سالمندان هم عاشق می‌شوند

شبکه مردمی اطلاع رسانی(شما نیوز):«دوره پیری مصادف است با تحلیل رفتن توانایی‌ها و شاید از دست دادن امید و ترس از نزدیک شدن مرگ؛ مرگی که هر لحظه به آدمی نزدیک است ولی به اشتباه در پیری انتظارش را می‌کشیم.

بی‌شک حضور یک شریک و همدم در این سال‌ها، رنج زیستن را کمتر می‌کند و انگیزه‌ای است برای ادامه زندگی.

اما داستان تنهایی در این ایام از زمانی آغاز می‌شود که فرد، همسر خود را از دست می‌دهد. مواجهه با این تنهایی و تحمل رنج آن شاید در روز‌ها و ماه‌های اول راحت‌تر باشد؛ زیرا فرزندان، نوه‌ها، دوستان و آشنایان طبق سنت و فرهنگ پسندیده قدیمی فرد را تنها نمی‌گذارند. اما به هر حال هرکس بعد از گذشت مدتی به سر کار و زندگی خود برمی‌گردد و سرانجام فرد داغدیده تنها می‌شود.

تنهایی یعنی غمگینی، یعنی مرور خاطرات مشترک گذشته، یعنی دیدن هر روز و هر لحظه جای خالی همسر در گوشه و کنار خانه. تنهایی یعنی ابتلا به انواع بیماری‌های جسمی و روحی و تنهایی یعنی افسردگی. متأسفانه پذیرش ازدواج مجدد سالمندان در جامعه ما با پیچیدگی‌های خاصی همراه است و شاید به همین دلیل باشد که به سختی از سوی اطرافیان پذیرفته می‌شود؛ در حالی‌که در بسیاری از کشور‌ها مقوله ازدواج سالمندان کاملاً پذیرفته شده و مورد تأیید است. در این کشور‌ها، سالمندان به راحتی و بدون دغدغه باهم ازدواج می‌کنند و این را حق طبیعی خود می‌دانند. سالمندانی که کنار همسر خود زندگی می‌کنند، امید به زندگی بیشتری دارند، از روحیه بانشاط‌تر و اعتماد به نفس بهتری برخوردارند ولی برعکس، سالمندان مجرد به سلامت خود زیاد علاقه‌مند نیستند و علائم افسردگی در آن‌ها بیشتر مشاهده می‌شود. ازدواج در سالمندان از تحمیل بسیاری هزینه‌های نگهداری آن‌ها در مراکز سالمندان جلوگیری می‌کند. از دیگر مزایای ازدواج در سالمندی این است که عمر سالمندان را طولانی می‌کند؛ زیرا اثبات شده که ازدواج و کم کردن استرس‌های زندگی می‌تواند به افراد در داشتن عمر طولانی کمک کند.

محققان با بررسی تأثیر انواع استرس از جمله مرگ همسر دریافتند ارتباط بین استرس و میزان مرگ و میر بسیار قوی است. همچنین تحقیقات نشان داده که مردان متأهل، عمر طولانی‌تری نسبت به مردان مجرد دارند. با توجه به گزارش‌هایی که از وضعیت سلامت مردان ارائه شده ازدواج در سنین جوانی نسبت به ازدواج در سنین بالا، سود کمتری دارد. مقایسه‌های انجام‌شده بین متأهلان سن بالا‌تر و مردان طلاق‌گرفته مشخص می‌کند که سطح سلامتی نسبی مردان گروه دوم با بالا رفتن سن به‌طور قابل توجهی نزول پیدا می‌کند. وضعیت سلامت مردان مطلقه در ۵۰ سالگی زود‌تر از افراد متأهل به خطر می‌افتد. برای این گروه از افراد، ازدواج مجدد بسیار پرفایده خواهد بود و سطح سلامتی آن‌ها نیز به‌خوبی متأهلان خواهد رسید. سالمندی، زمانی است که شخص باید ثمره یک عمر تلاش و کوشش خود را ببیند. این دوران باید دوران آسایش و راحتی فرد باشد، نه‌ اینکه بواسطه همراهی با درد‌ها و افسردگی ناشی از تنهایی و بیماری تبدیل به خزان زندگی شود. سالمندی وقت غصه خوردن و فکر کردن صرف به مقوله مرگ نیست. سالمندان با ازدواج می‌توانند خون تازه‌ای به رگ‌های خود بدمند و احساس جوانی از دست‌ رفته را بازیابند. ازدواج، افسردگی را در سالمندان کاهش می‌دهد. تحقیقات نشان می‌دهد حتی یک ازدواج نه‌چندان موفق در افراد افسرده، می‌تواند موجب تقویت روانی بیشتر آنان شود. تقویت روانی ازدواج در افراد افسرده بسیار بیشتر از افراد شاد است؛ یعنی با اینکه افراد افسرده ممکن است ازدواج ناموفق‌تری داشته باشند و کیفیت ازدواج آن‌ها پایین‌تر باشد، از زندگی مشترک سود بیشتری می‌برند. روان‌شناسان معتقدند اغلب زنان در سنین می‌ان‌سالی به بعد پیش از هر وقت به همسر خود وابسته می‌شوند. آن‌ها با ازدواج می‌توانند منبع توجه و تأمین نیاز عاطفی تازه‌ای پیدا کنند و احساس کنند برای همسر خود عزیزند و کانون توجه هستند.

