دبیر انجمن زغالسنگ ایران:
صادرات زغالسنگ خام توجیه اقتصادی ندارد
در حال حاضر قیمت جهانی زغالسنگ دو برابر قیمت بازارهای داخلی است و این امر تمایل معدنکاران را به صادرات افزایش میدهد، اما به دلیل اینکه قراردادهای بلندمدت با ذوب آهن دارند مجبور هستند به تعهد خود عمل کنند.
به گزارش خبرنگار شمانیوز و به نقل از معدن نیوز: سعید صمدی با اشاره به انواع زغالسنگ تولیدی در کشور گفت: 80 درصد از زغالسنگ تولیدی در ایران از نوع کک شو است که پس از استخراج و فراوری به کارخانههای کک سازی یا به شرکت ذوب آهن تحویل داده میشود، زیرا عمده مصرف کننده آن شرکت ذوب آهن است که 90 درصد از زغال سنگ کک شو را مصرف میکند.
وی ادامه داد: زغالسنگ حرارتی برای حرارت مورد استفاده قرار میگیرد، به دلیل اینکه در کشور، انرژی گاز با قیمت پایین عرضه میشود، بنابراین به زغالسنگ حرارتی توجه نمی شود. این در حالی است که زغالسنگ در دنیا، یک منبع اصلی برای تامین انرژی است. طبیعتا محصولی که در کشور مصرفی نداشته باشد، پس از استخراج بحث صادرت آن مطرح میشود.
دبیر انجمن زغالسنگ ایران با بیان اینکه صادرات زغالسنگ خام متالوژی توجیه اقتصادی ندارد، افزود: زغالسنگهای صادراتی از نوع کنسانتره هستند؛ زیرا زغالسنگ خام دارای درصد ناخالصی بالایی بوده و پس از استخراج بین 30 تا 40 درصد ناخالصی دارند، بنابراین قابل استفاده نیستند. برای اینکه بتوان آن را در کورههای کک سازی مورد استفاده قرار دهیم، باید خاکستر زغال را به زیر 10 درصد کاهش داد.
وی ادامه داد: کارخانه زغالشویی به اندازه کافی در کشور وجود دارد، برخی از این کارخانهها با ظرفیت پایین مشغول به فعالیت هستند. بنابراین ما با مشکل کمبود کارخانه زغالشویی در کشور مواجه نیستیم و تمام معدنکاران، زغال خود را تحویل زغالشوییها میدهند. معمولا صادرات پس از مرحله زغالشویی صورت میگیرد.
صمدی اظهار کرد: ممکن است برخی از معدنکاران زغالسنگ کک شو را نیز صادر کنند؛ زیرا دولت صادرات آن را ممنوع نکرده و آنها نیز برای واردات ماشینآلات نیاز به ارز دارند.
دبیر انجمن زغالسنگ ایران معتقد است: اگر تولید زغالسنگ کک شو افزایش یابد، احتمال صادرات این نوع محصول نیز وجود دارد.
صمدی با بیان اینکه صادرات زغالسنگ از نوع حرارتی است، افزود: زغالسنگهای حرارتی از لحاظ ماهیت قابلیت کک شو ندارند. اگر زغالسنگی که از معدن استخراج میشود از نوع حرارتی باشد، دیگر قابلیت کک شو متالوژی ندارد.
وی با بیان اینکه ایران وارد کننده زغالسنگ است، افزود: ایران با تولید یک میلیون و 500 هزار تن، در حد نیاز مصرف داخلی هم زغالسنگ تولید نمیکند، این امر باعث شده در سال حدود 500 هزار تن زغال سنگ به کشور وارد شود.
دبیر انجمن زغالسنگ ایران یکی از عمده مشکلات معدنکاران زغالسنگ را نابرابری قیمت داخلی با قیمت بازارهای جهانی دانست و گفت: در حال حاضر قیمت جهانی زغالسنگ دو برابر قیمت بازارهای داخلی است و این امر تمایل معدنکاران را به صادرات افزایش میدهد، اما به دلیل اینکه قراردادهای بلندمدت با ذوب آهن دارند مجبور هستند به تعهد خود عمل کنند.
بر اساس این گزارش، در حال حاضر زغالی که در ایران تولید میشود از نوع زغال کک شو است که برای فولادسازی مورد استفاده قرار میگیرد. حدود 400 هزار تن زغال سنگ متفرقه (حرارتی) نیز در سال تولید میشود؛ اما به دلیل اینکه مصرف داخلی ندارد به خارج از کشور صادر میشود. در سال گذشته حدود 430 هزار تن از این محصول صادر شده است.