به «شهر آفتاب» اعتماد کنیم یا نه؟
مسئولان شهری با اعتماد به نفس از آمادهسازی «شهر آفتاب» برای برگزاری نمایشگاه کتاب تهران در اردیبهشت سال 95 سخن میگویند، اما این محل هنوز مشکلات زیادی برای میزبانی بزرگترین رویداد فرهنگی کشور دارد؛ که تردیدهایی را در مناسب بودن این انتقال در زمان حاضر پدید میآرود.
مسئولان شهری با اعتماد به نفس از آمادهسازی «شهر آفتاب» برای برگزاری نمایشگاه کتاب تهران در اردیبهشت سال 95 سخن میگویند، اما این محل هنوز مشکلات زیادی برای میزبانی بزرگترین رویداد فرهنگی کشور دارد؛ که تردیدهایی را در مناسب بودن این انتقال در زمان حاضر پدید میآرود.
به گزارش خبرنگار ادبیات و نشر ایسنا، به تازگی تعدادی از مسئولان آمادهسازی «شهر آفتاب» به همراه تعدادی از مسئولان نمایشگاه کتاب و خبرنگاران، از این محل که قرار است نمایشگاه کتاب تهران در آن برگزار شود، بازدید کردند؛ محلی که طبق مشاهدات، برای برگزاری بزرگترین رویداد فرهنگی ایران در اردیبهشتماه هنوز آماده نیست. در این دیدار که 17 بهمنماه انجام شد، گرچه مسئولان شهرداری و شهر آفتاب بر آمادهسازی این محل تا فروردینماه سال 95 تاکید کردند، اما این بازدید نشان داد که «شهر آفتاب» فعلا به هیچ وجه برای برپایی نمایشگاه کتاب تهران با بازدید میلیونی، آمادگی ندارد. اولین نشانه آن هم آماده نبودن ایستگاه مترو است؛ ایستگاهی که لابد آنقدر پیشرفت نداشته که باعث شود در این بازدید مسئولان شهرداری اجازه دهند خبرنگاران از آن بازدید کنند. ایستگاه و خط مترویی که قرار است روزانه در دو نوبت، کار انتقال چندصد هزار نفر بازدیدکننده نمایشگاه را انجام دهد؛ آن هم در شرایطی که همین الان شهرداری امکان تامین قطار را در برخی از خطوط راهاندازیشدهاش از جمله خط 3 مترو ندارد.
در پرسش و پاسخهای مطرحشده بین خبرنگاران و مسئولان شهرداری در عین حال مشخص شد که مسئولان شهرداری وقتی میخواهند به تردیدهای موجود در کم بودن ایستگاه مترو که البته هنوز هم آماده نیست و معلوم نشده تا چه اندازه پیشرفت داشته پاسخ بدهند، از ایجاد خطوط اتوبوس و تاکسی سخن به میان میآورند؛ حال آنکه خود مسئولان شهرداری و سازمان اتوبوسرانی شهر تهران بهتر از هر کسی میدانند که در حال حاضر شهر تهران چندین هزار دستگاه اتوبوس در خطوط داخلی شهر کم دارد. بنابراین احتمال انتقال این اتوبوسها به شهر آفتاب در زمان برپایی نمایشگاه کتاب در آن مقطع حتما تاثیر خوبی بر وضعیت حمل و نقل شهری تهران ندارد.
