بیماری پوستی فتوتوکسیسیتی چیست ؟
ضایعات فتوتوکسیک معمولا در نواحی ایجاد می شود که هم تماس وجود داشته و هم در مواجهه با UV بوده است. پس از فروکش کردن واکنش حاد، معمولا رنگدانه پوست افزایش می یابد.
اکثر واکنش های فتوتوکسیسیتی مشابه با آفتاب سوختگی است و بلافاصله پس از مواجهه با UV اتفاق می افتد. در نواحی از پوست که در معرض آفتاب است، قرمزی، ناراحتی و در موارد شدید، تاول ایجاد می شود. در صورتی که ناشی از یک دارو باشد، تمام نواحی در معرض نور آفتاب درگیر خواهد شد؛ در صورتی که تماس با ماده فتوتوکسیک وجود داشته باشد، ضایعات فتوتوکسیک معمولا در نواحی ایجاد می شود که هم تماس وجود داشته و هم در مواجهه با UV بوده است. پس از فروکش کردن واکنش حاد، معمولا رنگدانه پوست افزایش می یابد.
آیا فتوتوکسیسیتی یک واکنش حاد است یا می تواند یک واکنش مزمن هم باشد؟
گاهی التهاب ناشی از مواجهه با نور خورشید به مدت طولانی باقی می ماند. پوست، قرمز و ضخیم خواهد شد و ممکن است مشابه اگزما شود. تغییرات در محل های در معرض نور مانند پیشانی، بینی، گونه ها، چانه، پشت دست ها و قسمت قدامی تحتانی گردن به وجود می آید. ممکن است این حالت زمانی اتفاق بیفتد که سیستم ایمنی بدن مسئول واکنش فوق است. واکنش های فتوآلرژیک ممکن است بعد از مصرف برخی از داروها (مانند سولفونامیدها) اتفاق بیفتد؛ سایر علل آن شامل بعضی گیاهان خاص (مانند پچ نوری) را می توان برای مشخص کردن علل احتمال چنین مواردی استفاده کرد. بعضی از بیماران مبتلا به اگزمای آتوپیک، حساسیت نوری مزمن دارند. خصوصا در مردان سالخورده، واکنش های UV مزمن می تواند بسیار شدید باشد و پیشگیری از آن ها با ضد آفتاب ها دشوار است.
موادی که واکنش های فتوتوکسیک ایجاد می کنند.
داروها آمیودارون تیازیدها داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی فنوتیازین ها مانند کلرپرومازین سولفونامیدها مانند کوتریموکسازول فلوروکینولن ها مانند سیپروفلوکساسین تتراسایکلین ها مانند داکسی سایکلین پسورالن کلرپروپامید مواد تماسی تار پسورالن موجود در گیاهان
منبع : مه شو
