بازیگر سریال ستایش یک شبه ده سال جوان شد | عکسهای اکرم محمدی

اکرم محمدی متولد 6 مرداد 1337 در تهران، بازیگر است. اکرم محمدی دیپلمه است و دوره های آزاد بازیگری را گذرانده است، بازی زیبای اکرم محمدی در پدر سالار و خانه سبز مدت ها در خاطره ها مانده است، اکرم محمدی  از همسرش طلاق گرفته است.عکس جدید اکرم محمدی بازیگر سریال ستایش را در ادامه مشاهده کنید.

نام:اکرم

نام خانوادگی:محمدی

تاریخ تولد:1337

محل تولد:تهران

تحصیلات:دیپلم

همسر:مجید جعفری(همسر سابق)

بیوگرافی اکرم محمدی:

اکرم محمدی (زادهٔ ۶ مرداد ۱۳۳۷ ، تهران)، بازیگر سینما و تلویزیون ایرانی. اکرم محمدی دارای مدرک تحصیلی دیپلم است و کلاس‌های آزاد بازیگری را گذرانده است. فعالیتش را از سال ۱۳۶۴ با نمایش خسیس آغاز کرد. از جمله افتخارات اکرم محمدی می‌توان به نامزدی دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش دوم زن در هشتمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم مادر اشاره کرد.

تلخ ترین حادثه زندگی اکرم محمدی

شهریور دو سال پیش اتفاق افتاد:«خواهرزاده ام جوان بسیار موفق و خوبی بود؛ اما در یک حادثه ناگهانی فوت کرد و شوک بسیار عمیقی به ما وارد کرد و تصویر او همیشه در ذهن من می ماند. این اتفاق نه تنها برای من تلخ بود؛ بلکه تاثیر عمیقی بر همه اعضای خانواده گذاشت.»

فیلم «سام و نرگس» ساخته ایرج قادری که اولین تجربه سینمایی محمدرضا گلزار و معرفی او به دنیای بازیگری بود آن زمان این فیلم برای خیلی ها خاطره انگیز شد؛ اما برای محمدی که یکی از بازیگران این فیلم بود، حادثه ای به دنبال داشت که هنوز هم اثر آن حادثه بر چهره او مشخص است:«سر یکی از صحنه های این فیلم پیشانی ام بشدت ضربه خورد و شکست. صحنه هایی که متعلق به من بود یک هفته تعطیل شد؛ چون پیشانی ام بخیه خورده بود و می بایست تا زمان کشیدن بخیه ها صبر کنیم.»

شهرت اکرم محمدی با پدرسالار

با فیلم مادر چهره اش شناخته شد تا اینکه سال 1373 با سریال پدر سالار در نقش زهره همسر جلال و عروس اسدالله خان به شهرت دست یافت.

سپس حضور در فیلم دختری باکفش های کتانی در سال 77 و فیلم سام و نرگس 79 مورد تحسین فراوانی قرار گرفت.

ازدواج و طلاق اکرم محمدی 

اکرم محمدی سال ها پیش با مجید جعفری ازدواج کرده که ثمره این زندگی تنها یک دختر می باشد؛ اما با این وجود این زندگی زناشویی مدت ها پیش به طلاق ختم شد.

فیلم های سینمایی اکرم محمدی

1392 - یکی برای همه

1390 - زنان ونوسی، مردان مریخی

1386 - دایره زنگی

1385 - پای پیاده 

1379 - سام و نرگس

1377 - دختری با کفش های کتانی

1377 - شیدا

1376 - ساحره

1370 - دره شاپرک ها

1369 - آوای دریا

1369 - همه یک ملت

1368 - مادر 

اکرم محمدی در تلویزیون

1392بچه های نسبتاً بد

1391چمدان

1391مسیر انحرافی

1390سایه روشن 

1387–1388گلستان

1387عملیات 125

راما قویدل شبکه تهران

1387تله فیلم «یه آسمون آبی سقف اتاق منه» 

1387تله فیلم «پسرها سرباز به دنیا نمی آیند»

1386تله فیلم «بعد از روز آخر»

1386تله فیلم «با من حرف بزن»

1386مرد هزارچهره 

1384–1385اولین شب آرامش

1384پای پیاده 

1384تله فیلم «داشتن» 

1381فرمان

1381زیر آسمان شهر - سری سوم

1381هزاران چشم

1378–1381روشنتر از خاموشی

1380شب دهم

1378پدرخوانده

1378دلبر آهنی

1377فکر پلید

1376سرزمین سبز

1375خانه سبز

1375خانه به خانه

1374–1375وکلای جوان

1373نیمهٔ پنهان ماه

1372–1373ضلع ششم

1372پدرسالار

1366مرغ حق

• خانم محمدی، چند وقتی است که کم‌کار شده‌اید. علت این کم‌کاری چیست؟ پیشنهادهای کاری کم شده است؟

این کم‌کاری بیشتر به این دلیل است که نقش‌ها به دلم نمی‌نشنیند. متأسفانه طی مدت اخیر سطح کیفی فیلمنامه‌های پیشنهادی به شدت افت پیدا کرده و کار‌ها در سطح پایینی قرار دارند. از طرفی نحوه پرداخت دستمزد‌ها هم همیشه با مشکل مواجه بوده و هیچ شفافیتی در مورد زمان پرداخت و چگونگی آن وجود ندارد.

وقتی که نه فیلمنامه من را برای کار ترغیب می‌کند و نه دستمزد‌ها چنگی به دلم می‌زند، ترجیحم این است که به جایگاه خودم در عرصه بازیگری لطمه نزنم و اجازه دهم مخاطب‌‌ همان خاطرات خوشی را که از من در ذهن دارد، حفظ کند.

• نگران نمی‌شوید که با این کم‌کاری فراموش شوید؟

نه، بیشتر از فراموش شدن نگران جایگاهم در عرصه بازیگری هستم. تجربه در طول این سال‌ها نشان داده که مردم دوست دارند از هنرمندشان کار خوب ببینند و زمانی که شما در کار خوب حضور پیدا می‌کنید، هر چقدر هم که زمان از آن بگذرد، باز هم در ذهنشان فراموش نمی‌شوید و آن‌ها با عشق و علاقه از شما یاد می‌کنند.

• ضعف فیلمنامه مختص به این دوران است یا ریشه در گذشته دارد؟

سال‌هاست که ما با ضعف فیلمنامه در عرصه سینما و به ویژه تلویزیون مواجه هستیم، اما طی سال‌های اخیر این معضل پررنگ‌تر شده است.

• علت را در چه می‌دانید؟

بی‌تردید بخشی از این مسئله به این دلیل است که خلاقیت در نویسندگان ما کم شده است و آن‌ها قصه گفتن را فراموش کردند. مردم طالب شنیدن قصه هستند و همین موضوع باعث شده دنیا به سمت فیلم و سریال قصه‌گو برود؛ آنوقت ما با آن فرهنگ غنی که در امر قصه‌گویی داریم از این موضوع مهم فاصله گرفتیم. از طرفی ما به لحاظ ساختار هم بسیار ضعیفیم و آثار ما از این جنبه‌ها با ضعف‌های جدی همراه است.

مجموعه این عوامل باعث شده است که فیلمنامه‌ها کشش لازم را نداشته باشد، البته در کنار موضوع فیلمنامه مسئله دیگری هم وجود دارد.