خمیردندان برای از بین بردن جوش صورت موثر است؟

به گزارش شمانیوز: اگرچه دقیقا مشخص نیست اولین بار استفاده از خمیر دندان برای بهبود جوش‌ها از کجا شروع شده است، اما برخی از دلایل احتمالی آن عبارتند از:

- زمانی بسیاری از فرمول‌های خمیردندان حاوی ماده شیمیایی به نام «تریکلوزان» بودند که می‌توانست باکتری‌هایی را که باعث ایجاد و بدتر شدن جوش‌ها می‌شوند، از بین ببرد.

- برخی موادی که معمولا در خمیردندان یافت می‌شوند مانند جوش شیرین، الکل و پراکسید هیدروژن، خشک‌کننده‌ هستند و می‌توانند به کاهش پوسیدگی دندان کمک کنند.

- به گفته دکتر «سپورا شینهاوس»، متخصص پوست، نعنای موجود در خمیر دندان احساس گزگز ایجاد می‌کند که می‌تواند به طور موقت درد و تورم را کاهش دهد.

بنابراین باور اینکه خمیردندان می‌تواند درمان خانگی موثری باشد، کاملا دور از ذهن نیست اما دلایل متعددی وجود دارد که چرا نباید از آن به عنوان درمان آکنه استفاده کنید.

اطلاعات قدیمی

اول از همه، بیشتر شرکت‌ها دیگر از تریکلوزان در فرمول خمیردندان خود استفاده نمی‌کنند. بنا به اعلام سازمان غذا و داروی آمریکا، این ماده می‌تواند بر هورمون تیرویید تاثیر منفی بگذارد. بنابراین حتی اگر خمیردندانی پیدا کردید که هنوز حاوی این ماده شیمیایی است، استفاده از آن روی جوش‌ها ممکن است ارزش خطر کردن نداشته باشد.

خمیردندان می‌تواند پوست را تحریک کند

به یاد داشته باشید خمیردندان برای دندان‌ها ساخته شده است، نه برای پوست حساس صورت. بنابراین در حالی که قدرت مواد شیمیایی موجود در خمیردندان ممکن است برای دندان‌ها بی‌خطر باشد، اما ممکن است برای پوست بسیار قوی باشند.

دکتر شینهاوس توضیح می‌دهد که خمیردندان دارای PH قلیایی (بازی) است و می‌تواند پوست سالم را که PH اسیدی دارد، تحریک کند. همچنین برهم زدن PH با جوش شیرین موجود در خمیردندان می‌تواند به تحریک پوست و سوزش آن منجر شود.

«سدیم لوریل سولفات»، یکی دیگر از ترکیباتی است که در اغلب خمیردندان‌ها یافت می‌شود و می‌توانند برای استفاده روی جوش بیش از حد خشن باشد.

خشکی بیش از حد می‌تواند نتیجه معکوس داشته باشد

به گزارش ایندیپندنت، حتی اگر پوستتان تحریک نشود، واکنش بد دیگری نیز ممکن است رخ دهد. به عنوان مثال اگر پوست بر اثر استفاده از خمیردندان بیش از حد خشک شود، ممکن است آکنه بیشتری ایجاد شود.

به جای خمیر دندان از چه چیزی برای بهبود جوش استفاده کنم؟

- محصولات مخصوص آکنه

دکتر شینهاوس قبل از هر چیز محصولات پیشگیری و درمان آکنه موجود در داروخانه‌ها و فروشگاه‌ها را که به نسخه پزشک نیاز ندارند، توصیه می‌کند. این محصولات اغلب حاوی سالیسیلیک اسید، بنزوییل پراکسید و رتینوئیدهای موضعی‌ هستند. این ترکیبات را می‌توانید در فرم‌های شوینده، مرطوب‌کننده، ماسک و سرم‌های درمانی از داروخانه دریافت کنید.

- سایر درمان‌های خانگی

برای افرادی که به درمان‌های خانگی علاقه دارند، روغن درخت چای، ماده مناسبی برای از بین بردن جوش‌ها است. بسیاری از مطالعات از جمله مطالعه‌ای که به تازگی در مجله استرالیایی درماتولوژی منتشر شده است، نشان می‌دهد که روغن درخت چای برای آکنه‌های خفیف یا متوسط می‌تواند بسیار موثر باشد. می‌توانید چند قطره روغن درخت چای را با محصولات معمولی خود مخلوط کنید و به صورت بزنید.

