همه لحظاتی که جهان در لبه پرتگاه جنگ هسته‌ای قرار داشت
یک پایگاه خبری در گزارشی با اشاره به بحران‌های هسته‌ای اعم از بحران موشکی کوبا که در حال منجر شدن به یک جنگ هسته ای فراگیر میان آمریکا و شوروی در اوایل دهه ۶۰ میلادی بود، پرداخت.
به گزارش شما نیوز ، در گزارش پایگاه خبری ژورنال آمده است: با توافق میان دونالد ترامپ و کیم جونگ اون برای ادامه مذاکرات بر سر موضوع خلع تسلیحات هسته ای شبه جزیره کره به نظر می رسد سایه درگیری و حتی جنگ هسته ای از منطقه دور شده است. اما در گذشته جهان وضعیت های به مراتب خطرناک تر نیز به خود دیده است به طوری که در برخی از این زمان ها تنها دقایقی با آغاز جنگ هسته ای فاصله بوده است.
بحران موشکی کوبا (۱۹۶۲)
در زمان بحران موشکی کوبا جهان از همیشه به آغاز یک جنگ هسته‌ای نزدیک‌تر شده بود. بحران موشکی کوبا یک رویارویی خطرناک میان آمریکا و شوروی در اکتبر ۱۹۶۲ و در پر تنش روزهای جنگ سرد رخ داد.
ماجرا از این قرار بود که در پاسخ به حمله ناموفق آمریکا به خلیج پیگز کوبا و نیز استقرار موشک‌های بالستیک آمریکا در ترکیه و ایتالیا، نیکیتا خروشچف، رهبر شوروی با درخواست فیدل کاسترو برای استقرار تسلیحات هسته‌ای در این کشور و در فاصله ۱۸۰ کیلومتری از ساحل فلوریدا در آمریکا موافقت کرد.
در پانزدهم اکتبر جان.اف.کندی، رئیس‌جمهور پیشین آمریکا و فرماندهان نظامی تصمیم گرفتند تا کوبا را از طریق دریایی قرنطینه کنند.
سرانجام پس از سپری شدن دو هفته پرتنش در آبهای کوبا و اطراف آن؛ کندی و خروشچف از طریق مذاکره توانستند برای این بحران راه‌حل دست یابند. بنا بر این توافق، آمریکا موافقت کرد تا پس از خروج تسلیحات هسته‌ای شوروی از کوبا دیگر به کوبا حمله نکند.
هم‌چنین کندی به طور مخفیانه با شوروی توافق کرد تا سایت موشکی آمریکا در ترکیه را تعطیل کند.
در ماه نوامبر کندی به محاصره کوبا خاتمه داد و شوروی نیز تا پایان سال همه تسلیحات هسته‌ای خود را از کوبا خارج کرد.
تهدید اسرائیل (۱۹۷۳)
در اکتبر ۱۹۷۳، نیروهای نظامی سوریه و مصر با هدف پس گرفتن قسمت‌های اشغال شده در جنگ قبلی اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۶۷ به اسرائیل حمله کردند.
پس از آن بود که گلدامیر، نخست‌وزیر اسرائیل دستور مجهز شدن جنگنده‌های خود به کلاهک‌های هسته‌ای را صادر کرد.
هم‌چنین آمریکا بمب‌افکن‌های هسته‌ای B-۵۲ خود را به حالت آماده‌باش درآورد.
علت این امر اقدام آمریکا بود که اگر اسرائیل از تسلیحات هسته‌ای خود علیه مصر و سوریه استفاده کند، شوروی نیز اسرائیل را مورد اصابت تسلیحات هسته‌ای خود قرار خواهد داد؛ بنا بر این آمریکا قصد داشت تا آماده انجام یک عمل حمله تلافی‌جویانه علیه شوروی شود. پس از تلفات شدید اسرائیل و شکست نظامی سوریه، سازمان ملل توانست آتش‌بس را میان دو طرف برقرار کند.
رزمایش نظامی ناتو در سال ۱۹۸۳
در سال ۱۹۸۳ رزمایش نظامی ناتو تا تبدیل شدن به یک هلوکاست هسته‌ای اندکی فاصله داشت. در آن زمان مقامات شوروی معتقد بودند که رزمایش گسترده نظامی ناتو در شرق اروپا که در شرق اروپا انجام شد، حیله‌ای برای حمله نظامی واقعی و حمله هسته‌ای پیش‌دستانه آمریکا بود. این رزمایش شبیه‌سازی از یک جنگ هسته‌ای بود که رهبران کشورهای ناتو در آن شرکت کرده بودند.
در پاسخ به این رزمایش شوروی موشک‌های قاره‌پیما خود را با کلاهک هسته‌ای مجهز کرد و در جبهه روبروی این رزمایش قرار داد. هم‌چنین زمان انجام روند پرتاب آنها را از چند ساعت به ۲۰ دقیقه کاهش داد.
