پیامک تبریک روز مباهله رو اینجا بخوانید

روز مباهله پیامبر (ص) با مسیحیان نجران، در روز بیست و چهارم ذی الحجّه سال دهم هجری روی داد. رسول اکرم( ص) طی نامه ای اهالی مسیحی نجران را به آئین اسلام دعوت کرد اما مردم نجران حاضر به پذیرفتن اسلام نبودند به همین دلیل گروهی از مسیحیان نجران همراه با چند تن از علما و اسقفهایشان مثل« عاقب» و« سید» برای تحقیق پیرامون حضرت محمد صلی الله علیه و آله و گفتگو و مناظره با وی به مدینه آمدند. آن ها به خدمت پیغمبر رسیدند و مباحثه را آغاز کردند، آن ها طی صحبت های خود عیسی (ع) را پسر خدا معرفی نمودند و دلیل آن ها همان تولد عیسی بدون پدر بود. خداوند در جواب آن ها اظهار می دارد که داستان عیسی پیش خداوند مانند داستان آدم است که وی را از خاک آفرید، یعنی درصورتی که عیسی پدر نداشت آدم هم پدر و مادر نداشت و درصورتی که بنا باشد که عیسی را بخاطر آن خصوصیت پسر خدا بدانند، باید در مورد آدم هم چنین اعتقادی داشته باشید، بلکه آدم اولی است. درحالی که هر دو نفر مخلوق خدا هستند و خداوند با قدرت خود آن ها را بطور غیر معمول افریده است. بزرگان نجران این جواب را که حقیقتاً مستدل و منطقی بود نپذیرفتند و بنابراین پیغمبر به فرمان خداوند، آن ها را به « روز مباهله» دعوت کرد. روز مباهله این گونه است که افرادی که درباره مسئله مذهبی مهمی گفتگو دارند در یک جا جمع شوند و به درگاه خدا تضرع کنند و از او بخواهند که دروغگو را رسوا سازد و مجازات کند. همچنین خداوند در آیه ۶۱ سوره آل عمران می فرماید: « هرگاه بعد از دانشی که به تو رسیده، کسانی با تو به محاجه و ستیز برخیزند، به آنها بگو بیایید فرزندانمان و فرزندانتان و زنانمان و زنانتان، و ما خویشان نزدیک و شما خویشان نزدیک خود را فرا خوانیم؛ سپس مباهله کنیم و لعنت خدا را بر دروغ گویان قرار دهیم » در روایات اسلامی آمده است که چون موضوع مباهله مطرح شد، نمایندگان مسیحی نجران از پیامبر(ص) مهلت خواستند تا در این کار بیندیشند و با بزرگان خود به شور بپردازند. نتیجه مشاوره آنان که از ملاحظه ای روان شناسانه سرچشمه می گرفت این بود که به افراد خود دستور دادند اگر مشاهده کردید محمد (ص) با سر و صدا و جمعیت و جار و جنجال به مباهله آمد با او مباهله کنید و نترسید؛ زیرا در آن صورت حقیقتی در کار او نیست که متوسل به جار و جنجال شده است و اگر با نفرات بسیار محدودی از نزدیکان و فرزندان خردسالش به میعادگاه آمد، بدانید که او پیامبر خداست و از مباهله با او بپرهیزید که خطرناک است. در روز مباهله مسیحی ها با اسب های زینت شده به طلا در محل حاضر شدند در صورتی که پیامبر(ص) با حضرت علی (ع)، حضرت فاطمه(س) و امام حسن(ع) و امام حسین(ع) آمده بودند که در این هنگام وقتی مسیحیان دیدند پیامبر(ص) نزدیک ترین خویشانش را برای مباهله حاضر کرده اند به حقانیت آنها گواه دادند و به پیامبر(ص) اعلام کردند که مباهله نمی کنیم. پیامبر(ص) نیز از آنها درخواست کردند یا اسلام آورند و یا در پناه اسلام باشند و برای مسلمانان توطئه چینی نکنند و آنها را آزار ندهند، در این هنگام مسیحیان پذیرفتند زیر پرچم اسلام قرار گیرند، روز مباهله، روز تعیین «برهان صادقی» است که خداوند در آیات مقدس قرآن بدان دستور داده است.

