آغاز دومینوی خطرناک وزارت بهداشت و بازی با جان ۲۸ هزار بیمار دیالیزی
طرح واگذاری بخش‌های دیالیز دولتی کشور به بخش خصوصی با انتقادات فراوانی مواجه بود به طوری که انجمن نفرولوژی ایران در بیانیه‌ای ضمن هشدار نسبت به اجرای عجولانه این طرح اعلام کرد: این موضوع فاجعه ای در درمان بیماران خواهد بود.
انجمن نفرولوژی ایران در این زمینه بیانیه ای صادر کرد که جزئیات آن به شرح ذیل است:
انجمن نفرولوژی ایران به عنوان تخصصی ترین نهاد علمی حوزه نفرولوژی کشور وظیفه حرفه ای، اخلاقی و شرعی خود می‌داند که نسبت به عواقب اجرای عجولانه این طرح هشدار جدی دهد و مسئولان امر را به بازنگری در این طرح و استفاده از نظرات کارشناسی دعوت می کند؛ مبادا به راحتی با جان 28 هزار بیمار نیازمند دیالیز در کشور بازی کنند.
به اعتقاد ما اشکالات طرح واگذاری بخش‌های دیالیز کشور به شرکت‌های بخش خصوصی به شرح زیر است:
1ـ واگذاری چند استان به تنها یک شرکت توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی باعث ایجاد انحصار در مدیریت بخش‌های دیالیز و از بین رفتن رقابت در ارائه خدمات در استان های کشور می‌شود و در صورت درمان نامناسب بیماران دیالیزی توسط شرکت مورد نظر، رؤسای دانشگاه و مسئولان بخش‌های دیالیز عملاً قادر به لغو قرارداد نخواهند بود. درحالیکه باید دست دانشگاه ها در انتخاب هر گزینه (شرکت) مطلوب باز باشد. منطقه ای کردن درمان دیالیز در کشور در هیچ کجای جهان سابقه ندارد. نتیجه چنین الگوی نسنجیده ای فاجعه ای در درمان بیماران خواهد بود.
2- واگذاری 1000 تخت دیالیز به هر یک از شرکت های پذیرفته شده در این طرح که یا اصولاً سابقه‌ای در بخش دیالیز ندارند یا در مواردی به زحمت یک بخش دیالیز با 20 تخت راه‌اندازی کرده اند، تنها باعث ایجاد مشکلات جدی ناشی از بی تجربگی در مدیریت بخش های دیالیز و افزایش آمار مرگ ومیر این بیماران خواهد شد.
3- شرکت های انتخاب شده در این طرح توسط کارشناسان اصلی دیالیز کشور یعنی «متخصصان نفرولوژی» که همیشه بازوی اصلی درمان بیماران بوده اند و همچنین «شورای دیالیز وزارتخانه» تأیید نشده‌اند و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در این زمینه با وجود آمادگی کامل انجمن در ارائه پیشنهادهای مؤثر، علمی و مبتنی بر تجربه روز دنیا، از به¬کارگیری نظران پزشکان نفرولوژیست خودداری کرده است.
4- دیالیز با تعرفه های جاری و پرداخت های نامناسب بیمه‌ها که گاه تا یک سال در پرداخت‌های خود عقب هستند عمدتاً درآمدزا نبوده و واگذاری این چنینی می‌تواند باعث این شود که شرکت‌ها برای درآمدزایی از کیفیت درمان بکاهند و از زمان دیالیز تا کیفیت لوازم مصرفی و ... کم‌فروشی کنند تا سودشان تأمین شود. از آنجا که هیچ‌گونه نظارت مؤثری در ارزیابی کیفیت درمان ارائه شده به بیماران صورت نمی‌گیرد، این موضوع قطعاً بازی خطرناکی با جان بیماران است.
