تحولات در گذر است و اخبار روز هیچ گاه متوقف نخواهد شد؛ خبرهایی رسمی و گاه غیر رسمی؛ خبرهایی که مورد توجه قرار میگیرد یا ممکن است همه به راحتی از کنار آن بگذرند. رسانههای خبری هر یک به فراخور وابستگی جناحی خود، خبرهایی را برجسته میکنند و در مواردی هم از کنار آن میگذرند. اگر خبر بهماهو خبر موضوعیت داشته باشد، وابستگی جناحی نباید در کمرنگ و پر رنگ منتقل کردن آن تأثیری داشته باشد.
مادر دو شبانهروز است خواب به چشمانش نیامده، بعد از اینکه آرمان را درست از بالای چوبه دار به پایین کشید، فریاد کشید و از خدا خواست تا به او آرامش بدهد: «هیچکس حرفهای مرا نشنید. ٦سال عذاب کشیدم. میگویند آرمان در زندان تحصیل کرده، دانشگاه رفته، مدرک گرفته است. کاش کسی به این موضوع هم فکر میکرد که دختر من هم دانشگاه قبول شده بود، میخواست درس بخواند، اما به او فرصت ندادند. کلی آرزو داشت. آرزوهایش را بر باد دادند. اگر غزاله من هم زنده بود، دختری تحصیلکرده و موفق بود. آرمان مهلت زندگی دارد، اما دختر من در ١٩سالگی و اوج جوانی مهلتش تمام شد. او تمام دارایی من و شوهرم بود.»
سحرگاه دیروز قرار بود «آرمان» پسر ۲۴ سالهای که به اتهام قتل دختر مورد علاقهاش به قصاص محکوم شده پای چوبه دار برود، اما فقط لحظاتی قبل از اجرای حکم با مهلتی یک ماهه از سوی خانواده مقتول بار دیگر به زندگی برگشت.