با این حال وقتی اینگونه ابراز نگرانیها به مسئولان شهرداری، حاضر در نشست یادشده، منتقل میشود، رییس مرکز ارتباطات راهبردی و امور بینالملل شهرداری از لفظ «معجزه» برای به ثمر رساندن پروژهها در شهرداری تهران سخن به میان میآورد؛ معجزهای که ادامه آن توسط خبرنگاران منسوب به رسانههای شهرداری تهران پی گرفته میشود و خبرنگاران نامبرده در یک نشست خبری که قاعدتا باید بیشتر وقت آن به طرح سوالهای خبرنگاران رسانههای مختلف و فراگیرتر اختصاص یابد، بیشترین فرصت را دارند تا با گفتن جملهی «ما به معجزهی آقای دکتر قالیباف در انجام پروژها در طول سه ماه ایمان کامل داریم» به تشریح اقدامات و فعالیتهای شهرداری تهران بپردازند. اما احتمالا این خبرنگاران منسوب به شهرداری که میگویند شهرداری تهران توانایی زیادی در برگزاری عجلهای مراسم افتتاحیه پروژهها را دارد، میدانند این بهمعنای بینقص بودن و مشکل نداشتن پروژههایی که با این عجله راهاندازی میشوند، نیست. برای مثال، مشکلات برخی تونلهای تهران را بعد از افتتاح میتوان به یاد آورد.
ایراد دیگر «شهر آفتاب» برای برپایی نمایشگاه کتاب این است که فضای مسقف آن حدود 55 هزار متر مربع است. بنابراین به گفته خود مسئولان شهرداری، 60 هزار متر فضای مورد نیاز نمایشگاه کتاب دقیقا مثل مصلی قرار است از طریق برپایی چادر و سازههای موقتی در فضای باز تامین شود. مسئلهای که با توجه به قرار داشتن «شهر آفتاب» در وسط زمینهای خاکی و بدون حفاظ امن حاشیه شهر، موضوعی قابل تامل است و حتما مصائبی دارد؛ چرا که اگر هم غرفهداران شانس بیاورند و در آن مقطع باران نبارد، حتما وزیدن اندک نسیمی کتابهایشان را پر از خاک و احتمالا بازدیدکنندگانشان را از نمایشگاه گریزان میکند.
ضمن آنکه این پرسش پدید میآید که وقتی باز بیش از نیمی از نمایشگاه قرار است زیر چادرها شکل بگیرد، پس مزیت بارز برگزاری نمایشگاه در محل جدید چیست؟
مشکلات شهر آفتاب به همینجا ختم نمیشود. از نداشتن فضای سبز و دسترسیهای محدود بزرگراههای تهران - قم و خلیج فارس و احتمالا تهران - ساوه تا ایستگاه هنوز آمادهنشدهی مترو، تا آماده نبودن هیچیک از فضاهای مسقف را از مشکلات و موارد قابل بحث در انتقال نمایشگاه کتاب از مصلی به «شهر آفتاب» میتوان دانست.
البته ناگفته نماند که در این میان، از مشکلات برگزاری نمایشگاه در مصلای تهران و معضلاتی که در سطوح مدیریتی آن در این سالها وجود داشته است نمیتوان غافل بود و از آنها هم بهسادگی گذشت. درواقع این بحثها بهمعنای تایید و تاکید بر برگزاری نمایشگاه کتاب تهران در محل مصلا نیست.
با این حال، به خاطر آماده نبودن برخی از ملزومات و امکانات رفاهی برای برپایی نمایشگاه کتاب در اردیبهشتماه سال 95 و با توجه به جداافتادگی و ناشناخته بودن نمایشگاه «شهر آفتاب» برای مخاطبان، نگرانیها کاملا طبیعی است. گرچه مسئولان شهرداری از برطرف کردن مشکلات و آماده کردن نمایشگاه تا موعد مقرر با اعتماد به نفس سخن میگویند، اما مشاهده کلیت فضای «شهر آفتاب» و ذهنیت مردم از افتتاح پروژههای عجلهای گمان دیگری پیش رو قرار میدهد.
در این بین کاش مسئولان شهرداری تهران و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بدانند که هر گونه لطمه خوردن به این نمایشگاه باعث رویگردانی مخاطبان نمایشگاه کتاب خواهد شد و این اعتماد، بعدها به راحتی به دست نخواهد آمد.
انتهای پیام