انواع زگیل و درمان آن
شبکه مردمی اطلاع رسانی(شمانیوز): زگیل‌ها عمدتا شامل زگیل‌های معمولی، زگیل‌های مسطح، زگیل‌های کف پایی، زگیل‌های زیر ناخنی و زگیل‌های رشته‌ای هستند.
تبیان، نوشت زگیل های شایع، توده های موضعی بی ضرر و کوچک روی پوست هستند. زگیل هایی که معمولا روی پوست دیده می شوند، ناشی از عفونت های ویروسی هستند. در واقع مقصر این بیماری، ویروس HPV است که باعث ورم و برآمدگی پوست می شود. این ویروس ها به راحتی از فردی به فرد دیگر قابل انتقال اند و در محیط های آلوده به راحتی به افراد منتقل می شوند.
زگیل ها عمدتا شامل زگیل های معمولی، زگیل های مسطح، زگیل های کف پایی، زگیل های زیر ناخنی، و زگیل های رشته ای هستند.
زگیل ها معمولا خودشان به مرور از بین می روند، ولی ممکن است چند سال طول بکشد.
زگیل های شایع چه زگیل هایی هستند؟
زگیل های معمولی یا شایع، زگیل هایی هستند که بر روی ناحیه ای خاص از پوست می رویند و ناشی از عفونت با ویروس HPV هستند. بیش از 100 نوع از این ویروس وجود دارد که برخی از آنها دستگاه تناسلی زنان و همچنین دهان را خیلی راحت عفونی کرده و می توانند حتی باعث سرطان در این مناطق شوند. در واقع هر نوع از این ویروس ها در جای خاصی از بدن می رویند.
برخی دیگر از ویروس های HPV مسئول زگیل های شایع پوست و برخی سرطان ها هستند. زگیل ها معمولا بر روی پوست و نیز غشای موکوسی ایجاد می شوند. اگرچه این زگیل ها را مسری دانسته اند، ولی واقعیت آن است که این سرایت در افرادی از خانواده که خودشان آنها را دارند شایع تر است.
البته زگیل معمولا بخش خاصی از بدن یک فرد را تحت تاثیر قرار می دهد (مثلا فقط دست یا پا)، اما با کندن و دست زدن به آن، به راحتی قابل انتقال به بخش های دیگر بدن است.
این گونه زگیل ها مشکل رایج در کودکان، بالغین و مخصوصا زنان هستند. در حالت عادی ورود ویروس به بدن باعث رشد و تکثیر زگیل می شود. البته ممکن است آثار این زگیل ها 1 تا 8 ماه بعد از عفونت ایجاد شود.
انواع زگیل های شایع
1- برخی زگیل ها برآمده و گنبدی شکل هستند و معمولا در پشت انگشتان دست، پنجه پا و نیز زانو ایجاد می شوند.
2- زگیل های کف پا که معمولا در قسمت های صاف پا ایجاد می شوند.
3- زگیل ها مسطح بر روی صورت، پاها و جاهای دیگر از بدن و معمولا در تعداد بالا ایجاد می شوند.
4- زگیل های زیر ناخنی زگیل هایی هستند که در اطراف ناخن ها و یا زیر ناخن ها ایجاد می شوند.
5- زگیل های رشته ای که معمولا به صورت یک خط، مخصوصا در صورت رشد می کنند.
درمان زگیل های معمولی
بهتر است هر شخص پس از پی بردن به وجود زگیل، آن را به یک پزشک متخصص پوست نشان دهد تا نوع زگیل تشخیص داده شود.
اگر زگیل مدت زیادی بدون درمان به حال خود گذاشته شود، درمان آن پیچیده تر خواهد شد. البته روش های خانگی متعددی برای درمان زگیل ها و برداشتن آنها وجود دارد.
در افراد سالم، به طور متوسط 50 درصد زگیل ها به طور خود به خود در طی 18 ماه از بین می روند.
مطالبی که در این مقاله اراده می شود مربوط به درمان زگیل های شایع روی پوست بدن است نه زگیل های دستگاه تناسلی یا زگیل های درون دهان.
درمان های خانگی زگیل
1- محلول اسید سالسیلیک
امروزه این محلول به صورت قطره، ژل، پدهای استریل و نیز پماد در دسترس است. این محصولات برای استفاده در هر نوع زگیلی تهیه شده اند.
درمان با اسید سالسیلیک در واقع یک روش درمانی کراتولیتیک است. بدین معنی که اسید سالسیلیک، پروتئین موجود در زگیل به نام کراتین که تشکیل دهنده اصلی زگیل و نیز بافت ها مرده اطراف آن است را مورد حمله قرار داده و آن را حل می کند و در نتیجه زگیل از بین می رود.
2- سرمادهی
روش درمانی اورسول نیز قابل استفاده است. در این روش با استفاده از اسپری هایی، زگیل ها را سرما داده و در دمای منفی 57 درجه سانتی گراد فریز می کنند.
این روش با روش نیتروژن مایع که عمدتا توسط متخصصان پوست انجام می شود، قابل مقایسه است. البته در روش نیتروژن مایع، دما به منفی 200 درجه سانتی گراد کاهش داده می شود.
3- نوار چسب کانال دار
زگیل ها با استفاده از نوار چسب کانال دار و یا هر نوارچسب سوراخ دار دیگری قابل درمان اند. در این روش لازم است نوار چسب که سوراخی به اندازه ی زگیل دارد به طور دائم بر روی زگیل قرار گیرد. به طوری که حداکثر چند ساعت در هفته نوار چسب بر روی زگیل نباشد. البته نوارچسب ها باید هر دو روز یک بار عوض شوند.
4- سایر درمان ها
یکی از معروف ترین درمان ها، استفاده از ویتامین E از طریق آغشته کردن زگیل و محیط اطراف آن به محلول ویتامین E و در ادامه ریختن آب سیر بر روی زگیل است. سپس زگیل با یک نوار چسب بسته می شود. در این حالت معمولا طی یک هفته،آب سیر موجب ایجاد تاول و بیرون آمدن زگیل می شود.
روش دیگر درمان زگیل، آب پیاز خام است. در این روش پیاز خام خرد می شود و سپس با اضافه کردن نمک، برای یک شب تمام نگهداری می شود. در این حالت یک آب پیاز نمکی تشکیل می شود. روز بعد این محلول بر روی زگیل قرار داده می شود. این کار باید روزی دو مرتبه انجام شود و آنقدر ادامه یابد تا زگیل ها ناپدید شوند.
البته استفاده از شیره برگ درخت انجیر نیز به عنوان یک روش درمانی در نظر گرفته شده است.
روش های درمانی دیگری نیز وجود دارند که تنها توسط پزشک متخصص پوست انجام می شوند. یکی از این روش ها، جراحی سرمادهی (cryosurgery) است که در آن از نیتروژن مایع استفاده می شود. نیتروژن مایع در حالت طبیعی، دمای منفی 200 درجه سانتی گراد دارد. استفاده از این محلول در محل زگیل، باعث یخ زدن و فریز شدن بافت ها و در نتیجه مرگ سلول های توده زگیل می گردد. از این رو پزشک به راحتی قادر خواهد بود بافت عفونی زگیل را از روی پوست بردارد.
