شمانیوز
شما نیوز

پوشاک

سالانه ۶۰۰ میلیون دلار پوشاک قاچاق وارد کشور می‌شود

سالانه ۶۰۰ میلیون دلار پوشاک قاچاق وارد کشور می‌شود

سال‌هاست که معضل قاچاق پوشاک به داخل کشور مطرح است، سازمان‌ها و ارگان‌های مختلف مشغول مبارزه با آن هستند اما با این وجود سالانه ۶۰۰ میلیون دلار پوشاک قاچاق وارد کشور می‌شود

به گزارش شمانیوزسال‌هاست که معضل قاچاق پوشاک به داخل کشور مطرح است، سازمان‌ها و ارگان‌های مختلف مشغول مبارزه با آن هستند اما با این وجود سالانه ۶۰۰ میلیون دلار پوشاک قاچاق وارد کشور می‌شود و ادعای قاچاق سالانه ۲.۵ میلیارد دلار پوشاک نادرست است.

عضو هیات مدیره جامعه متخصصین نساجی ایران با بیان اینکه ادعای قاچاق سالانه ۲.۵ میلیارد دلار پوشاک نادرست است، گفت: در بدترین شرایط واردات پوشاک به صورت قاچاق، سالیانه ۵۰۰ تا ۶۰۰ میلیون دلار است.

علیرضا حائری با اشاره به معضل قاچاق پوشاک در کشور، افزود: سال‌هاست که معضل قاچاق پوشاک به داخل کشور مطرح است، سازمان‌ها و ارگان‌های مختلف مشغول مبارزه با آن هستند و همه ساله همایش‌ها، کنفرانس‌ها و نشست‌های گوناگونی در این زمینه برگزار می‌شود.

وی بیان‌داشت: آنچه در زمینه قاچاق پوشاک و ورود آن از مبادی غیر رسمی بیان می‌شود، سالیانه رقمی بین ۲ تا ۲.۵ میلیارد دلار است که جای بحث دارد.

حائری ادامه‌داد: سال‌ها مشغول مبارزه با این معضل اجتماعی و اقتصادی هستیم و همواره از شیوه‌های یکسانی از جمله وضع تعرفه‌های سنگین بر واردات پوشاک، برخورد با عرضه‌کنندن قاچاق و غیره برای مبارزه بهره برده‌ایم، اما مشکل همچنان پابرجاست.

عضو هیات مدیره خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران تاکید کرد:‌ وقتی شیوه‌ای سال‌ها برای مبارزه با یک معضل امتحان شده اما جواب نداده است، بهتر است آن را کنار بگذاریم.

وی، منکر آمار ۲ تا ۲.۵ میلیارد دلاری قاچاق پوشاک در سال شد و گفت: با توجه به تقاضای سالیانه هشت تا ۱۰ میلیارد دلاری پوشاک در کشور، یعنی به‌طور متوسط از هر سه تا چهار پوشاک موجود در بازار باید یکی قاچاق باشد که چنین چیزی را شاهد نیستیم.

حائری معتقد است:‌ در بدترین شرایط واردات پوشاک به صورت قاچاق سالیانه ۵۰۰ تا ۶۰۰ میلیون دلار است.

عضو هیات مدیره جامعه متخصصین نساجی ایران پیشنهاد کرد: شیوه‌های فعلی مبارزه کنار گذاشته شود و به‌جای آن در ابتدا واردات را از مبادی رسمی با تعرفه ۱۰۰ درصد آزاد کنیم.

وی ادامه‌داد: پس از آن با یک برنامه‌ریزی منسجم، طی یک دوره زمانی سه تا پنج ساله تعرفه واردات را به ۲۰ تا ۱۰ درصد کاهش دهیم و این کاهش تعرفه‌ها را همه ساله به اطلاع فعالان این صنعت برسانیم.

