سلام، من مهران دوستی، اخم‌هایتان را باز کنید!
«سلام، من مهران دوستی، با همه آن‌هایی که اخم می‌کنند و نمی‌خندند قهرم! ... نه، نه شوخی کردم، ما با هیچکس قهر نیستیم، ولی اخم‌هایتان را باز کنید.»
«سلام، من مهران دوستی، با همه آن‌هایی که اخم می‌کنند و نمی‌خندند قهرم! ... نه، نه شوخی کردم، ما با هیچکس قهر نیستیم، ولی اخم‌هایتان را باز کنید.»
به گزارش خبرنگار سرویس تلویزیون و رادیو ایسنا، مهران دوستی با آن صدای مخملی‌اش همیشه با شنوندگان رادیو اینگونه سخن می‌گفت. برنامه‌های مهران دوستی از جمله «کافه رادیو» تا آخرین روزهای فوتش پر بود از چنین جملاتی.
امروز سوم بهمن ماه، سالروز تولد مهران دوستی است. می‌خواهیم یک امروز، باور نکنیم که صاحب آن صدای زیبا از بین ما رفته است. امروز آمده‌ایم تا تولد مهران دوستی را تبریک بگوییم.
مهران دوستی همیشه از شنوندگان می‌خواست تا شاد باشند و غصه‌هایشان را فراموش کنند. او فقط صدایی گرم و دلنشین نداشت، بلکه متخصص رادیو هم بود. سبک خودش را داشت و طنز و جدی فرقی برایش نداشت.
مهران دوستی را هر کس بر اساس نمودار سنی‌اش می‌شناسد. این هنرمند فقید که از سال 65 وارد رادیو شد دوران پر فراز و نشیبی را در رادیو سپری کرد. او برنامه‌های شنیدنی و اثرگذاری را اجرا کرد و از خودش برجای گذاشت؛ البته سال 59 در رادیو گیلان مشغول فعالیت بود و سال 61 وارد رادیو سراسری شد.
مهران دوستی اوایل در مرکز گیلان مشغول فعالیت بود کارهای مدیریتی انجام می‌داد و حتی یک روز که گوینده‌اش در برنامه حاضر نشده بود، خودش مجبور شد به جای گوینده اجرا کند که از همان جا بود که رادیو، دوستی را کشف کرد.
در رادیو تهران سال 60 از او تست گویندگی گرفتند که همان زمان جذب شد و از سال 61 کارش را با رادیو سراسری آغاز کرد. اولین برنامه مهران دوستی برنامه‌ای فرهنگی ادبی به نام «بانگ جرس» بود.
دوستی در بسیاری از برنامه‌های ارزشی، دینی و فرهنگی اجرا داشت و یکی از اصلی‌ترین گویندگان رادیو بود. مهران دوستی با آن صدای مخملی و اثرگذارش برای پیام انقلاب حرکت کرد و صدای ماندگارش همیشه در تاریخ‌مان خواهد ماند.
یکی از ویژگی‌های مهران دوستی این بود که هیچ‌وقت کتاب از دستش نمی‌افتاد و از صدای ویژه‌اش درست استفاده می‌کرد و شاید به جرأت بتوان گفت، رادیو جوان با صدای مهران دوستی رنگ و بویی متفاوت می گرفت.
به گزارش ایسنا، این هنرمند فقید، پیش از این سابقه‌ی بیماری قلبی داشت و مهرماه سال گذشته در بیمارستان شهید رجایی بستری شده و تحت عمل جراحی قلب باز قرار گرفته بود و برای مدتی از رادیو دور بود.
مهران دوستی در حالی که سی‌وسومین سال حضور در رادیو را می‌گذراند و در این مدت توانسته بود با اجرای برنامه‌هایی چون «نشانی»، «عصر پرتقالی»، «رادیو من» و «کافه رادیو» شنوندگان بسیاری را جذب این رسانه کند، صبح شنبه دوم خرداد ماه 94 در سن 59 سالگی و به طور ناگهانی درگذشت.
اگرچه بیماری قلبی این گوینده‌ی پیشکسوت و جراحی عمل قلب بازی که بر روی او انجام شد در مقطعی علاقمندان به صدای این هنرمند را نگران وضعیت سلامتی‌اش کرده بود، اما کمتر کسی فکر می‌کرد که این صدای مخملی یک‌باره در رادیو خاموش شود.
پیکر مهران دوستی صدای ماندگار سال‌های دفاع مقدس و گوینده پیشکسوت رادیو صبح دوشنبه (چهارم خرداد ماه) از مقابل مسجد بلال صداوسیما بر روی دوش اهالی رادیو تشییع و به سمت خانه ابدی‌اش قطعه هنرمندان بدرقه شد.
دوستی، گویندگی برنامه‌های پرمخاطبی چون «هزار پنجره»، «نشانی»، «عصر پرتقالی»، «کافه رادیو» و «رادیو من» را در شبکه رادیویی جوان و همچنین گویندگی رادیو پیام را بر عهده داشت و در چند سال اخیر به عنوان گوینده برتر رادیو و نماینده ایران در ABU (اتحادیه رادیو تلویزیونی آسیا - اقیانوسیه) انتخاب شده بود.
وی در گفت‌و‌گویش با ایسنا اعلام کرده بود که جایزه‌ای که به «کافه رادیو» اهدا شده است، برای خانواده‌ی بزرگ رادیوست و نشان‌دهنده‌ی این است که اگر ما به سمت سبک‌های جدید از جمله برنامه‌های شخصیت‌محور برویم، رادیو می‌تواند جوایز بی‌شماری را برای ایران به ارمغان بیاورد که یکی از آنها ABU است.
برنامه «کافه رادیو» به گویندگی مهران دوستی شنبه تا چهارشنبه هر هفته ساعت ۱۵ از آنتن شبکه رادیویی جوان پخش می‌شد.
کلیپ صوتی زیر، دکلمه‌ای با صدای مهران دوستی است.
روحش شاد و یادش گرامی باد.
انتهای پیام
