تاریخ دقیق شروع ماه رمضان در تقویم ۹۹

ماه رمضان ، نهمین ماه از ماه‌ های سال قمری می باشد که بین ماه شعبان و ماه شوال واقع شده است. در قرآن کریم از ماه‌ های دوازده گانه غیر از ماه رمضان نام هیچ ماه دیگری نیامده است. دقت داشته باشید ” رمضان ” در لغت از ریشه ” رمضاء ” به معنای ” شدت حرارت ” گرفته شده است و به معنای ” سوزاندن ” است. لازم به توضیح است به دلیل اینکه در این ماه، گناهان انسان بخشیده می‌ شود، به آن، ماه مبارک رمضان گفته اند.

پیامبر اکرم (ص) در این باره می فرماید:

“ انما سمی الرمضان لانه یرمض الذنوب؛ ماه رمضان به این نام خوانده شده است، زیرا گناهان را می سوزاند. “

یا پیامبر گرامی اسلام (ص) درباره ماه رمضان می فرماید:

” ای مردم! ماه خدا با برکت و رحمت و مغفرت به شما روی آورد، ماهی که نزد خدا از همه ماه ها برتر و روزهایش بر همه روزها و شب هایش بر همه شب ها و ساعاتش بر همه ساعات برتر است، ماهی است که شما در آن به میهمانی خدا دعوت شده و مورد لطف او قرار گرفته اید، نفس های شما در آن تسبیح و خوابتان در آن عبادت، عملتان در آن مقبول و دعایتان در آن مستجاب است… بهترین ساعاتی است که خداوند به بندگانش نظر رحمت می کند… “

جالب است بدانید رمضان ، تنها ماه قمری است که نام آن در قرآن آمده است و یکی از چهار ماهی است که خداوند متعال جنگ را در آن حرام کرده است (مگر جنبه دفاع داشته باشد).

فضائل و برتری های ماه رمضان

ماه مبارک رمضان، فرصتی ارزشمند و مغتنم برای تهذیب و پالایش روح و روان انسان است. از فضائل و برتری این ماه نسبت به ماه‌ های دیگر سال می‌ توان به نزول کتب آسمانی ، روزه داری ، وجود شب‌ های پر فیض قدر و … اشاره کرد.

ابن عباس از رسول خدا (ص) روایات کرده است که فرمود:

” وقتی شب قدر می‌ شود، ملائکه‌ ای که ساکن در سدره المنتهی هستند و جبرئیل، یکی از ایشان است، نازل می‌ شوند، در حالی که جبرئیل به اتفاق سایر سکان نامبرده، پرچم‌ هایی را، به همراه دارند، یک پرچم بالای قبر من، و یکی بربالای بیت المقدس، و پرچمی در مسجد الحرام و پرچمی بر طور سینا، نصب می‌ کنند، و هیچ مومن و مومنه‌ ای در این نقاط نمی‌ ماند مگر آن که جبرئیل به او سلام می‌ کند، مگر کسی که دائم الخمر و یا معتاد به خوردن گوشت خوک و یا زعفران مالیدن به بدن خود باشد. ” (تأویل الآیات الظاهره، استرآبادی، ص. ۷۹۰)

همچنین از امام صادق (ع) در درباره ماه مبارک رمضان نقل شده است:

” هرگاه روزه گرفتی، گوش و چشمت را از حرام، روزه بدار و همه اعضا و اندامت را از زشتی و پرگویی و اذیت کردن خدمتکارت باز دار. باید وقار روزه در تو باشد، تا می‌ توانی، خاموش باش، مگر از ذکر خدا، و روزی که روزه داری با روزی که روزه نداری، یکسان نباشد، از خندیدن با صدای بلند، دوری کن؛ زیرا خداوند این کار‌ها را دشمن داند. ” (بحار/۹۳/۲۹۲)

توجه داشته باشید روزه داری فقط گرسنگی و تشنگی نیست! روزه داری پاک کردن خویش از معصیت در محضر خداست. روزه داری شاد کردن دل دیگران است. روزه داری حفظ کردن آبرو و نریختن آبروی مومنین است. روزه داری کمک به فقرا و سیر کردن دل یتیمان است و…

در وصف روزه و آثار آن گفته اند: ” روزه برای انسان، حکمت به ارمغان می آورد؛ روزه، قلب را از وسواس حفظ می کند؛ روزه، تقرب به خداست؛ روزه، نیاز به مردم را کم می کند. “

بیایید رمضان را بهانه‌ای برای خوب شدن، شناخت خدای خویش و پاکیزه شدن از گناهان قرار دهیم. این لحظات طلایی عمر را بیهوده تلف نکنیم، که هرگز باز نخواهند گشت.