نحوه مصرف اسپری لیدوکائین + عوارض

اسپری لیدوکائین نوعی بی حس کننده موضعی است. از عوارض جانبی این اسپری می‌توان به حالت تهوع خفیف، خارش، تورم یا سوزش اشاره کرد. استفاده از اسپری لیدوکائین در دوران بارداری و شیردهی فقط باید با تجویز پزشک صورت گیرد.

نحوه استفاده از اسپری لیدوکائین

    این اسپری را حتما مطابق با دستور پزشک مصرف کنید.

    میزان مصرف این اسپری بستگی به شرایط پزشکی شما دارد. در کودکان معمولا میزان مصرف این دارو براساس سن و وزن آن ها تعیین می شود.

    این دارو معمولاً پیش از جراحی و توسط پزشک در دهان یا گلو اسپری می شود. بی حسی دهان و گلو می تواند عمل بلع را با مشکل مواجه کرده و احتمال خفگی را افزایش دهد؛ بنابراین تا ۱ ساعت پس از استفاده از این اسپری، چیزی نخورید.

    ۵ دقیقه پس از استفاده از اسپری، منطقه مورد نظر بی حس خواهد شد. اگر محل مورد نظر بی حس نشد یا بی حسی آن از بین نرفت، به پزشک خود اطلاع دهید.

موارد و مقدار مصرف

پماد:

بزرگسالان:برای ایجاد بیحسی در غشای مخاطی:

در دندانپزشکی:به طور سطحی از پماد پنج درصد به مخاط دهانی که از قبل خشک شده باشد ، مالیده می شود.

در حلق دهانی:به طور سطحی از پماد پنج درصد به ناحیه مورد نظر ، و یا به دستگاه مورد استفاده قبل از کاربرد آن، مالیده می شود.

کودکان:مقدار مصرف این شکل دارو در کودکان تعیین نشده است.

بزرگسالان و نوجوانان:به طور سطحی مقدار 20 میلی گرم در ربع لثه و مخاط دهانی استعمال می شود. حداکثر

مقدار مصرف 30 میلی گرم در هر ربع لثه و مخاط دهانی طی نیم ساعت است.

کودکان:مقدار مصرف این شکل دارو در کودکان تعیین نشده است.

ژل:

نحوه پذیرش مقاله در مجلات ایمپکت دار

سبک زندگی مناسب برای روزهای کرونایی چیه؟

بزرگسالان و نوجوانان:برای ایجاد بیحسی در غشای مخاطی.مری، حنجره، نای:پیش از کاربرد دستگاه مورد نظر ، از ژل دو درصد بر روی آن مالیده می شود.

مجاری ادراری:زنان ، مقدار 5-3 میلی لیتر از ژل دو درصد، چند دقیقه قبل از معاینه، در داخل مجرای ادراری استعمال می شود.

مردان:قبل از گذاشتن کاتتر، مقدار 200-100 میلی گرم (10-5 میلی لیتر ) از ژل دو درصد در پیشابراه استعمال می شود.

قبل از سوند گذاری یا سیستوسکوپی:مقدار 600 میلی گرم (30 میلی لیتر ) معمولاً در دو مقدار منقسم مصرف می شود. حداکثر مقدار مصرف 600 میلی گرم (30 میلی گرم ) در طی 12 ساعت است.

کودکان:در زنان می توان ژل را به وسیله سواب در پیشابراه به کار برد.

محلول ویسکوز :بزرگسالان و نوجوانان.

اختلالات حفره دهان:300 میلی گرم (15 میلی لیتر) از محلول را باید در دهان چرخاند و سپس بیرون ریخت در صورت لزوم، هر سه ساعت این کار تکرار می شود.

درد حلقی:300 میلی گرم (15 میلی لیتر ) در دهان غرغره می شود. در صورت لزوم می توان آن را بلعید. حداکثر مقدار مصرف به صورت مقدار واحد mg/Kg 5 و 4 یا 300 میلی گرم (15 میلی لیتر) می باشد.

حداکثر مقدار مصرف در موارد مصرف متعدد، تا هشت مقدار (4 و 2 گرم یا 12 میلی لیتر) در 24 ساعت است.

کودکان:مقدار مصرف این شکل دارو برای هر کودک به طور جداگانه تعیین می شود.

توجه:برای نوزادان و کودکان تا سن 3 سال توصیه می شود که مقدار مصرف به طور دقیق اندازه گیری شود و به وسیله یک اپلیکاتور نخی در ناحیه یا ضایعه اختصاصی مصرف شود. اگر مقدار مصرف به خوبی کنترل نشده، و یا بیمار مقادیر زیادی از دارو را ببلعد، خطر مسمومیت سیستمیک، بخصوص تشنجات، افزایش می یابد.

بزرگسالان و نوجوانان:برای ایجاد بیحسی در غشای مخاطی:

برای فرونشانی رفلکس حلقی به منظور معاینات دندانی ، اعمال جراحی دهان، آندوسکوپی یا لوله گذاری در نای mg/Kg 3-6/0 یا 200-40 میلی گرم به صورت موضعی مصرف می شود.

توجه: این شکل دارو را می توان به صورت افشانه، توسط اپلیکاتورهای نخی مصرف کرد و یا به صورت مستقیم در داخل حفره چکاند.

مجاری ادراری برای قرار دادن دستگاه در پیشابراه یا معاینه آن، یا درمان التهاب دردناک پیشابراه:

زنان : مقدار 20 میلی گرم به وسیله یک سواب نخی به مدت 5-2 دقیقه در محل قرار داده می شود،

مردان:

مقدار 300-100 میلی گرم به مدت 5-2 دقیقه در موضع قرار داده می شود.

منبع : ساعدنیوز