پاسخ برادر آقای رئیس جمهور
غایب یا حاضر بودنش بهانه خوبی است برای انتقاد. اگر در کنار رییسجمهور باشد انتقاد به بودنش دارند و اگر نباشد هم شایعه پشت شایعه میآورند.
شایعههایی که حتی او را تا زندان اوین هم میبرند. حسین فریدون شاید کمحرفترین مرد کابینه حسن روحانی بوده باشد. اظهارنظری از او در سه سال اخیر به چشم نمیخورد و هر جا هم که بوده است یا حامل پیامی از رییسجمهور بوده است یا رابط برادر با سایر حوزهها. مرد کمحرف کابینه اما کوهی از حرف و حدیث پشتش دارد. حرفهایی که از تذکر حالا به بازداشت رسیده است. «برادر رییسجمهور» بودن برای او از همان روزهای ابتدایی خوش یمن نبود. سکوتش هم مخالفان را جریتر میکرد تا شاید تصور کنند چنته دفاع آقای برادر رییسجمهور پر نیست. خبرها درست از چند روز پیش شروع شد که عدهای از رسانهها با این استدلال که روزهاست خبری از برادر رییسجمهور نه در جلسات هیات دولت و نه در مراسمهای رسمی است پس او کجاست؟ چند روز بعد شایعه بازداشت او را دامن زدند و دو روز پیش وقتی دادستان کل کشور پاسخ مورد نظرشان را به احتمال بازداشت برادر رییسجمهور نداد تیتر زدند «سکوت دادستان کل کشور در برابر بازداشت حسین فریدون». خبری که ماندگاریاش در رسانههای آنها کمتر از یک ساعت با تکذیبیه دادستانی کل کشور دوام آورد. با این همه دلخوشی به بازداشت برادر رییسجمهور هرچند هنوز هم ادامه داشت اما با سفر روز گذشته روحانی به آذربایجان غربی دود شد و به هوا رفت. هنگامی که روحانی از هواپیما پیاده شد خبری از برادرش نبود. حتی در مراسم سخنرانیاش در جمع مردم ارومیه هم خبری از دستیار ویژه او که همان برادرش است، نبود. اما نشست روحانی با علما و روحانیون ارومیه یک تصویر مهم داشت. تصویری که امیدهای مخالفان دولت برای داشتن یک بهانه حسابی که سور وسات حمله به دولت را فراهم میکرد، ناامید کرد. حسین فریدون درست چند صندلی آنطرفتر از برادر خود در ردیف اول مراسم نشسته بود. میان یک مشاور و یک معاون رییسجمهور نشسته بود تا شاید درست یک روز پس از شایعه بازداشتش اینگونه پاسخ مخالفان دولت را داده باشد.