چرا پلاسکو فرو ریخت؟

به گزارش خبرنگارشمانیوز و به نقل از فارس: امیر ساعدی داریان، عضو هیأت علمی دانشکده عمران دانشگاه شهید بهشتی درباره ایمنی سازه‌ها در تهران اظهار داشت: اگر در دهه‌های 40، 50، 60 و اوایل دهه 70 دغدغه در مورد حریق در خصوص سیستم‌های ثقلی سازه‌ها بود و در ادامه دهه 70، 80 و 90 چالش در خصوص مقاومت سازه در برابر زلزله وجود داشت در دو دهه اول 1400 دغدغه در خصوص مقاومت سازه‌ها در بحث آتش‌سوزی خواهد بود.

وی گفت: متأسفانه در کشور ما بحث حریق و آتش‌سوزی تنها معطوف به اطفا آن شده است در حالی که برای مقابله با آتش‌سوزی باید مقوله‌های دیگر را هم در نظر گرفت که اتفاق سهم بیشتری را به خود اختصاص می‌دهند.

ساعدی افزود: علت شایع حریق در شهری مانند تهران اتصال برق است. در حریق بازار تبریز و میدان حسن آباد، سیستم برق‌رسانی فرسوده و عدم وجود زیر ساخت های لازم در شبکه برق رسانی سبب بروز این آتش سوزی‌ها شد.

این استاد دانشگاه ادامه داد: مردم از خطوط انتقال برق بیش از آنچه که باید ولتاژ و آمپراژ می‌گیرند و نتیجه هم معلوم است. اما در حوزه آتش‌سوزی ما یک مقوله مغفول مانده داریم و آن هم فرهنگ سازی در طراحی سازه‌ها برای مقاومت در برابر آتش است.

وی بیان داشت: سال‌های سال است که مهندسین ما زحمت کشیدند تا مقوله زلزله را در ذهن مردم جا بیاندازند و امروز می‌بینیم کم و بیش عامه مردم به مقوله زلزله حساس شده‌اند تا حدی که اگر کسی خانه‌ای می‌خواهد بخرد توجهی به این امر از خود نشان می‌دهد.

ساعدی تصریح کرد: این در حالی است که این حساسیت در خصوص ایمنی ساختمان نسبت به آتش وجود ندارد. امروز متاسفانه حساسیت ما نسبت به مقوله آتش‌سوزی معطوف به بحث اطفای حریق است در صورتی که در علم روز دنیا ثابت شده مبحث اطفای حریق تنها 20 درصد موثر است و آنچه اهمیت دارد مقاومت ذات سازه در برابر حریق است.

وی افزود: به بیانی می‌توان گفت پلاسکو فرو ریخت نه به این دلیل که آتش نشانان بد کار کردند که اتفاقا در این حادثه آتش نشانان جانفشانی و ایثار کردند، بلکه به این دلیل فرو ریخت که در سه بخش تیم امداد و تدابیر فعال و غیر فعال همگرایی وجود نداشت. یعنی در بخش تدابیر غیر فعال که به مقاومت ذات سازه مربوط می‌شد باید گفت این سازه برای تحمل در برابر آتش طراحی نشده و در سال‌های بعد نیز بهسازی هم نشده بود. پس پلاسکو در آن شرایط باید فرو می ریخت حتی اگر در نیویورک و توکیو بود.

عضو هیأت علمی دانشکده عمران دانشگاه شهید بهشتی گفت: مهمترین مسئله موجود در بحث حریق موضوع فرهنگ سازی در طراحی سازه است که به اعتقاد بنده امروز از زلزله هم مهم‌تر است. چرا که در شهری مانند تهران هر 160 ، 170 سال یکبار شاهد زلزله مهیب خواهیم بود اما یک ساختمان در عمر 40، 50 ساله خود در تهران همواره آبستن رخدادهای آتش‌سوزی است. به ویژه آنکه در شهری مانند تهران انباشت سیستم توزیع گاز شهری را نیز به عنوان یک عامل بالقوه در ایجاد حریق داریم.

وی ادامه داد: متأسفانه هنوز مهندسین ما چه در حوزه معماری و عمران تعلیمات و آموزش های تخصصی در خصوص طراحی و امین سازی سازه در برابر حریق را ندیده اند. امروزه مقاومت سازه‌ها در برابر آتش سوزی معطوف به سیستم های آب فشان و آشکار سازی دود شده در حالی که در دنیا طراحی کاربردی مقاومت سازه در برابر آتش به کار گرفته می‌شود.