دکتر شینهاوس همچنین عصاره پوست درخت بید را به‌عنوان منبع طبیعی اسید سالیسیلیک معرفی و محصولات حاوی گوگرد و خاک رس را توصیه می‌کند.

کورتیزول یکی از هورمون‌های اصلی استرس است. وقتی با استرس مواجه می‌شوید، بدن بیش از حد معمول کورتیزول تولید می‌کند. کورتیزول سیستم ایمنی بدن را ضعیف می‌کند و باعث التهاب در سراسر بدن از جمله در پوست می‌شود. بدین ترتیب، آکنه تحریک و بدتر می‌شود.

عوامل ژنتیکی نیز باعث بروز آکنه‌ها می‌شوند. بنا بر یافته‌های پژوهشی، اگر پدر و مادر شما هر دو آکنه داشته باشند، احتمال بیشتری دارد که شما نیز گرفتار آکنه شوید، در سال‌های نوجوانی‌ آکنه در بدن شما شدیدتر باشد یا اینکه در بزرگسالی به آن مبتلا شوید.

برخی از داروها به ویژه آن‌هایی که حاوی هورمون‌ هستند در ایجاد آکنه نقش دارند. برخی از این داروها عبارتند از: داروهای پیگشیری از بارداری، تستوسترون یا تیروئید.

برخی بیماری‌های زمینه‌ای نظیر چاقی، دیابت، فشار خون بالا و کلسترول زیاد نیز از عوامل ایجاد یا تشدید آکنه در بدن‌ هستند. اختلال غدد درون‌ریز، دوره‌های نامنظم عادت ماهانه و افرایش یا کاهش سریع وزن نیز در ظاهر شدن جوش‌ها بی‌تاثیر نیست.

سیگار کشیدن ممکن است باعث تغییراتی در پوست شود که شکل قرار گرفتن روغن‌های طبیعی روی صورت را تغییر می‌دهد. این آکنه‌ها در برخی زنان به شکل جوش‌های بزرگ و کیست‌مانند در سراسر بدن نمایان می‌شوند.

با توجه به یافته‌های پژوهشی، رژیم غذایی بر ایجاد یا تشدید آکنه‌ها اثر مستقیم می‌گذارد.

مصرف مواد غذایی شیرین که قند خون بدن را به‌سرعت افزایش می‌دهند و همچنین شیر و دیگر فراورده‌های لبنی، آکنه‌ها را تشدید می‌کند. از دیگر مواد غذایی مرتبط با آکنه یا جوش می‌توان به غلات تصفیه‌شده، گوشت قرمز، چربی‌های اشباع‌شده و پروتئین تخم‌مرغ اشاره کرد.

به گفته متخصصان، این خوراکی‌ها باعث التهاب و تولید بیش از حد روغن می‌شوند و همچنین به رشد باکتری‌ها کمک می‌کنند.

آبدار (هیدراته) ماندن پوست و آب‌رسانی به پوست بسیار مهم است. پوست کم‌آب، چربی زیادی تولید می‌کند که اغلب به آکنه منجر می‌شود.

بسیاری بر این باورند که شکلات موجب ایجاد آکنه یا تشدید آن می‌شود. اما کارشناسان می‌گویند شکلات به‌خودی‌خود باعث آکنه نمی‌شود بلکه مواد تشکیل‌دهنده آن مانند شیر و شکر که اغلب به شکلات‌های تجاری اضافه می‌شود، باعث آکنه می‌شود.

پژوهش‌ها نشان می‌دهد که خواب نامناسب و نامطلوب باعث التهاب پوست می‌شود که عامل شناخته‌شده آکنه است. خواب ناکافی با بسیاری از بیماری‌های التهابی بدن مرتبط است.

فعالیت‌هایی مانند ورزش کردن، گذراندن وقت در فضای آزاد در هوای گرم و کار کردن در محیط گرم باعث تعریق زیاد و مسدود شدن منافذ پوست و در نتیجه باعث ایجاد آکنه می‌شود.

در برخی موارد، مسافرت و جابه‌جایی‌های طولانی ممکن است باعث بروز آکنه یا تشدید آن شود.

هوای درون هواپیماها خشک است و اگر پوست خشکی دارید، این مسئله می‌تواند باعث بروز آکنه شود زیرا پوست در چنین مواقعی برای مقابله با خشکی، چربی بیش از حد تولید می‌کند.

هنگامی که در سفر هستید، ممکن است با خواب نامناسب، پرواززدگی، مصرف غذاهای ناسالم یا شرایط استرس‌زا روبه‌رو شوید. همه این عوامل به سهم خود در ایجاد و تشدید آکنه دخیل هستند.