 

 

...............................................

 

روز مباهله روزی بود که سراپرده های نیروهای الهی و قدرت نبوی بر افراشته شد و افراد را فرا گرفت.

 

...............................................

 

امروز روز احمد و تثبیت مرتضاست

در دست مِهرِ دست خدا، دست مجتباست

وآن نازدانه ای که در آغوش مصطفی است

باشد حسین فاطمه، سلطان قلب هاست

وآن بانویی که چرخ به تعظیم او خم است

خیرالنّسای عالم و بانوی مریم است

روز مباهله گرامی باد.

 

...............................................

 

میان باطل و حق باز هم مجادله شد

گذاشت پا به میان عشق و ختم قائله شد

محمد آمد و اهل کساء را آورد

ورق ورق کتب کفر، برگ باطله شد

محمد آمد و با پنج پاسخ محکم

جواب گوی هزاران هزار مسئله شد

چه دید اسقف نجران درون انجیلش؟

که بین راه پشیمان از این معامله شد

خدا به خلق جهان حرف آخرش را زد

و حرف آخر او، آیۀمباهله شد

 

...............................................

 

روز مباهله، روزی بود که زبان مدعیان بسته شد و خداوند آشکار ساخت که اهل بیت (ع) از تمامی تقرب جویندگان به او از راه اطاعت و عبادت، نزدیک او گرامی تر هستند.

 

...............................................

 

مباهله، داستان مقابله نور با ظلمت، غلبه سپیدی بر تاریکی و

رویارویی عده ای سایه نشین با ستارگان خلقت بود

 

...............................................

 

سیطره توحید بر تثلیث، چیرگی معنویت نبوی بر وسوسه های

خنّاسان و اوهام شکّاکان، شکسته شدن هیبت منکران و خضوع باطل

در برابر حق، در روز مباهله ظهور یافت.

 

...............................................

 

مباهله، شکوه عظمت و کبریایی خداوند در اثبات حقانیت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و درخشش نور الهی دروجود پاک ترین و برترین انسان ها بود؛ همان کسانی که قرآن درباره آنان فرمود: «خداوند می خواهد پلیدی و ناپاکی را از شما اهل بیت دور کند و کاملاً شما را پاک سازد»

 

...............................................

 

آیه مباهله را مرور کن و بار دیگر ردّ نشانه ها را بگیر. بر واژه «انفسنا» چشم بدوز و با خود بگو: «علی جان پیامبر است یعنی چه؟» چه کسی می تواند به منزله جان رسول خدا باشد؟ جز این است که باید تمام ارکان وجودش و تمام ذرات هستی اش، با پیامبر یکی شده باشد؟! در این میان، تنها خطِ فاصلِ میان شان نبوت محمد(ص) و ولایت علی(ع) است. علی(ع) محمد(ص) است، منهای نبوت و این یعنی بزرگ ترین شرف علی(ع) که نمی شود از آن چشم فرو بست!

 

...............................................

 

بیست وچهارم ذیحجه، روز مباهله پیامبر اسلام با نصارای نجران، روزی که اسلام ناب با تمام حقیقتش، روبه روی هرگونه الحاد و شرک ایستاد و یقین قلب های آل کسا، میدان دار عرصه مباهله گشت، گرامی باد!

 

...............................................

 

تاریخ هنوز شکوه روز مباهله را بر صفحه دلش تازه می بیند؛ زیرا امروز هم اسلام، ایستاده است برای محکِ حقیقت، برای آنکه چهره درخشان و منطق بی مانندش، حریفان پرخدعه و جاهلان لجوج را از عرصه خارج کند و نسیم جان بخش ایمان را در هوایِ دم کرده فرقه های منحرف، بپراکند.

 

...............................................

 

وضو بگیرم در حال روزه با تکبیر

کنم مباهله با دشمنان حی قدیر

زبان حق شوم و آیه مباهله را

به شأن فاطمه و شوهرش کنم تفسیر

روز مباهله گرامی باد.

