عارف: وظیفه‌ام کاندیداتوری جدی برای ریاست مجلس است

کانال تلگرامی فراکسیون امید در آخرین مطلبش به نقل از محمدرضا عارف نوشت: *مبنا و اصل ما تفاهم و همدلی بوده است که پاسخ این سوال را هم در لیست امید دادیم. ما با این نگاه آقای لاریجانی را در قم سرلیست خود کردیم چون احساسمان این بود که وجود اشخاص میانه مثل آقای لاریجانی در مجلس ضروری است. خیلی هم بدیهی بود وقتی آقای لاریجانی انتخاب شود جزو کاندیداهای ریاست مجلس باشد. ما با یک نگاه درازمدت و راهبرد اصلی که جریان امید داشت ایشان را در لیست امید گذاشتیم.

رقابت در فضای رفاقت ایرادی ندارد و حرکت ایجاد می‌کند چون نظام ما نظام تک حزبی نیست. مبنای ما این است که بر اساس ارزش‌ها و آرمان‌هایی که به آن اعتقاد داریم در یک فضای رقابتی جدی جلو برویم و تجربه انتخابات هم نشان داده هر وقت انتخابات رقابتی بوده جایگاه نظام ارتقاء پیدا کرده و همبستگی مردم بیشتر شده است.

*با حفظ مسائل اخلاقی و راهبردها رقابت ایرادی ندارد. البته ما از ابتدا به دنبال تعامل بودیم و فکر می‌کنیم می‌توانیم با تعامل یک مدیریت مشترک را در مجلس دنبال کنیم که در هیچ زمینه‌ای به رودررویی در مجلس ختم نشود. البته درباره انتخاب رئیس ما تقریباً از این مرحله عبور کردیم و برای تعامل به نتیجه نرسیدیم. یعنی در واقع جلسه‌ای تشکیل نشد. شاید دو طرف می‌توانستند برای ریاست در یک فضای صمیمی رقابت کنند. ما الان هم آمادگی داریم غیر از پست ریاست که ان‌شاءالله صحن علنی مجلس حرف آخر را می زند ، برای بقیه پست‌ها بتوانیم به صورت تعاملی جلو برویم که همه جریانات تأثیرگذار در مجلس احساس کنند که می‌توانند در مدیریت مجلس مشارکت کنند.

*هر کسی که برای ریاست انتخاب شود تنشی ایجاد نخواهد شد. اینها پیش‌داوری‌هایی است که بر اساس تحلیل‌های سطحی ارائه می‌شود. مبنای ما همکاری و رفاقت است و می‌پذیریم که حرف آخر را مجلس می‌زند و با هم کار خواهیم کرد. هیچ تضمینی هم نیست که رئیس مجلس این دو نفری که مطرح هستند، باشند. ممکن است شخص دیگری خودش را مطرح کند و مجلس به او رأی دهد. در نهایت حرف آخر را مجلس خواهد زد. ما حتی در لیست تهران هم این کار را کردیم و برخی افراد را در لیستمان قرار دادیم که مطمئن بودیم رأی‌شان با ما نخواهد بود. چون ائتلافی فراتر از ائتلاف اصلاح‌طلبان را در نظر گرفتیم و راهبرد اصلاح‌طلبی در دهه چهارم انقلاب را این می‌دانیم که به نظرم در دو انتخابات اخیر 92 و 94 موفق شدیم.

*گاهی رفتار درست در ماندن است و گاهی در کنار کشیدن که انسان باید در زمان مناسب تشخیص صحیح و درست در این زمینه بدهد. به همان دلیلی که در 92 آن اتفاق افتاد امروز هم می‌گوییم که در ادامه همان مسیر و همان راه محکم باید جلو بیاییم. اگر شما در دور دوم انتخابات شعارهای مردم را در حوزه‌های مختلف انتخابیه پیگیری کنید مطالبه مردم این است که ما به صورت جدی حضور داشته باشیم و این مسیر را ادامه دهیم. ما از هرچه داریم برای مردم باید بگذریم. به همین دلیل به مطالبات و پیام مردم توجه داریم و سعی کردیم در حد توانمان به مطالبات مردم پاسخ دهیم و این را گذشت نمی‌دانیم بلکه وظیفه می‌دانیم. پاسخگویی به مطالبات مردم گذشت نیست بلکه مسئولیت ماست و حقی نداریم که از آن بگذریم. ما باید وظیفه‌مان را انجام دهیم. زمانی شرایط طوری بود که مردم از ما نخواستند که در یک مقطعی وظیفه‌مان را انجام دهیم خوشحال می‌شویم که به خواست مردم عمل کنیم.

*وظیفه عارف در این دوره حضور جدی به عنوان کاندیدای ریاست مجلس است. طبیعتاً اگر ما در مجلس اکثریت را داشته باشیم در مدیریت مجلس برنامه 128 بندی خودمان را که به مردم به عنوان تعهد مطرح کردیم بهتر دنبال می‌کنیم اما اگر فراکسیون امید فراکسیون اکثریتی نشود ما درباره تعهدمان در مجلس نباید کوتاه بیاییم و در حد توانمان با حضور در کمیسیون‌های مختلف مجلس این برنامه‌ها را پیگیری خواهیم کرد. چون برنامه ما بر مبنای اسناد بالادستی است و پیش‌بینی من این است که با نگاه مثبتی از سوی رقبا روبرو خواهیم شد و می‌توانیم با کمک آنها این برنامه‌ها را پیش ببریم.

*با نگاهی که من دارم در داخل نظام شکست معنی ندارد. ما طبق وظیفه‌ای که داریم به میدان می‌آییم و حرف آخر را هم مردم و نهادهای قانونی می‌زنند. وظیفه ما حضور برای رسیدگی به مطالبات مردم و بالا بردن جایگاه نظام است.

*درباره تصمیمات فراکسیون امید یک شورای عالی سیاست‌گذاری تشکیل شد که تقریباً می‌توان گفت همه احزاب فعال جبهه و هم همه بزرگان اصلاحات را نمایندگی می‌کند. بنابراین تصمیمات این شورا تصمیمات جمعی است و اینکه ما کاندیدای خاص خود را داشته باشیم تصمیمی است که شورای عالی سیاست‌گذاری به آن رسید و طبیعتاً مورد حمایت بزرگان اصلاحات هم هست. پس اجازه دهید خیلی وارد نظر فردی نشویم. چون این تصمیمات یک تصمیم فردی نبوده است. چون اشاره شد آیا از حقتان می‌گذرید من می‌گویم که حقی ندارم و در جریانی خودم را تعریف کرده‌ام و وظیفه‌ام است که به خرد جمعی و تصمیم جمعی احترام بگذارم.