بگیر ثروتمند کرده است، دولت از این کار سر باز زده و عملا از قانون هدفمندی یارانه ها عدول کرده است. فاطمه آلیا نماینده مردم تهران در مجلس در این باره معتقد است: «متاسفانه دولت در 2 سال گذشته حذف یارانه ثروتمندان را انجام نداده و در عین حال در 2 سال گذشته از مجلس درخواست می‌کردند که حذف یارانه اقشار پردرآمد اتفاق بیفتد و دائما اظهار می‌کردند که در شب واریز یارانه‌ها مصیبت بزرگی داریم.» دولت در دو سال گذشته عدم انجام این کار را به دلیل موانع قانونی می دانست. با این حال در بودجه سال 95 در کمیسیون تلفیق همه بحث‌ها و رایزنی‌ها با حضور مسئولین اجرایی و نمایندگان دولت انجام شد و آن‌ها هم موافقت خود را با مصوبه مجلس اعلام کردند اما وقتی این موضوع در صحن علنی مجلس مطرح شد، آقای نوبخت به عنوان نماینده دولت با مصوبه مجلس مخالفت کرد. ادعایی که دولت در حال حاضر برای عدم اجرای این قانون مطرح می کند این است که «قصد سرکشی به حساب های مردم را ندارد» با این حال اما طی یکسال گذشته، یارانه درصد کمی از اقشار پردرآمد قطع شده است و این موضوع ثابت می کند که دولت پیش از این برخلاف ادعاهای امروز خود، به حساب مردم سرکشی کرده است. حال بگذریم از آنکه مجری قانون به عنوان کسی که منتخب ملت است تا مشکلات مردم را مرتفع کند، طبق شرع، عرف و قانون حق دارد در راستای اهداف و منافع ملی اگر لازم بود، حساب های بانکی مردم را هم سرکشی کند. اکنون نیز برای اجرای صحیح قانون هدفمندی یارانه ها و برای آنکه از پرداخت یارانه ها، مشکلات اقشار کم درآمد برطرف شود، لازم است تا اقشار پردرآمد و ثروتمند که با دریافت یارانه، بار اضافی بر دوش دولت و ملت تحمیل می کنند و با افزایش نقدینگی بیجا در کشور، تورم و رکود را در دو خط موازی رونق می دهند، شناسایی شوند و یارانه شان قطع گردد. اما سوال این است که چرا دولت در سال 95 در شرایطی که موانع قانونی اجرای این کار هم حل شده است، نمی خواهد تن به این کار دهد؟ پاسخ این است که رئیس دولت، با تجربه ای که در انتخابات سال 92 ریاست جمهوری و 94 مجلس کسب کرده است، می داند که شعارها و رفتارهایش بیشتر در میان ثروتمندان خریدار دارد و اگر یارانه این جماعت را به نفع مستضعفین قطع کند و موجبات نارضایتی آنها را فراهم آورد، سال 96 در انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری که فاصله چندانی با آن نداریم، پایگاه رای خود را از دست داده است و درست از این موضع احساس خطر می کند. بنابراین حفظ یارانه ثروتمندان مساوی است با حفظ رای ثروتمندان و به عبارت دیگر دولت با پرداخت یارانه به ثروتمندان در حال خرید رای برای سال 96 و انتخابات آینده ریاست جمهوری است. ناگفته نماند که این ثروتمندان عمدتا از میان افرادی هستند که نه دغدغه مسکن دارند و نه دغدغه اشتغال و نه دغدغه نان شب! اکثرا دغدغه شنیدن شعارهای احساساتی و زیبا دارند و به فرض مثال همین که بشنوند: «من سرهنگ نیستم، حقوقدان هستم» تصمیم خود را برای رای دادن یا ندادن به یک شخص می گیرند؛ بدون کوچکترین و کمترین تحقیق و بررسی اینکه آیا حرف های قبل و بعد از این یک جمله احساساتی، واقعیت داشته یا کذب محض بوده است؟ حال آنکه مستضعفین کشور، دغدغه شنیدن چنین شعارهایی را ندارند و برخی از آنان، نان شب خود را از دریافت همین یارانه چند ده هزارتومانی تهیه می کنند و طبیعی است که در هر انتخاباتی هم رو به کسانی می آورند که حلال مشکلات اصلی مردم باشند. با این حساب در شرایطی که دولت تلاشی برای قطع یارانه ثروتمندان ندارد، شاید مقصود از «شبهایی که قرار است یارانه بپردازیم، شب مصیبت عظمای دولت است» این باشد که: «شب واریز یارانه ها برای کسانی که خارج از پازل سیاسی دولت هستند و قرار نیست اسیر شعارهای احساسی و انتخاباتی دولت شوند، مصیبت عظمای دولت است!»