همه باید رای بدهند + جزئیات
روزنامه «آرمان ملی» با سعید شریعتی فعال سیاسی اصلاحطلب و عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت گفتگو کرده است که بخشی از آن را در ادامه می خوانید.
البته نه اینکه با اصلاحطلبان بهعنوان یک جریان سیاسی عقد اخوت بسته باشد بلکه مشی و مرام اصلاحات را میپسندد و به روشهای مسالمتآمیز برای تغییر تدریجی در سیاست دست میزند. جامعه ایرانی این را میخواهد حالا حامل اینکار بنده باشم، آقای تاجزاده یا آقای احمد توکلی و... باشد جامعه ایران اصلاحطلب است و به روشهای کمهزینه علاقه و توجه بیشتری دارد. لذا اگر بتوانیم روشهای کمهزینه برای تغییرات پیش پای جامعه قرار دهیم مسلما استقبال خواهد کرد. این نکته را نیز بگویم که مثلا از جانب دولت یا چند نماینده در مجلس نمیتوان شاخص گرفت که وضعیت چگونه است.
* اولا انتخابات امسال انتخابات مجلس است و بسیاری از پارامترها در انتخابات مجلس فعال میشوند که لزوما در انتخابات ریاست جمهوری فعال نیستند و اساسا کنش سیاسی جریانهای سیاسی نسبت به انتخابات مجلس متفاوت است. اگر انتخابات مفهوم و معنا پیدا کند و کنش سیاسی مردم در پای صندوقهای رای دارای پیام باشد و بتوان از آن پیامی استخراج کرد مردم از آن استقبال میکنند. نیروهای سیاسی باید به انتخابات معنا ببخشند و مسئولان نیز باید انتخابات را دارای مفهوم کند. مفهوم یعنی انتخابات سلامت، رقابتی و واجد صفت عادلانه باشد. این مفهومی است که مسئولان بهعنوان برگزارکننده انتخابات باید بدان ببخشند.
* جریانهای سیاسی نیز باید به انتخاب مردم پیام ببخشند تا مردم بدانند که اگر آمدند و رای دادند چه پیامی از آن خارج میشود؟ در سال 94 و در انتخابات مجلس دهم و خبرگان پنجم، پیام اصلاحطلبان این بود که حضور در انتخابات برای در انزوا قرار دادن تندروها و دلواپسان است و با توجه مردم به این پیام، همین اتفاق هم افتاد. مردم خیلی به لیستها کاری نداشتند و ای بسا الان نمیدانند به چه کسانی رای دادند.
* رئیس دولت اصلاحات و جریان اصلاحطلب روی انتخابات پیامی گذاشت که مردم گفتند به خاطر این پیام که نیاز جامعه امروز است و آن انزوای تندروی و دلواپسی است رای میدهیم و نتیجهاش را هم گرفتند. حال ما بهعنوان نیروهایی که عاملیت داریم هشت ماه وقت داریم که به انتخابات معنا و پیام ببخشیم. البته علاقهمندیم که اتفاقاتی در مجلس یازدهم بیفتد و باید ببینیم که مسئولان تا چه اندازه به این مهم کمک میکنند، چگونه رقابت شکل میگیرد و چگونه نیروهای واقعا دارای صلاحیت در فهرستها امکان ظهور و بروز پیدا میکنند. نه اینکه با سختگیری دایره انتخاب محدود شود.
* من نمیتوانم از سوی همه اصلاحطلبان صحبت کنم برای اینکه مباحث تقریبا در جریان است و این بحثها بهگونهای نیست که اکنون قطعی تصمیمگیری شده باشد. هم اکنون احتمالا اصلاحطلبان در جلسات مختلف راجع به این موضوعات بحث میکنند.
* ولی بهطور کلی میگویم مشی اصلاحطلبان قهر با انتخابات نیست. یا راهی میسازند، یا راهی پیدا میکنند. مهندسی انتخابات کار جریانهای سیاسی است نه مسئولان، اما جریانات سیاسی طبیعتا با بضاعتی که دارند انتخابات را مهندسی میکنند تا حداکثر بهره را از انتخابات ببرند. لذا یا راهی میسازند یا راهی پیدا میکنند. این همان مهندسی انتخابات است که وظیفه احزاب و جریانهای سیاسی است.
* اصلاحطلبان باید دقیقتر و شفافتر با جامعه گفتوگو کنند. پایگاه ثابت رأی، بدنه اجتماعی و بدنه احزاب باید در جهت گفتوگو فعال شود. انتخابات شورایاریهای اخیر بخشی از این گفتوگو را شکل داد که باید تعمیم پیدا کند. انتخابات شورایاریها که چندان مهم نیست بیش از 10درصد واجدان رای در تهران رای دادند. شاید ظاهر این عدد کوچک باشد، اما در مقایسه با موضوع قابل توجه است.
* در تهران بهطور معمول 30درصد شرکت میکنند. خب؛ مجلس موضوع بسیار مهمتری است و فکر میکنم که اگر در تهران مردم 30درصد شرکت کنند یعنی انتخاباتی مثل شورای شهر در سال 96 خواهیم داشت. آن انتخابات کم رونق نبود و اگر بتوانیم همان 30درصد را داشته باشیم حتما در کل کشور به نرخ 65درصد خواهیم رسید. من خیلی چشمانداز منفی نمیبینم اما اینکه چه پیامی در این انتخابات شکل بگیرد به هوشمندی و کار نیروهای سیاسی برمیگردد که بتوانند از این ظرفیت بهوجود آمده چگونه در پیشبرد برنامههای خود استفاده کنند. سیاست گریزگاهی جز انتخابات و صندوق ندارد.