آویشن گیاهی مفید است اماچه افرادی باید از مصرف آن خودداری کنند

آویشن از خانواده گیاه نعناع است که به شکل درختچه ای کوچک و پر از شاخه های علفی می باشد. آویشن گیاهی است که از خواص و مزایای زیاد آن در بهبود و درمان بسیاری از بیماری ها استفاده می شود. آویشن یک آنتی اکسیدان قوی برای حفظ چربی های بدن در برابر آسیب رادیکال های آزاد است. امروزه اغلب از آویشن به صورت دمنوش و یا مصارف آشپزی استفاده می شود. اما به طور کلی، گیاه و دمنوش آویشن در مصارف زینتی، آشپزی، مواد شوینده و مواد دارویی کاربرد زیادی دارد.

خواص آویشن 

از آویشن در دوران رم باستان، برای جلوگیری از مسمومیت استفاده می شد، مثلا اگر شخصی دچار مسمومیت می شد، او را با آب آویشن حمام می کردند تا از تاثیرات مسمومیت جلوگیری کنند. در زمان های قدیم که یخچال وجود نداشت از آویشن را در پخت غذا استفاده می کردند تا تأثیر مخرب گوشت فاسدشده را کم کند و از بروز بیماری های ناشی از مصرف غذای ناسالم پیشگیری کنند. همچنین به جای آنتی بیوتیکهای قوی امروزی، از آویشن برای درمان زخم ها استفاده می کردند. 

چنانچه در مطلب خواص آویشن به صورت کامل توضیح دادیم به طور کلی آویشن تاثیر بسیار زیادی در بهبود وضعیت سیستم ایمنی، دستگاه های تنفسی، گوارشی، عصبی و بخش های دیگر بدن دارد. تاثیر این گیاه را بر افزایش قد و طول عمر نمی توان نادیده گرفت. روغن این گیاه برای افزایش قدرت ذهن، تسریع گردش خون، جوانسازی پوست و بهبود سلول های بدن دارای خواص بسیار است. همچنین در درمان آکنه، فشار خون، سرطان روده بزرگ، کاهش موخوره و ریزش مو نیز دارای فواید زیادی می باشد. 

این گیاه آنتی باکتریال دارای ویتامین K است که موجب افزایش کلیسیم، آهن و بهبود پوکی استخوان می شود. 

آویشن دارای موادی به نام تیمول و کلرهگزیدین است که از پوسیدگی دندان جلوگیری می کنند.

علاو بر این بیماران کلیوی و افراد دارای تنگی نفس می بایست برای بهبود و کاهش بیماری، از ترکیب یک قاشق مرباخوری عسل را با 10 گرم گیاه آویشن دمنوش تهیه کرده و آن را میل کنند.

زمانی که پای سلامتی به میان می آید، آویشن مانند یک داروخانه مجهز، سلامت بدن را تامین می کند اما همانگونه که در مطلب عوارض آویشن توضیح داده شد همین گیاه درمانی قوی برای برخی افراد مضر است.

چه کسانی نباید آویشن مصرف کنند

خواص آویشن بی شمار است اما افرادی هستند که نباید از این گیاه دارویی فوق العاده استفاده کنند مانند: 

افراد مبتلا به کم و پر کاری تیروئید نباید از آویشن استفاده نمایند زیرا بر روی غده ی تیروئید تاثیری منفی می گذارد .اما مصرف منظم آویشن ممکن است سطح هورمون تیروئید را کاهش دهد. 

مصرف بیش از اندازه گیاه آویشن در بارداری خطر افزایش سقط جنین را به همراه دارد. 

ماده شیمیایی تیمول که در آویشن وجود دارد باعث کاهش ضربان قلب، افت دمای بدن، بروز حالت تهوع ، استفراغ، سرگیجه و سردرد می شود.

تیمول و کارواکرول از ترکیبات شیمیایی آویشن هستند. افرادی که حساسیت دارند ممکن است پس از مصرف آویشن از تحریک غشاهای مخاطی رنج ببرند. بنابراین نباید از آویشن استفاده کنند.

افرادی که شیمی درمانی می کنند قبل از استعمال موضعی آویشن، به شکل تیمول،که باعث جذب فلوروراسیل (داروی درمان سرطان) می شود با پزشک مشورت نمایند.

مصرف آویشن برای کودکان زیر 10 سال خطرناک است حتی از دهانشویه ی لیسترین هم که حاوی آویشن است نباید به عنوان ضدعفونی کننده ی دهان برای کودکان مصرف شود و استفاده از آن باید تحت نظر پزشک باشد

برخی افراد به به گیاهانی از خانواده نعناع آلرژی دارند و مصرف آنها موجب بروز حساسیت در این افراد می شود. مثلا در صورت وجود حساسیت به رزماری، کرفس و پونه، ممکن است به آویشن نیز حساسیت وجود داشته باشد. 

آویشن دارای خواص افزایش فشار خون است.بنابراین اگر فشار خون شما بالا است از مصرف گیاه، روغن، چای و دمنوش آویشن خودداری کنید.همچنین در صورت مصرف داروهای فشار خون از آویشن نباید استفاده شود.

در صورت ابتلا به اختلالات انعقاد خون و یا استفاده از رقیق کننده ای خون ، از مصرف زیاد آویشن خودداری کنید .همچنین 2 هفته قبل از عمل جراحی باید مصرف آویشن را کنار بگذارید. 

آویشن موجب اختلال در عملکرد گیرنده ی پروژسترون و استروژن می شود. بنابراین در صورت مصرف داروهای پیشگیری از بارداری و یا داروهای جایگزین هورمونی، برای استفاده از آویشن با پزشک مشورت کنید

در برخی از مطالعات نشان داده شده است که افرادی که از لیسترین، به عنوان یک ضد عفونی کننده برای درمان مشکلات مزمن انگشت پا استفاده میکنند، به التهابات پوستی مبتلا می شوند .البته ممکن است این یک واکنش آلرژیک باشد ، به همین دلیل بر روی جراحات پوستی و در افراد مبتلا به آتوپی از مصرف آن خودداری کنید.

منبع:نمناک