ایرانیان در جشنواره فیلم ابوظبی چه می کنند؟

به گزارش خبرنگار شبکه مردمی اطلاع رسانی(شمانیوز)،جشنواره فیلم ابوظبی که امسال ششمین دوره خود را تجربه می کند، با دعوت از فیلم های مطرح سال برای بخش مسابقه و برپایی فرش های قرمز برای ستارگان و فیلمسازان شناخته شده و در کنار آنها تمرکز بر سینمای کشورهای عرب، سعی دارد جایگاه خود را بیش از پیش به عنوان یکی از بزرگ ترین جشنواره های سینمایی خاورمیانه تثبیت کند كه تا به حال با صرف هزينه هاي هنگفت در اين امر موفق نبوده است.

این جشنواره جوان که با حضور ریچارد گیر، بازیگر سرشناس هالیوود، با فیلم "داوری" ساخته نیکلاس جارکی افتتاح شد، امسال با کنار رفتن مدیر قبلی (پیتر اسکارلت)، با مدیری تازه و اهل امارات متحده عربی (علی الجابری) برگزار می شود، در حالی که ناظران هنوز تفاوت عمده ای را با دوره های قبلی جشنواره حس نمی کنند.

در بخش فیلم های ترمیم شده کلاسیک سه فیلم "بیست هزار فرسنگ زیر دریا" (ریچارد فلایشر)، "لورنس عربستان" (دیوید لین) و "آواز در باران" (جین کلی و استنلی دانن) به نمایش درآمد.

همین طور در بخشی ویژه، فیلم هایی از کره جنوبی به نمایش گذاشته شد که از میان آنها باید به فیلم تحسین شده کیم کی دوک، «بهار، تابستان، پائیز، زمستان... و باز بهار» اشاره کرد.

جایزه "افتخاری برای دستاوردهای یک عمر" جایزه ای است که امسال برای اولین بار در جشنواره ابوظبی اهدا می شود و این جایزه به کلودیا کاردیناله، بازیگر برجسته سینمای ایتالیا که در تونس به دنیا آمده، تعلق گرفته و قرار است که کاردیناله در آخرین روزهای جشنواره برای دریافت جایزه خود به امارات سفر کند.

دیگر جایزه افتخاری جشنواره امسال به سوسن بدر، بازیگر باسابقه سینمای مصر، تعلق گرفت.

ايرانيان حاضر در اين جشنواره

تنها حضور سینمای ایران در جشنواره ابوظبی به نمایش فیلم " یک خانواده محترم " ساخته مسعود بخشی، است که در بخش مسابقه ای افق های تازه به نمایش در آمد.(البته حضور اين فيلم به عنوان نماينده رسمي يا غير رسمي ايران در اين جشنواره سوالي است كه بايد مسئولان به صورت واضح پاسخگو باشند)

بي بي سي در مورد اين فيلم نوشته است:این فیلم که اولین بار در جشنواره کن امسال نمایش داده شد، حکایت مردی را روایت می کند که پس از بیست و دو سال به ایران بازمی گردد اما با برادری روبرو می شود که با همکاری پسرش که جزو نیروهای امنیتی است، قصد دارد ثروت پدری را از آن خود کند. فیلم نگاه انتقادی تند و تیزی بر روابط حاکم در درون ایران دارد و سعی دارد شخصیت هایش را در بستری واقعی با بازگشت به گذشته و روزهای جنگ ملموس تر کند.

اما دو زن ايراني با دو نقش متفاوت در اين جشنواره حضور دارند:

گلشیفته فراهانی برای بازی در فیلم "سنگ صبور"، ساخته نویسنده/فیلمساز افغان، عتیق رحیمی، در اين جشنواره حضور دارد و به همراه کارگردان در نمایش های فیلم حاضر شد و به سوالات تماشاگران پاسخ داد. در یکی از این جلسات، فراهانی "سنگ صبور" را کامل ترین فیلم خود دانست.

نیکی کریمی از داوران بخش اصلی جشنواره است نیکی کریمی، بازیگر و فیلمساز سینمای ایران هم به عنوان داور بخش اصلی جشنواره (مسابقه فیلم های داستانی) از میهمانان جشنواره ابوظبی است.

و اما موضوع فيلم يك خانواده محترم

فیلم «یک خانواده ی محترم» روایت گر زندگی یک خانواده ی شهید است. مطابق داستان فیلم، فرزند دوازده ساله ی این خانواده بعد از اینکه با پدر درگیر می شود و از او یک سیلی جانانه نوش جان می کند، آن قدر سرخورده می شود که تصمیم می گیرد به جبهه ها برود و همان جاها هم به شهادت می رسد! جالب آنکه در نمای بعدی، در یک تصویر آرشیوی حضرت امام (ره) را می بینیم که مشغول صحبت با رزمندگان است و به صورت کاملاً اتفاقی، همه ی رزمندگان دور و اطراف او نوجوانان کم و سن سال هستند! به عبارت دیگر، کارگردان فیلم به صورت هوشمندانه ای این مفهوم را القا می کند که اکثر شهدای کم سن و سال دفاع مقدس، تحت تأثیر یک بحران عاطفی کودکانه و خیره سری های خاص سن بلوغ راهی جنگ شدند!

در ادامه ی فیلم (البته به صورت فلاش بک) می بینیم که پدر شهید بعد از شهادت پسرش، همسر داغدارش را به آسایشگاه روانی می فرستد تا خود با زن دیگری ازدواج کند! در این میان آرش، یکی از فرزندان این خانواده، به فرانسه می رود و مشغول تحصیل می شود. حالا با گذشت بیست و دو سال، آرش (با بازی بابک حمیدیان) در کسوت یک استاد دانشگاه از فرانسه به ایران برمی گردد و اوضاع "سیاه و کثیفی" که کارگردان از ایران زمین به تصویر کشیده است را از نزدیک رصد می کند. در واقع، او از «بهشت فرانسه» وارد ماجراهای خانواده ای می شود که بقیه ی اعضای خانواده هم در شرارت و پلیدی و رانت خواری دست کمی از پدرشان ندارند. تنها فرزند معقول این خانواده، همین آرش است که مقیم فرانسه بوده و در این وطن آشفته بزرگ نشده است! لطفاً به این نام «فرانسه» و تصویر مثبت ایرانی مقیم فرانسه دقت کنید و بعد به یاد بیاورید که این فیلم تولید مشترک ایران و فرانسه است. البته توصیه می کنیم اصلاً ذهن تان به این سمت که «یک خانواده ی محترم» ممکن است سفارش فرانسه به یک مثلاً ایرانی برای تخریب خانواده ی شهدا باشد، منحرف نشود!

بگذریم از اینکه این فیلم بیشتر در هواداری از بعثی هاست تا رزمندگان ایرانی و آنچه که از فتح خرمشهر به مخاطب (بخوانید مخاطب اروپایی) نشان می دهد، التماس تعدادی عراقی مجروح و یک عراقی دو نیم شده به سربازان خشمگین ایرانی است! و نیز بگذریم از آن سکانس تاکسی که بیانات مقام معظم رهبری در حال پخش است! و آن بخش پایانی که به راهپیمایی بیست و پنج خرداد 88 اشاره می کند. بگذریم! همین که این فیلم به خانواده ی شهدا تا این حد توهین می کند، برای ما در قضاوت نهایی کافی است. فقط می ماند یک سوال. چرا یک ایرانی باید چنین فیلمی بسازد؟