شب‌آهنگی؛ جنگولک بازی یا تاک‌شو؟
مدتی هست که برنامه‌های گفت‌وگو محور در پلتفرم‌های مختلف در حال تولید هستند. از برنامه لاکچری همرفیق با اجرای شهاب حسینی گرفته تا حالا برنامه شب آهنگی!
به گزارش شمانیوز، شب آهنگی از معدود تاک‌شوهایی است که توانسته گلیمش را از آب بیرون بکشد و حرفی برای گفتن داشته باشد. برنامه‌های گفتگو محور یا همان تاک‌شو‌ها که این روزها از پلتفرم‌ها پخش می‌شوند به خاطر نداشتن محدودیت‌های تلویزیون طرفداران زیادی داشته و مهمانان دعوت آنها را راحت‌تر قبول می‌کنند. شب آهنگی با اجرای حامد آهنگی از معدود تاک‌شو هایی است که مخاطب را با خود همراه کرده است.
محبوبه عظیم زاده نوشت:حامد آهنگی را احتمالا بسیاری از ما با اجرای برنامه‌های طنز در شهر‌های مختلف به یاد می‌آوریم. برنامه‌هایی که او به همراه چند شریک دیگر، میکروفون به دست می‌گرفتند، روی استیج می‌رفتند و با برقراری دیالوگ‌هایی با زبان عامیانه، چاشنی طنز و نیش و کنایه‌های فراوان، سعی در خنداندن مردم داشتند. برنامه‌هایی که پیش از این، وقتی هنوز شبکه‌های مجازی، ساعات روزمره مان را تسخیر نکرده بودند، کم هم نبودند و می‌شد مجموعه سی دی‌های ضبط شده آنها را از مغازه‌های صوت و تصویر تهیه کرد.
بعدتر اما، همه چیز به درون سیستم‌ها و گوشی‌های تلفن همراه نفوذ کرد و کانال‌ها و شبکه‌های مختلف مجازی را که کنترل می‌کردیم، بخشی از آنها که با زبان تندوتیزتر حرف‌هایی را به زبان آورده بود، فرد یا موضوعی را با زیرکی تمام دستمایه شوخی قرار می‌داد یا حتی کمی پا را فراتر می‌گذاشت و به خطر قرمز‌ها نزدیک می‌شد، بیشتر دست به دست می‌شد. حالا مدت تقریبا زیادی از حضور او در دنیای تصویر می‌گذرد و او، هم در قامت یک استندآپ کمدین، هم در قامت یک بازیگر و این اواخر هم در قامت یک مجری ظاهر شده است؛ مجری یک برنامه گفت وگومحور که هدف آن ایجاد یک فضای صمیمی و مفرح است با چاشنی زهره ترک شدن مردم!
آقا معلم خندوانه
حضور در خنداونه به عنوان یک استندآپ کمدین و همراهی با برخی چهره‌های مطرح دیگر در مسابقاتی که خنداونه ترتیب داده بود، کم کم چهره حامد آهنگی را در قاب تلویزیون پررنگ‌تر کرد. وقتی با شیطنت مخصوص به خودش در جلد یک کمدین در این برنامه حاضر شد و توانست خنده‌های بسیاری را از مخاطب بگیرد، بازخورد‌های مثبتی هم از مردم گرفت.
آهنگی البته همان طور که پیش بینی می‌شد، پیشنهاد‌هایی هم برای بازیگری داشت و اتفاقا به آن پاسخ مثبت هم داد. مسیری که او برای خودش در نظر گرفته بود، اما به اینجا هم ختم نشد. او تصمیم گرفت بعد از آزمون و خطا‌های بسیار در کار تصویر، در حیطه اجرا هم تجربه‌هایی کسب کند؛ یک زمانی شوتبال و حالا برنامه شب آهنگی که در بستر فضای مجازی پخش می‌شود.
دور، دور برنامه‌های گفت وگومحور است
به نظر می‌رسد حالا مدتی است که ساخت برنامه‌های گفت وگومحور به انتخاب اول و اصلی بسیاری از تهیه کنندگان و سرمایه گذاران تبدیل شده است. برنامه‌هایی که به نظر می‌رسد ایده اولیه اش همان ایده تکراری همه برنامه‌های گفت وگومحورِ تا کنون بوده است؛ اینکه یک چهره سرشناس به برنامه دعوت شود و چه بهتر که خواننده یا بازیگری معروف باشد که عموم آن را بشناسند. در قدم بعد هم فقط به سؤال و جواب‌های معمولی نیاز است تا میان او و مجری برنامه رد و بدل شود.
