چرا در حق تراکتورسازی ظلم می شود؟
ثبات در مدیریت یکی از اصول باشگاههای حرفهای فوتبال است که در باشگاه تراکتورسازی مشاهده نمیشود.
باشگاه خبرنگاران جوان نوشت: ایوب بهتاج مدیرکل ورزش و جوانان استان آذربایجان شرقی چند روز پیش بعد از کش و قوسهای فراوان به عنوان مدیرعامل جدید باشگاه تراکتورسازی تبریز انتخاب شد. او در حالی این پست را پذیرفت که نامش از چند هفته گذشته به عنوان کاندیدای اصلی تصدی آن مطرح بود. جالب اینجاست که بهتاج در واکنش به خبر اولیه انتخابش به عنوان مدیرعامل تراکتورسازی چند هفته پیش در رسانهها به آن اشاره شده بود، در گفتگو با یکی از خبرگزاریها ضمن تکذیب چنین موضوعی اعلام کرده بود که صحبتی در مورد مدیرعامل شدن او در باشگاه تراکتورسازی نشده است! هر چند در آن مقطع نیز علی رغم تکذیب بهتاج، مذاکرات بین او و باشگاه تراکتورسازی انجام شده بود.
بهتاج سال گذشته پس از حدود ۳ سال حضور در اداره کل ورزش و جوانان استان اردبیل به عنوان مدیرکل، به عنوان مدیرکل ورزش و جوانان استان آذربایجان شرقی انتخاب شد. علی رغم برخی انتقادات از این انتخاب، بهتاج کار خود را از تاریخ دوم اسفند ماه سال ۱۳۹۶ آغاز کرد. چهارشنبه دوم اسفند ماه سال گذشته با حضور رسول خادم، معاون حقوقی امور مجلس و هماهنگی امور استانهای وزارت ورزش مراسم تودیع جمشید نظمی و معارفه ایوب بهتاج، مدیرکل جدید ورزش و جوانان آذربایجانشرقی برگزار شد و به این ترتیب بهتاج به طور رسمی فعالیت خود را در یکی از تاثیرگذارترین استانهای ورزشی کشور در یک پست بسیار مهم آغاز کرد. دوران مدیریت کوتاه مدت در باشگاه تراکتورسازی زمانی که بهتاج به عنوان مدیرکل ورزش و جوانان استان آذربایجان شرقی منصوب شد، باشگاه تراکتورسازی در حال گذراندن یکی از سختترین دوران خود در چند سال اخیر بود. در آن مقطع مصطفی آجرلو به عنوان مدیرعامل در باشگاه تراکتورسازی حضور داشت. آجرلو شروع بسیار خوبی باشگاه تراکتورسازی داشت، اما یک محرومیت سخت و طولانی از حضور در دو پنجره نقل و انتقالاتی کار او را سخت کرد. در آن مقطع، اما
تراکتورسازی محرومیت یاد شده را گذرانده بود و بعد از دو مقطع محرومیت از حضور در نقل و انتقالات، در نقل و انتقالات زمستانی لیگ هفدهم بازیکنان مورد نظر خود را جذب کرده بود. ۲ ماه پس از انتصاب بهتاج به عنوان مدیرکل ورزش و جوان استان آذربایجان شرقی، عمر مدیریت آجرلو در باشگاه تراکتورسازی به پایان رسید. عباس الیاسی به عنوان سرپرست موقت، وظایف مدیر عامل را در باشگاه تراکتورسازی بر عهده گرفت. او تا انتخاب مدیرعامل جدید باشگاه که حدود سه ماه به طول انجامید در پست یاد شده فعالیت داشت. در این بازه زمانی سه ماهه، اتفاقات بسیار زیادی در باشگاه تراکتورسازی رخ داد که مهمترین آن واگذاری باشگاه به بخش خصوصی بود. الیاسی با این وعده کار خود را آغاز کرد و خیلی زود نیز موفق به تحقق وعده خود شد. دلایل استعفای مدیران قبلی تراکتورسازی پس از اینکه مالکیت باشگاه تراکتورسازی به زنوزی سپرده شد، صادق درودگر به عنوان مدیرعامل این باشگاه منصوب شد. درودگر از تاریخ هشتم مرداد ماه سال ۱۳۹۷ کار خود را در باشگاه تراکتورسازی به عنوان مدیرعامل آغاز کرد. عمر مدیریت درودگر در تراکتورسازی دوام زیادی نداشت و او در کمتر از یک ماه و