در چنین دوره بحرانی تنها مساله‌ای که باعث جلوگیری از وقوع یک فاجعه بشری شد این بود که آمریکا از این اقدام شوروی بی‌اطلاع بود. غرب نیز در پاسخ به آماده‌باش شدید روسیه، حالت آماده‌باش به خود نگرفت، چراکه از این اقدام روس‌ها بی‌خبر بود.
در صورت آماده‌باش غرب؛ روسیه اطمینان می‌یافت که این رزمایش بهانه‌ای برای حمله به شوروی بوده است.
پاکستان و هند (۱۹۹۹)
پاکستان در سال ۱۹۹۹ و در جریان جنگ کرگیل در منطقه مورد اختلاف کشمیر زرادخانه هسته‌ای خود را برای حمله احتمالی علیه هند، کشور همسایه خود آماده کرده بود. در زمانی که نواز شریف، نخست‌وزیر پاکستان از آمریکا برای جلوگیری از وقوع یک جنگ ویران‌کننده کمک گرفت، در گفت‌وگو با بیل کلینتون رئیس‌جمهور آمریکا اذعان کرده بود که کشورش آماده بوده تا از زرادخانه هسته‌ای خود علیه هند استفاده کند.
شریف گفته بود، معتقد است هند همین اقدام را انجام داده است.
کلینتون پیش از آن‌که موفق شود موافقت هند را با امضای آتش‌بس کسب کند، از پاکستان خواست تا نیروهای خود را از منطقه کشمیر خارج کرده و از تسلیحات هسته‌ای خود علیه هند استفاده نکند.
اما در سال ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ پس از حمله تروریستی به پارلمان هند که گفته می‌شد توسط تروریست‌های پاکستان انجام شده است، تنش‌ها میان دو کشور افزایش یافت. دو کشور نیروهای نظامی خود را به مرز مشترک و در منطقه کشمیر انتقال دادند.
در اکتبر ۲۰۰۲، تلاش‌های دیپلماتیک بین‌المللی باعث شد تا دو طرف نیروهای خود را از کشمیر خارج کنند.
خشم کره شمالی از تحریم‌ها علیه این کشور
در تاریخ ۷ مارس ۲۰۱۳، کره شمالی پس از صدور تحریم‌های سازمان ملل علیه این کشور آمریکا را به انجام یک حمله هسته‌ای پیش‌دستانه تهدید کرد.
آمریکا در پاسخ اعلام کرد که توانایی دفاع از خود در برابر هرگونه حمله موشکی کره شمالی را دارد.
یک ماه پس از آن کره شمالی از خارجی‌های مقیم در کره جنوبی خواست تا این کشور را ترک کنند و ادعا کرد هر دو کشور در آستانه آغاز یک جنگ هستند.
کره شمالی در بیانیه‌ای اعلام کرد: شرایط در شبه جزیره کره به دلیل اقدامات خصمانه آمریکا و عروسک خیمه شب‌بازی آن (کره‌جنوبی) از هر زمانی به آغاز یک جنگ هسته‌ای نزدیک‌تر شده است. البته بسیاری از کارشناسان انجام یک حمله به آمریکا را بعید اعلام کردند.
به گزارش ژورنال طی دو ماه اخیر نیز که واشنگتن و پیونگ یانگ تا آستانه آغاز یک درگیری پیش رفته بودند به یکباره اعلام خبر مذاکرات میان مقامات کره شمالی و کره جنوبی و نیز دیدار کیم جونگ اون و دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا جامعه جهانی را غافلگیر کرد. پس از انجام دیدارهایی میان اون و مون جائه این، رئیس جمهور کره جنوبی و نیز دیدارهای مایک پمپئو، وزیر امور خارجه آمریکا با مقامات مختلف کره شمالی و رهبر آن سرانجام اون و ترامپ در ۱۲ ژوئن در سنگاپور دیدار کردند.
دو طرف پس از این دیدار سندی را به امضا رساندند که در آن توافق شد: ۱ . جمهوری خلق کره و ایالات متحده متعهد می‌شوند تا روابط دوجانبه تازه‌ای برقرار کنند که همساز با خواست مردم دو کشور برای صلح و شکوفایی باشد .
۲ . ایالات متحده و جمهوری خلق کره به طور مشترک تلاش خواهند کرد تا صلحی پایدار و با ثبات در شبه‌جزیره کره برقرار کنند .
۳ . جمهوری خلق کره با تصدیق بیانیه ۲۷ آوریل ۲۰۱۸ میلادی به هسته‌ای زدایی کامل از شبه‌جزیره کره متعهد می‌شود .
۴ . ایالات متحده و جمهوری خلق کره متعهد می‌شوند موارد باقی مانده مربوط به اسرای جنگی و مفقودین در جنگ را ازجمله با بازگرداندن شماری که تاکنون شناسایی شده‌اند حل و فصل کنند .
در حالی که بسیاری از کارشناسان معتقدند هنوز نیت اصلی اون از مذاکره با آمریکا مشخص نیست اما این روند توانسته تا حد قابل توجهی تنش ها در شبه جزیره کره را کاهش دهد.
