«نه» به شورای سیاسی، «آری» به لیست های تجربه محور

به گزارش شمانیوز: سابقه برگزاری انتخابات شوراها در کشورمان چندان زیاد نیست. دو دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی، اولین دوره از انتخابات شوراها برگزار شد. انتخاباتی که به دلیل فقدان تجربه کاری، در اولین دوره با حاشیه‌ های فراوانی روبرو شد و بیش از آنکه به رفع مسائل شهری منجر شود، برای کلانشهرهایی مانند تهران دردسر آفرید. با این همه از شوراهای دوم به بعد، روند انتخاب مردم کمی تغییر کرد و این بار افکارعمومی از چهره هایی حمایت کرد که کمتر به دنبال حاشیه بودند و بیشتر به رفع مسائل زندگی شهری مردم اهمیت می دادند. انتخاب لیست آبادگران در تهران و ادامه همین روند در بسیاری از شوراهای کلانشهرها نشان داد که مردم به نامزدهایی اعتماد می کنند که در عمل، اشراف خود به مسائل شهری و رفع چالش های شهرهای بزرگ را به اثبات رسانده اند.

آفت سیاسی بازی در انتخابات شوراها

با این همه اکنون که دو انتخابات ریاست جمهوری و شوراها قرار است برای اولین بار به طور همزمان برگزار شود، بیم آن می رود که بار دیگر بحث های سیاسی بر انتخابات شوراها سایه افکنده و آرای عمومی را معطوف به مسائلی کند که مساله اصلی شهرهای بزرگ و کوچک ایران نیست.

در حال حاضر مساله محیط زیست، آلودگی هوا ، سرانه فضای سبز ، ترافیک، ساخت و ساز، پروژه های شهری، حاشیه نشینی، آسیب های اجتماعی، بحران آب و مسائلی از این دست دغدغه اصلی شهرها محسوب شده و مدیران شهری باید تلاش کنند تا آنجا که می توانند محیط زندگی مردم را مناسب و بی‌مساله کنند. این همان تجربه ای است که در 12 سال گذشته در شهری مانند تهران طی شده و مدیریت شهری این شهر با فاصله گرفتن از مسائل جناحی، سعی کرده تا تهران را به شهر مناسبی برای زندگی تبدیل کند.

با این وجود معمولا اهالی سیاست بی توجه به این مسائل اصلی، موضوعاتی را به عنوان دغدغه مردم مطرح می کنند که از واقعیت های زندگی روزمره شهروندان فاصله داشته و نمی تواند کمکی به حل مسائل کند. ورود لیست های سیاسی و رایزنی های حزبی بدون توجه به سوابق نامزدهای شورا در حوزه مدیریت شهری باعث شده است تا این نگرانی افزایش بیابد که مبادا انتخابات شوراها نیز به دلیل همزمانی با انتخابات ریاست جمهوری تبدیل به یک انتخابات سیاسی و حزبی شود.

مدیریت شهری پایتخت ، تجربه ای پیش روی رای دهندگان

با همه این نگرانی ها، در حال حاضر دو تجربه ملموس درباره فضای شورای شهر پیش روی مردم است. یکی تجربه شورای اول که به سبب اختلافات سیاسی دچار بحران انحلال و مشکلات داخلی شدید شد. دیگری تجربه مدیریت شهری در سه دوره بعدی که بدون پرداختن به چالش های سیاسی، فرصتی برای توسعه شهر تهران فراهم آورد.

با وجود اینکه برخی جریانات سیاسی همواره می خواسته اند تا مساله مدیریت شهر تهران را یک موضوع سیاسی نشان داده و از طریق مانور تبلیغاتی بر روی موضوعات جنجالی و ساختگی چون « املاک نجومی » کوشش می کردند تا نوعی تسویه حساب سیاسی با مدیران شهری تهران داشته باشند، اما تجربه نشان داده که اکثریت اعضای شورا به ویژه در دوره آخر با پرهیز از هرگونه واکنش سیاسی به انتقادات سیاسیون، تلاش کرده تا مرز میان منافع حزبی و منافع شهروندان تهرانی را رعایت کنند.

نماد پرهیز از سیاسی کاری در 12 سال گذشته، شخص شهردار تهران است که با وجود آنکه به عنوان یک نیروی سیاسی شناخته می شود اما هرگز سعی نکرده با ورود به مسائل سیاسی، اولویت های تهران را تحت تاثیر نقدهای سیاسی و یا چالش های حزبی قرار دهد.

رای مردم به لیست های تجربه محور

به این ترتیب از هم اکنون می توان پیش بینی کرد که انتخابات شوراها در 29 اردیبهشت امسال به نوعی رقابت بر سر دو نگاه متفاوت نسبت به لیست بندی ها و عملکرد شوراهای شهر است. یکی نگاه سیاسی که فعالان حزبی منتقد شهرداری تهران از آن دفاع می کنند و دیگری نگاه مبتنی بر تجربه مدیریت شهری و توسعه شهرهای بزرگ است که حامیان شهردار کنونی پایتخت حامی آن محسوب می شوند.

سابقه هر یک از این دو نگاه کاملا روشن است، چراکه نگاه اول، سرنوشت شهرها را به دست جدال های سیاسیون می سپارد و دیگری با حفظ استقلال منافع مردم از بازی های سیاسی، کوشش می کند تا شهرها را براساس مدل های علمی و تجربه گذشته اداره کرده و از هرگونه حاشیه آفرینی در زیست مردم خودداری کند. با توجه به اینکه به طور آشکاری نگاه دوم بیش از نگاه اول تامین کننده منافع مردم خواهد بود، پیش بینی می شود که در انتخابات شوراهای شهر - به ویژه در شهرهای بزرگ که مردم با تامل بیشتری در عملکرد نامزدها به هر لیست رای خواهند داد - این بار هم این لیست های غیرسیاسی باشند که دست بالا را در انتخابات در اختیار خواهند داشت و نه فهرست های سیاسی.

بدین ترتیب رای دهندگان در جریان انتخابات تا 45 روز دیگر باید هوشیاری خود را در برابر آنها که سعی می کنند شوراها را سیاسی کنند، حفظ کرده و نگذارند اختلاف سلایق سیاسی بر منافع شهرها و سرنوشت توسعه کلانشهرها سایه بیندازد چراکه اگر چنین شود، نه فقط تجربه مدیریت شورایی شهرها شکست می خورد، بلکه شهرها در روند رشد خود با بحران های بیشتری روبرو خواهند شد و نمی توانند پاسخگوی نیازهای شهروندان خود باشند.

منبع:تهران پرس