 

...............................................

 

سلام بر حسین (علیه السلام) روزی که در آغوش پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)

به مباهله رفت (نَدْعُ أَبْنَاءنَا وَأَبْنَاءکُمْ …) و روزی که به خاک گرم نینوا …

آیا ندیدند مظلوم کربلا را در آغوش محمد مصطفی؟

 

...............................................

 

همگی جمع شدن

منتظر؛ تا که رسول مدنی

با دو صد قوم و قبیله

و کشیشان مسیح

گرد و خاکی دیدند

مصطفی دست به دستان حسن

فاطمه پشت سرش

و علی پشت سر فاطمه اش

کودکی در بغل احمد بود

گوییا روی زمین جایش نیست

زیر لب زمزمه افتاد: حسین

زینت دوش نبی است

یکی از اهل کلیسا می گفت

وای بر حال شما

که اگر لب بگشایند

دعایی بکنند

آب ها خشک شود

همگی برگشتند

روز مباهله گرامی باد.

 

...............................................

 

مرغ سحر اگر دمی ناد علی(ع) نوا کند

در دل و جان عاشقان محشر از آن به پا کند

هر که بدید گوشۀابروی چون هلال او

پشت کند به عالم و از همه انزوا کند

روز مباهله گرامی باد.

 

...............................................

 

گر مددی کند ورا همت عالی علی(ع)

شرح دهد مفاخره یادی از آن هما کند

مهر علی چو کیمیا بر دل عاشقان او

قلب من شکسته را فضّه او طلا کند

روز مباهله گرامی باد.

 

...............................................

 

امر نُبی است بهر نَبی، میر مسلمین

روز عظیم و عزت خیرالوَراست این

آورده چار یار و خود این یار راستین

یعنی گواه عاشق صادق در آستین

هستی شده است چشم که بیند مباهله

کامل ترین رسیده و آورده تکمله

روز مباهله گرامی باد.

 

...............................................

 

مردی رسد که چشم فضیلت به راه اوست

لبریز از فروغ هدایت نگاه اوست

یوسف در آرزوی فتادن به چاه اوست

خود حق پناه و خیل رسل در پناه اوست

شاید مسیح چهره بساید به درگهش

آید یکی ولی همه هستی به همرهش

روز مباهله گرامی باد.

 

...............................................

 

این پنج تن، تجسم باور به داورند

عالم تمام پیکره، این پنج تن سرند

این پنج هر یکی به جهانی برابرند

گفتم برابرند! غلط بود، برترند

شوی و دو پور مادر سادات آمدند

خم خانه های پیر خرابات آمدند

روز مباهله گرامی باد.

 

...............................................

 

این آینه که در دل او جز صفا نبود

یک لحظه از عطوفت و رحمت جدا نبود

این عبد، بنده احدی جز خدا نبود

دستور اگر نبود، به نفرین رضا نبود

قلب نبی است منزل آیات مُنزِله

آورده روشنی به چراغ مباهله

روز مباهله گرامی باد.

 

...............................................

 

اُسقُف ز صحنه لرزه به جانش فتاده بود

هستی به پا، به گفتن آمین ستاده بود

لب را اگر رسول به نفرین گشاده بود

خاک مسیحیان همه بر باد داده بود

نفرین ولی نکرد و بر این راز پرده به

روح دعاست احمد و نفرین نکرده به

روز مباهله گرامی باد.

 

...............................................

 

باطل که نور و جلوه حق دید، رنگ باخت

آمد یقین به معرکه، تردید رنگ باخت

فانوس واره در بر خورشید رنگ باخت

تثلیث در برابر توحید رنگ باخت

اسلام دین برتر و آیین سرمد است

خُلق عظیم و ختم رسولان محمد است

 

...............................................

 

همسر جان عارفان، کشتی نوح راغبان

نور بهشت از او بود لب چو به خنده وا کند

موسم حج و می روم در طلبش به سعی او

آب حیات حب او سعی مرا صفا کند

روز مباهله گرامی باد.

 

منبع : ایران ناز