دو روی سکه ممنوعیت حمل سلاح‌سرد
براساس قانون جدید، حمل، تولید، استفاده و واردات هرگونه سلاح سرد ممنوع است و تنها درصورت اخذ مجوز از دستگاه‌های مربوطه مجاز است.
به گزارش شما نیوز ، سرهنگ مراد مرادی-معاون اجتماعی فرماندهی انتظامی تهران گفت: در سال‌های اخیر یکی از مطالبات نیروی انتظامی از مجلس شورای اسلامی، تصویب قانون ممنوعیت حمل سلاح سرد بود که بالاخره این موضوع پس از رفع ابهامات وارد شده از سوی شورای نگهبان توسط مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید. براساس قانون جدید، حمل، تولید، استفاده و واردات هرگونه سلاح سرد ممنوع است و تنها درصورت اخذ مجوز از دستگاه‌های مربوطه مجاز است. نحوه و مرجع صدور مجوز به موجب آیین‌نامه‌ای است که ظرف مدت 3ماه از تاریخ ابلاغ این قانون با پیشنهاد وزرای دادگستری و کشور و با همکاری نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران تهیه می‌شود و به تصویب هیأت وزیران می‌رسد. سلاح سرد به هر نوع سلاحی می‌گویند که برای دفاع یا تهاجم مورد استفاده قرار می‌گیرد و از حیطه باروت، شلیک و انفجار گلوله خارج باشد و شامل انواع چاقو، زنجیر، پنجه بوکس، قمه، انواع افشانه‌های اشک‌آور، خواب‌آور و بیهوش‌کننده و شوکرهای الکتریکی، تفنگ و کلت بادی شبیه سلاح گرم و... می‌شود. ما به‌عنوان پلیس از تصویب این قانون استقبال می‌کنیم چرا که این قانون در بسیاری موارد، از قتل‌ها و ضرب و جرح‌ها پیشگیری می‌کند و در کاهش آمار جرایم خشن مؤثر است. به‌عبارت دیگر تصویب این قانون از شدت خشونت‌ها می‌کاهد. در بسیاری از قتل‌ها، چنانچه طرفین نزاع اسلحه سرد در اختیار نمی‌داشتند نزاع آنها به قتل منجر نمی‌شد. تصویب این قانون به‌رغم کمک به کاهش آمار جرایم قتل و ضرب و جرح، ولی مشکل خشونت در جامعه را حل نمی‌کند. به‌عبارت دیگر، کارکرد این قانون، تعدیل نتایج خشونت‌ورزی در جامعه است. اما کاهش خشونت در جامعه، همانند دیگر آسیب‌های اجتماعی، مستلزم به‌کارگیری تدابیر اجتماعی است. لازم است با خود بیندیشیم که چرا در زندگی اجتماعی این همه شاهد خشونت هستیم؟ چرا هنگام رانندگی این همه نسبت به همدیگر خشونت می‌ورزیم؟ علت انواع خشونت (کلامی، فیزیکی، قلمی و...) در جامعه چیست؟ مهم‌ترین آسیب پدیده خشونت در جامعه، تزلزل کرامت انسانی است که آسیب زدن به این زیربنای حقوق بشر، آسیب‌های متعدد و جرایم خشن را به‌دنبال دارد. خشونت به‌عنوان یک مسئله اجتماعی همانند سایر مسائل اجتماعی دیگر تحت‌تأثیر عوامل مختلفی است. گاهی ناکامی علت خشونت می‌شود که یک موضوع روانشناختی است و گاهی پدیده‌های اجتماعی عامل خشونت‌گرایی در افراد جامعه می‌شود. ما معتقدیم که روش درست و اصولی برای درمان خشونت در جامعه، روش‌های روانشناختی و جامعه‌شناختی است. همه مردم در قبال خشونت در جامعه مسئولیت دارند و باید فرد خشونت‌ورز از سوی اطرافیان مورد سرزنش واقع شود و نباید اجازه داد قبح این رفتار ضد‌اجتماعی از بین برود. رسانه‌ها و گروه‌های مرجع و ذی‌نفوذ نیز نباید خشونت‌ورزی را ترویج کنند و خشونت را در اذهان جوانان به‌عنوان ارزش جلوه دهند و از آن تعبیر به شجاعت و... کنند. باید تلاش کنیم با روش‌های گوناگون، فرهنگ مدارا و تسامح را که نیاز ضروری زندگی اجتماعی است جایگزین خشونت در جامعه کنیم و با گسترش مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی و اجتماعی و آگاه‌سازی جامعه از عواقب رفتار خشونت‌آمیز، عطوفت و مهربانی را جایگزین خشونت و نفرت کنیم.
