قرص متفورمین چیست؟ + عوارض
در جامعه ما به دلیل ابتلای جمعیت قابل توجهی از جمعیت به دیابت قرص متفورمین یکی از داروهای پر مصرف محسوب می شود.
قرص متفورمین برای کنترل قند خون بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع ۲ استفاده می‌شود. ممکن است از قرص متفورمین همراه با انسولین نیز استفاده شود، ولی برای درمان دیابت نوع ۱ به کار نمی‌رود.
معرفی کامل دارو متفورمین (کنترل قند خون)
نحوه استفاده:
دوز مصرفی برای دیابت نوع ۲ برای بزرگسالان: ۵۰۰ تا حداکثر ۲۵۵۰ میلی گرم در روز
دوز مصرفی برای دیابت نوع ۲ برای کودکان ۱۰ سال به بالا: ۵۰۰ تا ۲۰۰۰ میلی گرم دو بار در روز
احتیاط ها:
اگر به بیماری شدید کلیوی، اسیدوز متابولیک و کتواسیدوز دیابتی مبتلا هستید، نباید از متفورمین استفاده کنید.
اگر باید در معرض اشعه ایکس و سی تی اسکن قرار بگیرید، مصرف دارو را به صورت موقتی متوقف کنید.
در صورتی که در گذشته از این دارو استفاده کرده اید و نسبت به آن حساسیت داشته اید، بار دیگر از آن استفاده نکنید.
اگر به مشکلاتی نظیر سطح بالای کتون در خون یا ادرار، بیماری قلبی، نارسایی قلب و تحت درمان با انسولین هستید، به پزشک خود اطلاع دهید.
اگر باردار هستید، به پزشک خود اطلاع دهید و طبق دستورالعملی که پزشک تجویز کرده است از دارو مصرف کنید. این دارو
را لازم نیست در دوره‌ی بارداری قطع کنید، چرا که میزان قند خون مادر باید در طول بارداری کنترل شود، ولی باید میزان مصرف کنترل شده باشد.
این دارو تخمک ریزی خانم‌ها را افزایش می‌دهد و احتمال بارداری را به طور ناخواسته زیاد می‌کند.
متفورمین از طریق شیر مادر به نوزاد منتقل می‌شود و می‌تواند برای نوزاد مضر باشد. در طول شیر دهی، از این دارو استفاده نکنید.
برخی از اشکال این دارو برای افراد زیر ۱۸ سال تجویز نمی‌شود، ولی به طور کلی این دارو برای کودکان زیر ۱۰ سال توصیه نمی‌شود.
قرص‌ها را خرد نکنید و قرص را کامل مصرف کنید.
اگر از حالت مایع دارو استفاده می‌کنید، از سرنگ دارویی یا قاشق مدرج دارویی برای اندازه گیری دقیق دوز استفاده کنید. به هیچ عنوان از قاشق آشپزخانه برای اندازه گیری دارو استفاده نکنید.
بعد از مصرف دارو، اگر هیپوگلیسمی داشته باشید، احساس ضعف، گرسنگی، سرگیجه و لرزش خواهید داشت. بعد از مصرف از یک منبع قندی سریع استفاده کنید.
این دارو بخشی از یک برنامه کامل درمانی است و باید در کنار مصرف دارو، از رژیم غذایی و ورزش مناسب بهره ببرید.
اگر مصرف یک دوز را فراموش کردید، در اسرع وقت آن را مصرف کنید. در صورتی که زمان یادآوری به زمان مصرف بعدی، بسیار نزدیک بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید.
در حین مصرف الکل ننوشید. الکل قند خون را کاهش می‌دهد و خطر اسیدوز لاکتیک را افزایش می‌دهد.
علائم رفتار آلرژیک عبارتند از: کهیر، بثورات پوستی، تنگی نفس و تورم گلو، زبان و صورت. در صورتی که با این علائم روبه رو شدید، فورا مصرف را قطع و به اورژانس مراجعه کنید.
دارو برای سالمندان با احتیاط و با دوز کمتر تجویز می‌شود.
این دارو با دارو‌هایی مانند آسپرین، روزوواستاتین، دولوکستین، ایبوپروفن، انسولین، لاکسیکس، آتورواستاتین، پرگابالین، متوپرولول، نکسیم، فنترمین، پلاویکس، مولتی ویتامین، سیتیزین و لیسینوپریل تداخل دارویی دارد. این دارو‌ها می‌توانند عوارض جانبی دارو را تشدید کنند، عوارض جدیدی ایجاد کنند و تاثیر دارو را کاهش دهند. لیستی کامل از دارو‌هایی که استفاده می‌کنید، به پزشک خود بدهید.
اگر از محصولات گیاهی نظیر دارو و مکمل‌های گیاهی استفاده می‌کنید، به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است محصول مصرفی شما، با متفورمین تداخل داشته باشد.
داروی خود را با دیگران به اشتراک نگذارید.
اگر جراحی خاصی دارید، قبل از جراحی به پزشک جراح خود اطلاع دهید که از متفورمین استفاده می‌کنید.
دارو را می‌توان همراه یا بدون غذا مصرف کرد.
محل نگه داری:
دارو را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید. در دمای اتاق (در دمای ۲۰ تا ۲۵ درجه)، به دور از گرما و رطوبت نگه داری شود.
عوارض جانبی شایع:
معده درد، سرفه، احساس کوفتگی، شکم درد، اسهال، کاهش اشتها، تپش قلب، تنفس سریع، تب و لرز، کمر درد، درد عضلانی، گرفتگی عضلات، دشواری در ادرار و خواب آلودگی.
عوارض جانبی نادر:
اضطراب، تاری دید، درد و گرفتگی در قفسه سینه، عرق سرد، کما، گیجی، رنگ پریدگی، افسردگی، احساس سرما، سردرد، افزایش اشتهای غیر معمول، تعریق، حالت تهوع، عصبی بودن، دیدن کابوس، تشنج، لکنت زبان، خستگی و ضعف غیر عادی.
منبع : دارویاب