چه خبر از وعده احترام به دانشگاهیان؟
از پایان انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری و روی کار آمدن دولت حسن روحانی سه سالی می¬گذرد، کاندیدایی که توانست با توجه به شعارها و نمادهای انتخاباتی و وعده هایی خاص بر سرکار بیاید.
یکی از مهم ترین وعده هایی که روحانی در تبلیغات انتخاباتی داد مساله دانشگاه بود، بیشتر بحث روحانی را فضای امنیتی دانشگاه تشکیل می داد و او مدعی بود با روی کار امدنش این فضا را می شکند علاوه بر این او وعده داده بود که در دولت تدبیر و امید از اساتید و دانشجویان و دانشگاهیان استفاده خواهد کرد. روحانی در این زمینه گفته بود: «یکی از برنامه‌های مهم دولت تدبیر و امید استفاده از نظرات دانشگاه‌ها اعم از اساتید و دانشجویان برای اطلاع امور اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی خواهد بود، لذا امیدواریم با استفاده از تخصص نیروهای دانشگاهی شاهد کارآمدی نظام باشیم.»
اکنون با گذشت سه سال از زمام داری دولت روحانی می توان قضاوت کرد که آیا دولت توانسته به وعده هایش عمل کند یا فقط آن وعده های قشنگ اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی صرفا برای جلب نظر و رای مردم بیان شده است و پس از روی کار امدن دولت روش دیگری برای اجرای امور انتخاب شده است.
از وعده استفاده از متخصصین تا متحصنین! حسن روحانی به عنوان کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری وعده داده بود که از نیروهای متخصص و دانشگاهی بهره ببرد و از آنها در دولت استفاده کند. یکی از دانشگاه هایی که نیروی متخصص تربیت میکند دانشگاه نفت است. این دانشگاه که وابستگی به وزارت نفت دارد و در دفترچه کنکور سراسری اعلام میکند که دانشجویانی که این دانشگاه را برای ادامه تحصیل انتخاب کنند پس از دانش آموختگی در وزارت نفت استخدام می شوند.
در سال 94 اما به یکباره شاهد تجمع دانشجویان در این دانشگاه بودیم، همگان بخاطر تجمع دانشجویان دانشگاه نفت متعجب بودند چرا که این دانشگاه از نظر امکانات رفاهی یکی از دانشگاه های برتر ایران است اما مشکل آنجا بود که دولت علی رغم همه تعهداتش مبنی بر استخدام فارغ التحصیلان این دانشگاه ، دیگر به این تعهد پایبند نبود.
ماجرا از این قرار بود که وزیر نفت در پی صدور ابلاغیه ای هر گونه جذب در وزارت نفت و دستگاه های تابعه را ممنوع اعلام کرده بود و این تصمیم آتشین دامن فارغ التحصیلان دانشگاه نفت را نیز گرفته بود.
دولت بر خلاف وعده ی استفاده از متخصصین در امور اجرایی و همچنین تعهد استخدام به دانشجویان دانشگاه نفت حاضر نبود از این دانشجویان استفاده کند و وزیر نفت در واکنش به تجمع و تحصن دانشجویان گفت:«با تجمع و تحصن کسی استخدام نمی شود.»
سرانجام پس از پیگیریچند ماهه دانشجویان و تحصن ده روزه وزارت نفت ابلاغیه ای صادر کرد که در آن به صورت مبهم اشاره به استخدام فارغ التحصیلان دانشگاه نفت شده بود و شرط آن را دریافت مجوز استخدام از وزارت نفت گذاشته بود شرطی که باعث می شد دانشجویان پس از فارغ التحصیلی استخدام شوند!
پس از این مساله دانشجویان تصمیم گرفتند در مقابل وزارت نفت و مجلس شورای اسلامی در اعتراض به عدم استخدام¬شان تجمع کنند.
اخراج اساتید جوان! یکی از اتفاقات تلخی که در سه سال گذشته در صحن دانشگاه اتفاق افتاده است مساله اخراج اساتید جوان و جویای نام است. اساتید جوانی که با نمرات بالا جذب دانشگاه شده بودند و توانسته بودند بدون داشتن دانشجوی دکتری با اساتید صاحب نام رقابت کنند.
پس از روی کار امدن دولت تدبیر و امید به ریاست حسن روحانی اساتید جوان در دانشگاه علم و صنعت به یکباره مورد هجمه واقع شدند و قراردادهایشان تمدید نشد و این شرط از طرف دانشگاه گذاشته شد که باید این اساتید امتیازاتی بالاتر از حد متوسط گروه آموزشی خود کسب کنند در حالی که آنها جوان بودند و دانشجوی دکتری نداشتند و باید با اساتیدی که سابقه 20 سال تدریس داشتند رقابت می کردند و از آنها امتیاز بالاتری هم بدست می آوردند!
دانشگاه حتی در اقدامی غیر قانونی و قبل از موعد 5 ساله برای بررسی سطح علمی اساتید جوان کاگروهی تشکیل داد که این کارگوره باید در پایان سال پنجم استخدام اساتید شروع به کار می کرد. چنین اقداماتی باعث اعتراض اساتید جوان دانشگاه علم و صنعت و برخی اساتید قدیمی این دانشگاه شد.
