چه مشکلات پوستی در بیماران مبتلا به عفونت HIV دیده می شود؟

به غیر از عفونت های واضح، بیماران HIV ممکن است یک یا چند تظاهر پوستی دیگر نیز پیدا کنند. در بعضی موارد، بیماری پوستی می تواند اولین نشانه آلودگی بیمار به HIV، بسیاری بیماران ناخوشی گلاندولار تب دار و اغلب همراه با ضایعات ماکولوپاپولر صورتی رنگ را تجربه می کنند. این ضایعات می تواند وسیع باشد و معمولا صورت، کف دست ها و پاها را درگیر می کند. مشکلات مربوط به نقص ایمنی ممکن است چند ماه یا چندین سال پس از عفونت به وجود بیاید و یکی از شایع ترین آن ها، درماتیت سبورئیک شدید و اکثرا مقاوم به درمان است. بسیاری از بیماران مبتلا به AIDS پوستی بسیار خشکی دارند و یا مبتلا به خارش عمومی هستند. بثورات پاپولر خارش دار، به خصوص بر روی صورت و تنه، در بیماران مبتلا به HIV ثابت شده و درمان نشده شایع است و به خصوص اگر پوسپول های استریل دیده شود، تشخیص احتمالا فولیکولیت اتوزینوفیلی است. ضایعات پسوریازیس در بیماران HIV می تواند شدید و غیر معمول باشد.

با وجودی که سارکوم کاپوزی شناخته شده ترین سرطان پوست همراه با HIV است ولی سایر انواع سرطان های پوست در واقع شایع تر هستند( مانند کارسینوم سنگفرشی مقعدی - تناسلی و لنفوم).

درمان برای HIV با تعدادی مشکلات درماتولوژیکی همراه است. قابل توجه ترین آن ها، لیپودیستروفی مشخصی است که باعث از دست رفتن چربی صورت و اندام ها و تجمع آن در قسمت مرکزی می شود. این حالت عمدتا به علت مهارکننده های پروتئاز اتفاق می افتد. بثورات دارویی شایع است و اغلب شدید هستند (مانند سندرم استیون جانسون).

منبع:مه شو