در تاریخ ۲۲ مرداد ماه سال جاری به همکاری خود با باشگاه تراکتورسازی خاتمه داد. او هیچ گاه به طور روشن از دلیل جدایی زودهنگام خود صحبتی به میان نیاورد، اما نبود استقلال کافی به صورت غیررسمی، به عنوان دلیل استعفای او در محافل فوتبالی مطرح شد. این ادعا، اما نه تایید شد و نه تکذیب! علیرضا اسدی بلافاصله پس از قطع همکاری با درودگر، به عنوان جانشین او، مدیرعامل تراکتورسازی شد. سومین یا بهتر است بگوییم چهارمین (در صورت احتساب دوران مدیریت الیاسی که چندان هم کوتاه نبود.) از روز ۲۳ مرداد ماه کار خود را در باشگاه تراکتورسازی آغاز کرد. ۵ ماه شاهد حضور اسدی روی صندلی مدیریت باشگاه تراکتورسازی بودیم. در حالی که همه چیز روی کاغذ و در روی صحنه آرام بود، در فاصله چند روز پس از پایان دوران مربیگری تقوی در تراکتورسازی، علیرضا اسدی از سمت خود استعفا داد. دلیل استعفای اسدی قانون ممنوعیت تصدی بیش از یک شغل برای متصدیان دولت و با تصمیم هیات مدیره باشگاه تراکتورسازی عنوان شد، اما به نظر نمیرسد که این دلیل، دلیل قانع کنندهای برای قطع همکاری ناگهانی مدیرعامل تراکتوریها باشد. اسدی رفت و این بار بهتاج آمد. بهتاج در شرایطی مدیرعامل
تراکتورسازی شد که از روز هفدهم دی ماه تا نوزدهم بهمن ماه، یعنی چیزی حدود یک ماه عباس الیاسی به عنوان سرپرست موقت، کارهای مربوط به مدیریت باشگاه را پس از قطع همکاری با اسدی بر عهده داشت. در شرایطی که خود الیاسی نیز به عنوان یکی از گزینههای مدیرعاملی تراکتورسازی مطرح بود، ایوب بهتاج به این پست منصوب شد. بهتاج پنجمین مدیرعامل (همان گونه که اشاره شد اگر دوران ۴ و نیم ماهه مدیریت الیاسی به عنوان سرپرست در ۲ مقطع را نیز مورد محاسبه قرار دهیم.) در طول کمتر از یک سال اخیر به شمار میرود. تراکتوریها سال گذشته در چنین روزهایی، مصطفی آجرلو را به عنوان مدیرعامل به همراه داشتند و اینک بعد از گذشت ۳۶۵ روز چهار نفر دیگر به غیر از آجرلو، حضور در این پست را در باشگاه تراکتورسازی تجربه کرده اند. ثبات مدیریت حلقه گمشده در تراکتورسازی نبود ثبات در پست مهمی، چون مدیرعامل باشگاه، انتقادی است که به باشگاه تراکتورسازی وارد است. این موضوع سال هاست که در فوتبال دنیا و کشورمان به اثبات رسیده که مقوله ثبات، یکی از مهمترین عوامل موفقیت تیمها به شمار میرود. این ثبات از مدیریت باشگاه شروع و با ثبات در کادر فنی و
بازیکنان ادامه مییابد. با نگاهی به سابقه تیمهای موفق فوتبال ایران در سالهای اخیر نقش پررنگ ثبات را به خوبی میتوانیم در بدنه مثلث مدیریت، کادر فنی و بازیکنان این تیمها مشاهده کنیم. تراکتورسازی که از آغاز لیگ هجدهم پای در یک وادی بزرگ به نام خصوصی سازی گذاشته است، اینک بیش از پیش زیر ذره بین قرار دارد و هزینههای قابل توجه محمدرضا زنوزی باعث شده تا این تیم به یک مدعی واقعی در فوتبال ایران تبدیل شود. بی شک این هزینهها زمانی میتوانند بازده کافی داشته باشند که به صورت حرفهای شاهد مدیریت آنها باشیم. نبود ثبات در مدیریت مساوی با پراکندگی و نبود برنامه ریزیهای بلند مدت و مدون در یک باشگاه خواهد بود. این مهم نیز میتواند در مقاطع زمانی کوتاه مدت و بلند مدت ضربههای غیرقابل پیش بینی را به باشگاه محبوب و مردمی، چون تراکتورسازی بزند که میلیونها هواداران عاشق با نتایج آن زندگی میکنند.