در همین خصوص رضا دشتی از اساتید جوان تازه جذب شده دانشگاه علم و صنعت درخصوص اقدامات خلاف قانون مسئولان دانشگاه علم و صنعت با وی می گوید: مسئولان دانشگاه در نامه‌ای محرمانه مشکل عدم تمدید قرارداد با بنده را «مشکل پژوهشی» عنوان کرده‌‌اند. وقتی از گروه دراین خصوص سوال می‌کنم می‌گویند ما با پژوهش شما مشکل نداریم ما با روال جذب شما مشکل داریم. به نظر می رسد که این اقدام دانشگاه علم و صنعت به جهت جذب این اساتید در دولت دهم باشد. اگر چنین مساله ای صحیح باشد به شدت با وعده های رئیس جمهور در تضاد است و به این معنا است سیاست دامن علم را هم گرفته است.( اینجــا )
سه هزار دانشجوی ستاره دار! یکی از وعده هایی که روحانی داده بود مساله عدم برچسب خوردن دانشجویان یا به عبارتی ستاره دار شدن آنها بود اما هنوز از روی کار آمدن دولت چند ماهی نگذشته بود که یک پرونده کلا دانشگاهی پایش به رسانه ها باز شد، پرونده بورسیه ها.
رسانه ها با مدل افشاگری خبری را منتشر کردند که در دولت قبل 300 دانشجو به صورت غیر قانونی بورسیه دریافت کرده اند حتی نام برخی از دانشجویان بورسیه نیز رسانه ای شد.
اما پس از بررسی هایی که صورت گرفت تنها بخشی از این دانشجویان بورسیه روند بورس شدنشان مشکل داشت جمعیتی حدود 300 نفر و باقی نفرات طبق اعلام وزارت علوم مشکلی نداشتند به این ترتیب در ابتدای دولت روحانی به 3000 دانشجوی دکتری در کشور برچسب غیر قانونی خورد اما این همه ماجرا نبود پس از این مقرری بسیاری از دانشجویان بورسیه قطع شد حتی پرونده آموزشی آنها بسته شد و وزارت علوم اعلام کرد آنها باید مبلغ 40 میلیون تومان بدهند تا بتوانند ادامه تحصیل بدهند و حالا این دانشجویان بورسیه بودند که برای اثبات بی گناهی خود باید تلاش می کردند و هر روی راهروهای سازمان دانشجویان وزارت علوم را برای رفع مشکلاتی که وزارت علوم باعث و بانی ان بود طی می کردند.
دولت روحانی در حالی که وعده احترام به دانشگاهیان را داده بود با 3000 دانشجوی بورسیه همچون متهم برخورد کرد و همین مساله و هتک حرمت از دانشجویان بورسیه باعث شد تا یک دانشجوی دکتری در دانشگاه کاشان دست به خودکشی بزند!
شکایت دولت از دانشجویان! پس از سه سال دولت توانست کلکسیون خلف وعده درباره دانشگاه را تکمیل کند. در دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین سه تشکل دانشجویی در واکنش به اتفاقات سوریه و حضور داعش در این کشور بیانیه ای صادر می کنند و البته نسبت به مواضع دولت در عرصه سیاست خارجه نیز انتقاداتی را مطرح می کنند.
همین مساله باعث می شود معاونت فرهنگی دانشگاه از سه تشکل دانشجویی این دانشگاه شکایت کند البته مساله به همین جا ختم نمی¬شود و فرمانداری به عنوان نماینده رسمی دولت در شهر نیز از تشکل های دانشجویی دانشگاه شکایت می کند.
همین مساله موجب می شود که سه تشکل دانشجویی دانشگاه قزوین در نامه ای به رئیس جمهور تندیسی موسوم به تندیس قلم شکسته را نیز به وی تقدیم کنند. در بخشی از نامه این تشکل ها به رئیس جمهور امده است: «در حالی از طرف تشکل های دانشجویی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) قزوین به دست شما می رسد که در دستی حکم احضاریه دادگاه داریم و در دستی قلمی شکسته که موهبت دوستان و همکاران شما در فضای باز سیاسی دوران تدبیر و امید است.... آقای دکتر روحانی ما از شما می پرسیم آیا این همان وعده شما برای آزادی بیان و احترام به رأی مخالف است؟! و آیا آن که سخن بگوید یزدل سیاسی است؟ آیا یکی از شعارهای شما مقابله با جو خفقان در دانشگاه ها نبود؟ آیا شما در جمع همین دانشجویان نگفتید هیچ دولتی به اندازه این دولت فضا را برای انتقاد باز نگذاشته است، آیا شکایت رسمی از تشکل های ارزشی که چیزی جز حق بر زبان نرانده اند و فهم خویش از اوضاع پیرامونی را بیان کرده اند نشانه واضح فضای باز سیاسی است یا این همان ستاره دار کردن دانشجو به زور دادگاه و دادرسی است. شما خود بارها نگفته اید از انتقاد استقبال می کنید؟ آیا این همان استقبال گرم شماست و دادگاه و بازپرسی همان جهنمی است که هر منتقدی حتی دانشجویی که به رییس هیئنت امنایش گله دارد باید به آن حواله داده شود؟! آیا استفاده از علامت تعجب برای برخی اقدامات شما تخریب دولت است و ما باید برای استفاده از این علامت تعجب به جهنم برویم؟!!» به نظر می رسد دولت نتوانسته به وعده هایش در خصوص دانشگاه و دانشگاهیان جامه عمل بپوشاند و آنچه در عمل اتفاق افتاده کاملا برعکس شعارهای دولت تدبیر و امید بوده است.
در یک پیشنهاد ساده میتوان به دولت گفت که باید اجازه دهد دانشگاه مسیر خودش را برود شاید فقط دخالت نکردن دولت در محیط دانشگاه و باز نکردن پای گروه ها و موضوعات و پرونده های سیاسی به دانشگاه کافی باشد تا وعده دولت تحقق پیدا کند.
