پژوهشگران انگلیسی در مطالعه اخیر خود به این نتیجه رسیده‌اند که برخی از مواد شیمیایی موجود در اشیای موجود در خانه می‌توانند نقش مهمی در کاهش باروری افراد داشته باشند. پژوهشگران طی این مطالعه، اسپرم‌های سگ‌های خانگی و چندین مرد را مورد بررسی قرار دادند. پژوهشگران پس از بررسی‌ها دریافتند دو آلودگی قابل تشخیص وجود دارد. یکی از آنها، ماده شیمیایی به نام "بیس (۲- اتیل‌هگزیل) فتالات" (DEHP) است. ماده شیمیایی مذکور یک روان ساز بتن معمولی است که در تولید لباس، اسباب بازی و فرش مورد استفاده قرار می‌گیرد.
"روان‌ساز بتن" یا "روان‌کننده بتن" که با نام "کاهش‌دهنده آب در بتن" (plasticizer) نیز شناخته می‌شود، یکی از انواع افزودنی‌های شیمیایی به بتن طبق آئین نامه بتن ایران (آبا) است. همچنین برای بهبود کارایی بتن تازه از این مواد استفاده می‌شود. ماده شیمیایی دومی که شناسایی کردند "بیفنیل پلی‌کلر شده ۱۵۳" (polychlorinated biphenyl ۱۵۳) بود که در محیط‌های مختلف مانند غذا یافت می‌شود. بیفنیل پلی‌کلر شده یا (PCB) یک ترکیب آلی کلر با فرمول C. ۱۲ H. ۱۰−xClx است. بیفنیل پلی‌کلر شده برای محیط زیست سمی است و در ردهٔ آلاینده‌های آلی دیرپا جای دارد. آلاینده‌های آلی دیرپا (پایدار) (persistent organic pollutants یا POPs) موادی شیمیایی هستند که در محیط به مدت نسبتاً طولانی باقی می‌مانند و با ورود به زنجیرهٔ غذایی، در بافت‌های زنده متراکم می‌شوند و بر سلامت انسان و محیط آثار نامطلوب دارند. در اثر آلوده شدن انسان به PCB در حجم بالا، مواردی مانند راش و جوش‌های
کیست مانند شدید در پوست دیده می‌شود. این مطالعه نشان داد که مواد شیمیایی مذکور دارای اثرات مخربی بر اسپرم انسان و سگ می‌باشند. یافته‌های این مطالعه در مجله "Scientific Reports" منتشر شد.
