روایت‌های متناقض از ورود پلیس به دانشگاه ملایر!
مدتی است، دانشگاه ملایر که به عنوان اولین و بزرگ ترین دانشگاه شهر ملایر در سال 1384 از دانشگاه بوعلی همدان جدا شد و به دانشگاه سراسری ارتقا یافت، اسیر برخی تنش های صنفی و سیاسی است که اجازه هر گونه فعالیت علمی را از دانشجویانش گرفته است؛ اعتراضاتی که بررسی ها نشان می دهد، چندان موضوعیت ندارند و خواسته های مطرح در آنها زیاد وارد نیست.
به گزارش شما نیوز ، مدتی است، دانشگاه ملایر که به عنوان اولین و بزرگ ترین دانشگاه شهر ملایر در سال 1384 از دانشگاه بوعلی همدان جدا شد و به دانشگاه سراسری ارتقا یافت، اسیر برخی تنش های صنفی و سیاسی است که اجازه هر گونه فعالیت علمی را از دانشجویانش گرفته است؛ اعتراضاتی که بررسی ها نشان می دهد، چندان موضوعیت ندارند و خواسته های مطرح در آنها زیاد وارد نیست.
در ماه های گذشته، دانشگاه ملایر شاهد اعتراضات گسترده ای از سوی برخی تشکل های دانشجویی بود که فضای دانشگاه را به شدت متأثر کرد و به دنبال این اعتراضات، دو رئیس دانشگاه تغییر یافتند؛ اعتراضاتی که هم اکنون و در زمان مدیریت جدید نیز ادامه دارد و برخی منابع خبری از دستور او برای ورود پلیس به دانشگاه خبر داده اند.
برخلاف بسیاری از دانشگاه های کشور که در ماه های اخیر شاهد اعتراضات دانشجویی با ماهیت صنفی آموزشی بودند و در این اعتراضات دانشجویان مشکلی با افراد نداشتند، بلکه آیین نامه ها را زیر سؤال برده بودند، در دانشگاه ملایر آن گونه که بررسی ها نشان می دهد، اتفاقاً این افرادی که در رأس مدیریت دانشگاه قرار دارند، مورد سؤال هستند و معترضان علاقه ای به فعالیت آنها در دانشگاه ملایر ندارند.
فاروق محمودیان، دبیر شورای صنفی دانشجویان دانشگاه ملایر، در رابطه با جزئیات این اعتراضات و چرایی استمرار آن به «تابناک» گفت: ریشه این اعتراضات را باید در سال ها قبل و زمانی که دکتر حیاتی در سال 92 رئیس دانشگاه شد، جست و جو کنیم. با روی کار آمدن دکتر حیاتی عده ای از دانشجویان جامعه اسلامی و بسیج دانشجویی با وی مشکل داشتند و به همین دلیل اعتراض هایی را برای برکناری او انجام می دادند.
محمودیان افزود: سرانجام این اعتراضات باعث شد که در سال 1395 دکتر حیاتی برکنار و دکتر بابایی پور که یکی از اساتید دانشگاه بوعلی همدان بود، جانشین وی شود. البته این تغییر هم مورد پسند دوستان جامعه اسلامی و بسیج دانشجویی قرار نگرفت و آنها دوباره با ذکر این نکته که دکتر بابایی پور فردی سیاسی است، برای تغییر او اعتراض و دانشگاه را با چالش رو به رو کردند.
دبیر شورای صنفی دانشگاه ملایر در ادامه گفت: فروردین ماه سال جاری و با هدف بازگشت آرامش به دانشگاه ملایر، دوباره رئیس دانشگاه تغییر کرد و دکتر ملکی یکی دیگر از اساتید دانشگاه بوعلی رئیس دانشگاه شد. با اینکه وی در جلسه معارفه تأکید کرد که اصلاً فردی سیاسی نیست و قصد دارد در دانشگاه ملایر فعالیت آموزشی و دانشگاهی انجام دهد، اما باز این تغییر مورد پذیرش تشکل های جامعه اسلامی و بسیج دانشجویی قرار نگرفت.
وی افزود: این افراد به دنبال بهانه ای بودند که دوباره علیه رئیس جدید اعتراض کنند و انتخابات شورای صنفی و نیز بازداشت چند تن از دانشجویان در خارج از دانشگاه توسط اماکن این بهانه را به آنها داد. این دانشجویان الان در اعتراض های خود تخلف در نتایج شورای صنفی و چرایی عدم ورود مسئولان دانشگاه به ماجرای بازداشت دانشجویان خارج از دانشگاه را دلیل اعتراض های خود کرده اند، اما این ها جز بهانه ای نیست و آنها جز تغییر رئیس دانشگاه و انتخاب فردی از میان خودشان راضی نمی شوند.
دبیر شورای صنفی دانشجویان دانشگاه ملایر در پاسخ به این که ماجرای درخواست رئیس دانشگاه برای ورود پلیس چیست و از کجا آب می خورد، گفت: در یکی از این تجمعات رئیس دانشگاه که کلاس داشت و باید سریع از دفتر خود خارج می شد، در حالی که با تلفن صحبت می کرد به مخاطب خود در پشت خط گفت: سریع بیایید. در حالی که منظور رئیس دانشگاه راننده اش بود، این دانشجویان اینگونه برداشت کردند که وی با پلیس تماس گرفته و از پلیس درخواست ورود به دانشگاه را کرده است. این تصور در حالی است که ورود پلیس به دانشگاه غیرقانونی است و حتی نیروهای حراست نیز برخوردی با معترضان ندارند.
بر اساس این اطلاعات، ورود پلیس به دانشگاه ملایر که در برخی رسانه ها مطرح شده چندان حقیقت ندارد و اعتراضات پیش آمده نیز جز به حاشیه کشاندن دانشگاه دستاورد دیگری نخواهد داشت.
در چنین شرایطی تمکین همه نهادها و تشکل های دانشجویی به قانون و رعایت آن می تواند کلید برون رفت از مشکل باشد. به هر حال اکنون در کشور وزارتخانه و وزیر علومی مستقر است که بر اساس نص صریح قانون اختیار عزل و نصب رئیس دانشگاه بر عهده ایشان است. اینکه با هر تغییر و تحول عده ای بخواهند با تجمع دانشگاه را به حاشیه بکشاند، چندان اقدام شایسته ای قلمداد نمی شود.