حائری تاکید کرد: در صورت اجرایی شدن این برنامه، تا پنج سال دیگر حداقل می‌دانیم ۲ تا ۲.۵ میلیارد دلار قاچاق پوشاک از کدام مبادی و کشورها وارد می‌شد، همچنین ارزش واقعی آنها و مکان‌های عرضه و خریداران و فروشندگان نیز مشخص می‌شود، ضمن اینکه دولت نیز از محل واردات به حق و حقوقش می‌رسد.

وی تصریح‌کرد: کاهش تدریجی تعرفه واردات، صنعت پوشاک داخل را وارد یک رقابت بین‌المللی با دیگر برندها می‌کند و به‌تدریج کیفیت ساخت پوشاک داخلی افزایش و قیمت تمام شده محصولات کاهش می‌یابد.

عضو هیات مدیره خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران اظهار داشت: در صورتی که بخواهیم شیوه کنونی مبارزه با قاچاق را ادامه دهیم، نه تنها حق و حقوق دولت تامین نخواهد شد، بلکه مصرف‌کنندگان نیز در صورت مخدوش و معیوب بودن کالا نمی‌توانند اعتراضی داشته باشند و پاسخی نخواهند یافت.

پیشتر «افسانه محرابی» مدیرکل دفتر نساجی، سلولزی، و پوشاک وزارت صنعت، معدن و تجارت با بیان اینکه صنعت تولید پوشاک سال‌ها از قاچاق آسیب دیده است، تصریح‌کرد: اگر در شرایط برابر مجوز واردات صادر شود، مشکلی برای تولیدات داخلی فراهم نمی‌کند.

وی خاطرنشان‌کرد:‌ سال گذشته در صادرات پوشاک به رشد ۹۹ درصدی دست یافتیم و توانستیم رقم صدور این کالاها را از ۵۹ میلیون دلار به ۱۱۳ میلیون دلار برسانیم.

تاریخچه صنعت پوشاک

در گذشته و قبل از انقلاب صنعتی لباس ها با دست ساخته می شدند؛

اما انقلاب صنعتی و اختراع چرخ خیاطی منجر به تولید انبوه پوشاک شد.

حتی امروزه، در حالی که تولید منسوجات کاملا خودکار است،

لباس ها توسط دستان انسان بر روی چرخ های خیاطی دوخته و به هم متصل می شوند.

سوابق باستان شناسی نشان می دهد که

بازرگانان در بابل باستان برخی از لباس های آماده را از اوایل سال 1400 سال قبل از میلاد، حمل و توزیع می کردند.

در روم باستان، لباس ها در کارگاه های با حداکثر 100 کارگر برای ارتش تولید می شد.

هم چنین قبل از سال 1300 میلادی مردم لباس مجلسی نمی پوشیدند.

مردم خاورمیانه روپوش های گشاد و روان می پوشیدند.

اروپاییان قرون وسطی نیز زیر تن پوش و پارچه های پشمی از پارچه مقاوم استفاده می کردند که

یک لباس تمام عمر را دوام می آورد.

زنان پشم را به نخ می ریسیدند و بافندگان (به طور کلی مردان) در کارگاه های خانگی پارچه می بافتند.

پس از سال 1350، لباس از نظر فرم مناسب تر شد.

یک صنعت کوچک پوشاک شروع به تولید لوازم جانبی پیراهن مانند آستین و یقه های قابل جدا شدن، هم چنین دستکش و کلاه کرد.

در نیمه دوم قرن شانزدهم، دستکش، جوراب ساق بلند، یقه و کلاه به مقدار عمده وارد و صادر می شد.

منبع: ایرنا

آیا این خبر مفید بود؟
بر اساس رای ۰ نفر از بازدیدکنندگان
جهت مشاهده نظرات دیگران اینجا کلیک کنید
copied

  • اخبار داغ
  • پربحث‌ترین ها
  • اخبار روز
  • پربیننده ترین
تبلیغات متنی