اندیشه‌ای که به نظر می‌رسد با گذشت زمان و افزایش برنامه‌هایی به این سبک، همچنان بدون دست کاری خاصی دارد به کار خود ادامه می‌دهد. اوج خلاقیت سازنده برنامه این است که در انتخاب مجری دست خود را حسابی باز بگذارد تا بتواند از گزینه‌های جدید در این عرصه استفاده کند؛ گزینه‌هایی که هرچند بسیاری از آنها ثابت کرده اند علی رغم اینکه تجربه چندانی در کار اجرا ندارند، اما باز هم خوب از پس کار برمی آیند، ولی همیشه با انتقاد‌های فراوانی همراه بوده است. انتقاد‌هایی شبیه اینکه چرا عرصه اجرا به خود مجری‌های کارآزموده واگذار نمی‌شود؟
یادش به خیر، کوله پشتی
هرچه جلوتر می‌رویم و بر حجم برنامه‌های گفت‌وگومحور شبکه خانگی افزوده می‌شود بیشتر یاد تاک‌شو‌های داغ و پرحرارتی مثل «کوله‌پشتی» و حتی «ماه عسل» می‌افتیم. برنامه‌هایی که نه سلبریتی مشهور داشتند و نه گروه موسیقی رنگارنگ و هزارجور هدیه و جایزه دهن‌پرکن دیگر. برنامه‌هایی که لاأقل پشت‌سرشان هم دغدغه اجتماعی وجود داشت هم سرگرمی. البته انتظار از چنین برنامه‌هایی نابجاست، اما هرخلاقیتی یک ظرفیتی دارد.
یک‌جا تمام می‌شود. باید این حق را به مخاطب داد که از تماشای مداوم سلبریتی‌ها و پرسش و پاسخ‌های تکراری خسته بشود؛ گفتگو‌هایی که یا حول علایق و مسائل شخصی شان می‌چرخد یا در بهترین حالت دست می‌گذارد روی معضلات اجتماعی که آن هم بسیاری از اوقات به حاشیه سازی در فضای مجازی ختم می‌شود. پس این وسط تکلیف خلاقیت و تنوعی که دنیای تصویر وظیفه دارد به چشم مخاطب هدیه کند چه می‌شود؟ یعنی اینکه یک سلبریتی بنشیند مقابل یکی سلبریتی دیگر تا از آینده پیش رویش و چالش‌های آن حرف بزند، یا اینکه ناگهان شخصی سر راهش سبز شود و بخواهد او را تا سر حد مرگ بترساند که دو متر از جایش بپرد، نهایت این تلاش هاست؟
آرش پارساپور در ویجیاتو نوشت: حامد آهنگی اجرای بامزه‌ای دارد و برعکس سایر مجریان سعی نمی‌کند که بامزه باشد بلکه واقعا جنس کمدی را می‌فهمد و می‌داند باید چطور شوخی کند. او در لبه خط قرمز حرکت می‌کند و دائما به اشخاص مقابلش می‌گوید که جنبه بالایی داشته باشند تا از حرف‌هایش ناراحت نشوند. کاری که او می‌کند مرا یاد حرف‌های سیامک انصاری در برنامه همرفیق می‌اندازد که به زیبایی در مورد شوخی کردن با بازیگران صحبت کرد. او گفته بود که «یک بازیگر زمانی که بازیگر می‌شود و بخصوص یک کمدین می‌شود، با همه چیز شوخی می‌کند و اگر نگذارد دیگران با او شوخی کنند، پس بازیگر کمدی نیست.» آهنگی این فرمول را اما نه فقط روی بازیگران کمدی بلکه روی تماشاچیان هم پیاده می‌کند و با زمین و زمان شوخی می‌کند؛ شوخی‌هایی که شاید همه‌شان «آس» نباشند اما «بی‌نمک» هم نیستند.
مهمانانی که رو به روی صندلی حامد آهنگی می‌نشینند نیز باید میزان جنبه خودشان را اعلام کنند. موضوع جالب اینجاست که اتاق فکر شب آهنگی بر اساس میزان جنبه مهمان، یک سری سوال طراحی کرده که به دست مجری می‌رساند. وجود این اتاق فکر در پشت برنامه و در آوردن یک سری سوال با توجه به کارنامه، میزان جنبه و خلق و خوی مهمان از نکات طلایی است که در شب آهنگی وجود دارد. شاید این موضوع در وهله اول ضعف به نظر بیاید و خوانش سوالات از روی کاغذ توسط مجری چندان جالب نباشد اما باور کنید بسیار بهتر از پرت و پلا گفتن میزبان است؛ ضمن اینکه حامد آهنگی حتی المقدور سعی می‌کند خودش را مانند مجریان اخبار وابسته به کاغذهای روبرو نکند.
آهنگی می‌تواند با کنترل این قبیل شوخی‌ها، اجرای قدرتمندتری از خود برجای بگذارد. انجام بازی با مهمانان (از خود مهمان اصلی تا تماشاچیان) و سر و کله زدن با آنها در برنامه به بهترین نحو انجام می‌شود و کمتر پیش می‌آید که تماشاگر ریموت تلویزیون را به دست بگیرد و حرف‌ها را «رد کند». خوشبختانه خبری از گروه موسیقی فلان و بهمان به آن صورت نیست و آهنگی و تیمش تصمیم گرفته‌اند تمرکز خود را روی نکات دیگری بگذارند.
منبع: شهرآرانیوز