از سویی از آنجا که مهم‌ترین کارکرد ازدواج از نگاه بسیاری از مردم تأمین نیازهای جنسی است، سالمندان خجالت می‌کشند موضوع ازدواج را با فرزندان مطرح کنند اما باید توجه داشت هرچند بیشترین کارکرد ازدواج در جوانی، رفع نیاز جنسی و تولیدمثل است در پیری علاوه بر رفع نیاز جنسی و مهم‌تر از آن رفع نیاز عاطفی و حمایت متقابل است.

از ازدواج خجالت نکشید

فرزندان نباید این نکته را فراموش کنند که امروز برخلاف گذشته زندگی خانوادگی از گستردگی گذشته برخوردار نیست و تنهایی سالمندان پس از فوت همسر آثار سوئی بر روان آن‌ها به جای می‌گذارد. فرزندان باید نگران والدین خود باشند و حتی برای آشنایی والد تنهای خود با یک همسر مناسب برنامه‌ریزی کنند تا در نشست‌های خانوادگی و در رفت‌ و آمدهای دوستانه با همکاران و همسایگان خود اگر مورد خاصی وجود داشت موجبات آشنایی بیشتر صورت گیرد.

» علی مددیان‌پاک «روان‌شناس در این زمینه می‌گوید:» آدمی در هر دوره‌ای به توجه و مراقبت نیاز دارد. در کودکی والدین و در می‌انسالی همسران مراقب یکدیگر هستند. هرچه سن بالا می‌رود توانایی‌های فرد کمتر می‌شود و نیاز او به مراقبت افزایش می‌یابد، به ویژه در مردان به دلیل اینکه توجه کمتری نسبت به سلامت خود دارند و کمتر به پزشک مراجعه می‌کنند، لزوم وجود همسران در کنار هم امری ضروری است.

مددیان‌پاک با بیان اینکه یکی از اهداف کلی ازدواج مراقبت جسمانی و روانی همسران از یکدیگر است، می‌افزاید: «افراد مسن چون فرزندانشان یا ازدواج کرده یا در خارج از کشور هستند، احساس تنهایی دارند و این امر زمانی سخت‌تر می‌شود که یکی از زوجین فوت کند. ‌فرد وقتی تنها شود و با کسی صحبت نکند، تخلیه هیجانی نمی‌شود و این امر به افسردگی او منجر می‌شود. متأسفانه در ایران افراد سالمند برای ازدواج دوباره تحت فشار از سوی خانواده هستند. فرد مجبور است به خاطر باورهای غلط اجتماعی و اثبات وفاداری خود به همسرش تا پایان عمر تنها زندگی کند، در صورتی که وفاداری تنها زمانی معنا می‌دهد که فرد زنده است ولی وقتی شریک زندگی می‌میرد معنای خود را از دست می‌دهد و حتی دین اسلام هم اجازه ازدواج مجدد را داده است.

وی در ادامه با بیان اینکه هزینه‌ها و مخارج زندگی سنگین و کمرشکن است، می‌گوید: با ازدواج دوباره، هزینه‌های بالای زندگی، درمان و... بین دو طرف تقسیم می‌شود که این امر از بار مشکلات می‌کاهد.

مددیان‌پاک در پایان با تصریح این مطلب که نیاز جنسی یکی از نیازهای فیزیولوژیک فرد است، اظهار می‌کند:» بر خلاف تفکر و باور مردم نیاز جنسی در می‌انسالی قطع نمی‌شود و فقط میزان آن کاهش می‌یابد، ولی باید به این نکته توجه داشت که ارضای نیاز جنسی منجر به ارضاء نیازهای عاطفی فرد می‌شود و نباید از این امر غفلت کرد.

خورشيد