مدیریت دانش، مولفه کلیدی در راهبرد توسعه‌

یک پژوهشگر گفت: عنصر دانایی رکن اصلی توسعه اقتصادی و اجتماعی جوامع مختلف بوده و در نظام‌های توسعه‌ای مبتنی بر دانش، مدیریت دانش، مولفه کلیدی در راهبرد توسعه‌ای تلقی می‌شود.

دکتر مسعود قربان‌حسینی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه مرکزی- افزود: در روزگار حاضر عبارت "دانش قدرت است" جای خود را در عصر دانایی محوری به "اشتراک دانش قدرت است" داده است.

وی بیان کرد: هر سازمانی، چه کوچک و چه بزرگ تا آنجا رونق می‌یابد که به مأموریت‌های خود دست یابد، هنگامی که یک سازمان تلاش می‌کند که به اهداف خود دست یابد، عدم ثبات و تهدیدها در محیط، دستیابی به اهداف را به تأخیر انداخته یا حتی فرایند آن را تخریب می‌سازد.

وی که از متخصصان و صاحبنظران حوزه مدیریتی کشور است، گفت: بدلیل اینکه دانش قدرت است، سرمایه‌های دانشی هر سازمانی موفقیت اجرایی آن را تعیین می‌کنند.

وی افزود: وظیفه مدیریت دانش، مدیریت سرمایه‌های دانشی هر سازمان است و مدیریت دانش اساسا مفهوم یا اندیشه جدیدی نیست.

معاون دانشگاه آزاد اسلامی ساوه ادامه داد: دانش موضوعی نیست که امروز به یکباره به وجود آمده باشد، انسان در مسیر تاریخ تکاملی خود و تکامل اجتماعی ناشی از آن همواره تولیدکننده دانش بوده و از آن در ایجاد تغییر در جامعه استفاده کرده است.

این محقق و استاد دانشگاه، گفت: لازم است الگوی بومی مدیریت دانش، فناوری و نوآوری متناسب با شرایط و پتانسیل‌های ویژه برای ایجاد و تقویت ساختار نظام ملی نوآوری همراه با ترویج فرهنگ کارآفرینی طراحی و اجرا شود.

قربان‌حسینی، بیان کرد: چالش اصلی در رابطه با اعمال راهبرد مدیریت دانش در کشورهای توسعه‌نیافته و در حال توسعه، چگونگی تولید و مدیریت بر دانش است.

معاون دانشگاه آزاد ساوه گفت: سازمان‌ها از شالوده‌های اصلی اجتماع امروزی هستند و مدیریت، مهم‌ترین عامل در حیات، رشد و بالندگی یا نابودی سازمان‌هاست .

وی بیان کرد: مدیر، روند حرکت از "وضع موجود" به سوی "وضعیت مطلوب" را هدایت می‌کند و در هر لحظه برای ایجاد آینده ‌ای بهتر در تکاپوست .

وی گفت: مدیران در سازمان‌ها، نقش‌های متفاوتی را ایفا می‌کنند که این نقش‌ها بر حسب شرایط زمانی، مکانی و نوع کار، متفاوت و متغیر است و شناسایی این نقش‌ها در بهبود عملکرد تاثیر بسزایی دارد.

این پژوهشگر کشور و استاد دانشگاه به مفهوم نقش در این حوزه اشاره و بیان کرد: نقش عبارت از الگوی رفتاری قابل انتظاری است که برای شغلی خاص تعیین می‌شود و مسئولیت‌های فرد را از طرف گروه تعیین می‌کند، بنابراین باید با آشنا کردن مدیران با نقش‌هایشان، مسئولیت‌های ایشان را مشخص کرد تا هویت نقش‌ها آشکار شود و مدیران درک کاملی از نقش‌ها بدست آورده و بتوانند انتظارات دیگران را از نقش‌های خود برآورده کنند.

معاون دانشگاه آزاد اسلامی ساوه افزود: یکی از عوامل استرس‌آفرین سازمانی تعارض در نقش است که بر اثر وظایف گوناگون و تقاضاهای ضد و نقیض به وجود می‌آید و اگر آموزش کافی نباشد و ارتباطات ضعیف باشد، ابهام در نقش حاصل می‌شود.

به گفته وی، باید شرایط را در سازمان به گونه‌ای فراهم کرد که همه و مخصوصاً مدیران به نقش‌های خود واقف شوند. مدیر باید، رهبر باشد و موجبات انگیزه و رشد کارکنان را فراهم کند، باید حلال مشکلات باشد و بتواند تعارضات سازمانی را به نحو مطلوب مدیریت کند، باید برنامه‌ریز و تخصیص‌دهنده منابع باشد، نقش اطلاعاتی یعنی گیرنده و توزیع کننده اطلاعات داشته باشد.

این پژوهشگر کشور و استاد دانشگاه افزود: همچنین یک مدیر باید با برقراری ارتباط با زیردستان و سایر سازمان‌ها مجموعه را در رسیدن به اهداف از پیش تعیین شده یاری دهد و در نهایت باید بتواند با شفاف کردن نقش‌ها و اهداف، یک درک صحیح از مسئولیت‌ها، اهداف کاری و انتظارات عملکردی را برای کارکنان ایجاد کند.

انتهای پیام