چرا غرب مسیر کودتای مخملی را در سال 88 پیگیری کرد؟
اولین مرحله برای اجرای کودتای مخملی، همانند سایر کشور های دنیا را می توان در ایجاد زمینه های پذیرش شبهه تقلب در انتخابات دانست
. این اقدام در کشورمان با طرح کمیته صیانت از آرا و القای بی اعتمادی به شورای نگهبان کلید خورد. افراد مختلف برای گسترش این ایده وارد میدان شدند. از جمله آیت الله هاشمی رفسنجانی که در آن زمان نه تنها رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام بود، مسئولیت ریاست مجلس خبرگان رهبری را نیز بر عهده داشت. هاشمی رفسنجانی در دی ماه 87، زمانی که مباحث مرتبط با انتخابات دور دهم ریاست جمهوری در حال گرم شدن بود در دیدار با اعضای سازمان اسلامی دانشگاه آزاد گفت: "اگر ناظران و مسئولان برگزاری انتخابات رأی مردم را ضایع کنند و اعلام قیمومیت کنند و نگذارند آنچه که مردم می خواهند اعلام شود، این کار خیانت است و مستوجب عذاب الهی. اگر بنا بر مصلحت برخی بگویند این فرد نباید انتخاب شود، اشتباه است و منتهی به استبداد می شود و این اتفاق شومی خواهد بود." سخنان هاشمی رفسنجانی به گونه ای بیان می شد که گویی مسئولین انتخابات در گذشته نیز مرتکب این "خیانت" شده اند و ایشان قصد دارند از ادامه این روند در انتخابات سال 88 جلوگیری کنند! مرحله دوم تخریب شدید دولت مستقر و اتهام دروغ گویی به وی بود. این رویه که در سال های قبل هم دنبال شده بود، با شروع تبلیغات انتخاباتی وارد مرحله تازه ای شد. سنگین ترین تخریب ها علیه دولت مستقر که در همه نظر سنجی¬ها از رقبایش شانس بیشتری برای پیروزی در انتخابات داشت انجام شد. این تخریب ها به گونه ای شده بود که در مناظرات سایر کاندیدا ها با یکدیگر نیز به جای نقد عملکرد یکدیگر، به نقد عملکرد کاندیدای غایب در مناظره می پرداختند و هر آنچه در ذهن خود متصور می شدند را علیه او بر زبان می آوردند. مرحله سوم در شکل گیری کودتای مخملی انتخاب رنگی برای ایجاد حس انسجام و اتحاد میان مخالفین دولت بود. از سوی ستاد اصلاح طلبان رنگ سبز انتخاب شد که در میان قشر مذهبی کشور نیز از قداست و ارزش بالایی برخوردار بود. به عبارت دیگر کسانی که ترجیع بند سخنانشان عدم دخالت دین در سیاست بود، عملاً برای جلب نظر جامعه مذهبی کشور از المان های مذهبی استفاده کرده بود. البته این جریان پیشتر نیز از این حربه استفاده کرده بود، زمانی که در انتخابات ریاست جمهوری سال 76، محوریت تبلیغاتشان را بر روی سیادت کاندیدای خود معطوف کرده بودند. مرحله چهارم شبکه سازی با استفاده از امکانات تکنولوژی های نوین ارتباطی بود. تئوریسین های جریان اصلاح طلب با استفاده از آخرین توصیه های بنیاد های غربی، توانستند از امکانات تکنولوژی های نوین ارتباطی به بهترین نحو برای شبکه سازی هوادارن خود استفاده کنند. به طوری که در هر ستاد انتخاباتی این جریان در سطح شهر، دفترچه ای برای ثبت شماره تلفن قرار داده شده بود که در مواقع مقتضی از طریق پیامک به آنها اطلاع رسانی شود. مرحله پنچم تمرین حضور خیابانی در روز های پیش از انتخابات بود. برای اولین بار در تاریخ جمهوری اسلامی، کمپین ها و کارزار های انتخاباتی از یک ماه قبل از برگزاری انتخابات به صورت گسترده در کف خیابان ها شکل گرفت. کارشناسان این اقدام از سوی سران جریان اصلاحات را تمرینی برای اقدامات احتمالی پس از انتخابات ارزیابی می کردند. جریان اصلاح طلب علاوه بر تکنولوژی های ارتباطی از جذابیت های جنسی نیز برای اولین بار در انتخابات استفاده کرد. در اکثر ستاد های این جریان دختران مانکن نما اقدام به ارائه دست بند سبز به جوانان می نمودند و این مسأله یکی از ظلم های بزرگی بود که این جریان به ساحت نظام مقدس جمهوری اسلامی کرد. بر این اساس و با طی شدن همه مراحل مورد نیاز برای کودتای مخملی، غرب در یک شرایط استثنایی قرار گرفته بود که می توانست برای اولین بار با استفاده از شیوه های براندازی نرم و کودتای مخملی تلاش خود را برای تغییر ساختار و یا حداقل تغییر رفتار نظام اسلامی در آینده انجام دهد. البته در ماه های آینده مشخص شد قدرت بی نظیر رهبر انقلاب در هدایت و افزایش بصیرت جامعه ایران، تمام نقشه های دشمنان کشور را خنثی کرد.