چرا ادعای رسانه‌های غربی درباره سرنگونی هواپیمای بوئینگ 737 دروغ است؟

به گزارش خبرنگار سیاسی پایگاه خبری و تحلیلی شمانیوز، هجدهم دی‌ماه 1398 پرواز تهران به کی‌یف (پایتخت اوکراین) سقوط کرد و ۱۷۶ مسافر آن جان باختند. هواپیما از نوع بویینگ ۷۳۷ سری ۸۰۰ با موتور CFM56  بوده که یک بررسی نشان می‌دهد این نوع موتور مشکلات متعددی داشته است.

بلافاصله بعد از سقوط این هواپیما، رسانه‌های بیگاه یک جنگ جدید روانی را علیه جمهوری اسلامی ایران آغاز کردند، تا سرپوشی برروی شکستشان از سیلی اول سپاه به ارتش تروریستی آمریکا بگذارند.

رسانه‌های بیگانه، در راستای جنگ روانی و کمرنگ نشان دادن اقدام ارزنده و قابل تحسین سپاه و نیز انحراف افکار عمومی از شکست مفتضحانه آمریکا، ادعا کرده‌اند که هواپیمای مذکور توسط پدافند موشکی خاتم الأنبیاء (ص) منهدم شده، ادعای رسانه‌های غربی بر این مبناست که پدافند هوایی ایران، هواپیمای مسافربری را با یک موشک اشتباه گرفته است؛ در صورتی که چنین چیزی اصلاً پایه و اساس علمی ندارد و کاملاً ساخته و پرداخته ذهن بیمار دشمنان جمهوری اسلامی است.

برخی کارشناسان مسائل نظامی چنین اظهار می‌کنند که استفاده از کارت سقوط هواپیمای بویینگ متعلق به اوکراین در نزدیکی فرودگاه امام خمینی(ره) یکی از مصوبات جلسات کاخ سفید بوده و فضاسازی بر اساس آن به سیا و پنتاگون واگذار شده و مدیران رسانه‌های بزرگ غربی درباره آن توجیه شده‌اند.

این در حالی است که علی عابدزاده، رئیس سازمان هواپیمایی کشوری این فرضیه را رد کرده و گفته است: برخورد موشک به هواپیمای اوکراینی از لحاظ علمی غیر ممکن و چنین شایعاتی، هیچگونه منطقی ندارد.

حتی 3 مقام ارشد دولت ترامپ اذعان کرده‌اند که بوئینگ 737 اصلاً سرنگون نشده است. در واقع وزرای خارجه و دفاع آمریکا و رئیس سازمان اطلاعات مرکزی این کشور (سیا) در جلسه‌ای با اعضای کنگره اذعان کرده‌اند اطلاعاتی مبنی بر اینکه هواپیمای اوکراینی با شلیک موشک سرنگون شده وجود ندارد.

کارشناسان امور حمل و نقل هوایی و نیز رئیس سازمان هواپیمایی کشوری 6 دلیل را در اثابت دروغ بودن ادعای مقامات غربی به‌ویژه آمریکایی در سرنگونگی هواپیمای مذکور توسط پدافند هوایی کشورمان مطرح کرده‌اند که این 6 دلیل می‌تواند ادعای دروغ آنها را به طور کلی رد و خط بطلانی بر روی تمامی آنها محسوب شود.

اولین دلیل بر این مبناست که در صورت برخورد موشک مورد ادعا، هواپیما بلافاصله درجا کاملاً منفجر خواهد شد، این در حالی است که اینگونه نبوده و ویدیوهای موجود و شواهد و آثار محل سقوط هواپیما و گزارش سازمان هواپیمایی کشوری، به‌صورت واضح  نشان می‌دهد که هواپیما آتش گرفته و در حال طی مراحل سقوط تدریجی بوده است .

دلیل دوم در رد این ادعا این است که عکسی از قطعه‌ای از موشک مورد ادعا در محل حادثه منتشر شده که اصلاً مشخص نیست این عکس متعلق به چه مکان و زمانی است و همچنین این عکس مربوط به چاشنی و بخش انفجاری موشک است که در این عکس کاملاً سالم است.

سومین دلیل مربوط به زمان وقوع سقوط است. حدوداً پنج ساعت بعد از حملات موشکی ایران از کرمانشاه به عراق این سقوط انجام شده است؛ لذا نه از لحاظ مکانی و نه از لحاظ زمانی ارتباطی بین این دو حادثه وجود ندارد.

چهارمین دلیل در اثبات ادعای کذب غربی‌ها بر این مبنا استوار  است که در زمان وقوع حادثه سقوط، هم‌زمان چندین پرواز داخلی و خارجی در فضای ایران و در همین ارتفاع 8 هزار پایی در حال پرواز بودند و اگر این ادعای خنده‌دار که سامانه روشن شده و آن‌قدر بی‌منطق و بدون کنترل به سمت هواپیمای مسافربری شلیک کرده درست می‌بود، برای سامانه TOR (سامانه پدافندی مستقر در اطراف پرند) که هم‌زمان توانایی درگیری و شلیک موشک به چندین هدف را داراست، باید شاهد شلیک به سایر هواپیماهای مسافربری دیگر می‌بودیم.

پنجمین دلیل در مورد جعبه سیاه هواپیماست. در مورد بحث جعبه سیاه و تحقیقات در مورد علت حادثه، براساس مقررات جهانی هوانوردی، ایران حق هدایت تحقیقات را دارد. بر اساس قوانین ایکائو (سازمان جهانی هواپیمایی) رسیدگی به سوانح هوایی در کشور مورد سانحه و توسط سازمان هواپیمایی همان کشور انجام می‌شود و البته بنا به درخواست کشورهای درگیر در حادثه، می‌توانند در جریان تحقیقات حاضر باشند که قرار است اوکراینی‌ها نیز در هنگام بررسی سانحه حضور داشته باشند. در نتیجه این ادعا که ایران در حال پنهان کردن جعبه سیاه هست نیز ادعایی دروغ و ناشی از عدم اطلاع از قوانین و پروتکل‌هاست.

شمشین و آخرین دلیل در اثبات عدم سرنگوی این هواپیما توسط پدافند هوایی کشورمان این است که اگر موشکی به سمت هواپیما شلیک شده باشد اصلاً منطقی نیست بقایای آن در محل سقوط هواپیما پیدا شود؛ زیرا اولاً باید منهدم شده باشد ثانیاً کیلومترها با بقایای هدف منهدم شده فاصله خواهد داشت.

در خاتمه باید عنوان کرد که این ادعاها ناشی از یک سناریوی از پیش طراحی شده توسط مقامات آمریکایی است تا از این طریق اذهان عمومی را از شکست و خروجی تدریجی آمریکایی‌ها از منطقه منحرف سازند و فشارهای بین‌المللی علیه کشورمان را غیرمنصفانه افزایش دهند.